Σημειώνεται ότι οι επίμαχες διατάξεις είχαν περιληφθεί στο σχέδιο νόμου «Εναρμόνιση της νομοθεσίας με την Οδηγία 2014/17/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 4ης Φεβρουαρίου 2014 σχετικά με τις συμβάσεις πίστωσης για καταναλωτές για ακίνητα που προορίζονται για κατοικία και την τροποποίηση της Οδηγίας 2008/48/ΕΚ και άλλες διατάξεις αρμοδιότητας Υπουργείου Οικονομικών».
Όπως ανέφερε ο βουλευτής, «το άρθρο αυτό καλώς αποσύρθηκε, διότι δεν υπήρξε η απαιτούμενη ολοκληρωμένη προετοιμασία και από τα δυο συναρμόδια Υπουργεία, δηλαδή, από το Υπουργείο Οικονομικών και το Υπουργείο Ναυτιλίας. Προφανώς το αποσυρθέν άρθρο ήθελε να εναρμονίσει -και θα γίνει αυτό, φυσικά, το προσεχές διάστημα- την εθνική νομοθεσία ΦΠΑ με την αντίστοιχη ευρωπαϊκή Οδηγία. Αυτό το άρθρο περιελάμβανε την κατάργηση απαλλαγών φόρων των ασχολούμενων με την αλιεία, πλην των σπογγαλιέων. Επίσης, περιελάμβανε την κατάργηση της έκπτωσης 30% στο Τέλος Παραμονής και Πλόων για τα πλοία που ελλιμενίζονται μόνιμα στην ελληνική επικράτεια».
Ο Ν. Συρμαλένιος ανέφερε την έννοια της «ανοιχτής θάλασσας» που αναφέρεται στο εν λόγω άρθρο, στα έξι χιλιάδες νησιά του αρχιπελάγους και γενικότερα στα πελάγη της χώρας μας. Αυτό έχει να κάνει και με την ακτοπλοϊκή διασύνδεση των ελληνικών νησιών με τον Πειραιά, αλλά και με τα άλλα, μεγάλα λιμάνια. Και τόνισε ότι η Κυβέρνηση στο όνομα της νησιωτικότητας, στη μελέτη της νέας διάταξης που θα φέρει, θα πρέπει να εξαντλήσει όλα τα ευνοϊκά περιθώρια που έχουν κερδίσει κι άλλες χώρες, τόσο για την ελληνική ακτοπλοΐα όσο και για την ελληνική αλιεία, αλλά, επίσης, για τον θαλάσσιο τουρισμό της χώρας που αποτελεί σημαντικό κομμάτι της τουριστικής ανάπτυξης της χώρας.
Ανέφερε για την προϊστορία του θέματος ότι στην τότε ΕΟΚ, Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, το 1977, πρωτοεμφανίστηκε ως ΦΠΑ ο Φόρος Κύκλου Εργασιών. Στην Ελλάδα ο ΦΠΑ μπήκε το 1987. Από τότε, από το 1987, δηλαδή τριάντα χρόνια περίπου, καμία κυβέρνηση -ούτε του ΠΑΣΟΚ ούτε της Νέας Δημοκρατίας- δεν ασχολήθηκε με τη θεσμοθέτηση ειδικού καθεστώτος για τις μεταφορές αγαθών και προσώπων στη νησιωτική Ελλάδα.
Και ανέφερε χαρακτηριστικά: «Αντίθετα με ό, τι έκανε η χώρα μας, η Πορτογαλία φρόντισε για τα δύο νησιά της, τις Αζόρες και τη Μαδέρα, να εξομοιώσει το καθεστώς με τις διεθνείς μεταφορές. Και το ερώτημα που τίθεται είναι: Γιατί η Ελλάδα, δηλαδή οι κυβερνήσεις της, δεν φρόντισε για εκατόν δεκαεπτά κατοικημένα νησιά να διεκδικήσει ένα ειδικό καθεστώς, όπως το πέτυχε η Πορτογαλία; Και όχι μόνο αυτό. Από το 2012, οι τότε κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας, πάλι δεν πήραν καμία μέριμνα σε σχετική σύσταση της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εναρμόνιση. Μας φαίνεται, λοιπόν, αδιανόητο πώς οι κυβερνήσεις μας διαχρονικά άφησαν στην τύχη του ένα τόσο σοβαρό θέμα, όπως αυτό της απαλλαγής από το ΦΠΑ στα καύσιμα για έναν παραγωγικό κλάδο όπως είναι οι θαλάσσιοι αλιείς, αλλά πώς άφησαν, επίσης, στην τύχη του αυτό το συνολικό ζήτημα των ακτοπλοϊκών συνδέσεων με το σύνολο της νησιωτικής Ελλάδας».
Ο Ν. Συρμαλένιος ανέφερε επίσης ότι υπάρχει κι ένα άλλο σοβαρό θέμα που αφορά το Τέλος Παραμονής και Πλόων των πλοίων αναψυχής και μικρών σκαφών, τονίζοντας: «Σας ενημερώνω, λοιπόν, ότι από τότε που θεσμοθετήθηκε αυτό το τέλος με τον ν.4211/2013 επί κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου, δεν έχει εισπραχθεί ούτε ένα ευρώ. Για ποιους λόγους; Κυρίως για δύο λόγους: Πρώτον, η Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων δεν ανέπτυξε το αναγκαίο ηλεκτρονικό σύστημα και δεύτερον, επειδή υπήρξαν ενστάσεις ότι το Τέλος Πλόων αντίκειται στο δίκαιο της θάλασσας.
Ήδη, από την απελθούσα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Ναυτιλίας, του Υπουργού Θ. Δρίτσα, έχει ετοιμαστεί μια νέα ρύθμιση για την είσπραξη, επιτέλους, του τέλους αυτού που θα αποτελέσει σημαντικό έσοδο για το ελληνικό Δημόσιο. Επιπλέον, αυτή η διάταξη έχει και τη σύμφωνη γνώμη των φορέων, όπως παραδείγματος χάρη, της Ένωσης Πλοιοκτητών Ελληνικών Σκαφών Τουρισμού, η οποία ήρθε στην Επιτροπή και μας παρουσίασε τη συμφωνία της μετά από διαβούλευση με την προηγούμενη πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Ναυτιλίας για τη διαμόρφωση τελικά της διάταξης.
Νομίζω, λοιπόν, ότι υπάρχουν τα περιθώρια να δούμε το θέμα αυτό, που είναι πολύ σοβαρό για όλη τη νησιωτική χώρα και τον θαλάσσιο τουρισμό. Και θα έλεγα, προσωπικά, ότι θα μπορούσαμε ακόμα -εφόσον δεν αποτελεί προαπαιτούμενο με μνημόνια- να εξαντλήσουμε όλα τα περιθώρια, ακόμα και την προσφυγή στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο».
Μέλος του μητρώου
