Δυστυχώς και για αυτό το θέμα το οποίο είναι απολύτως συγκεκριμένο, πρακτικό και για το οποίο οι φορείς του νησιού έχουν ξεκάθαρα αιτήματα, δεν κατέστη δυνατόν να ακούσουμε συγκεκριμένες θέσεις εκ μέρους των παριστάμενων τριών κυβερνητικών Κυκλαδιτών Βουλευτών.
Ειλικρινά δεν κατάλαβα τις θέσεις του κου Μανιού και του κου Συρίγου. Ο κ. Συρμαλένιος ως περισσότερο «επαγγελματίας» πολιτικός ευχήθηκε να υπάρξει σύντομα μία απόφαση του ΣΤΕ, στο οποίο έχουν προσφύγει οι φορείς και κατά τα άλλα είπε ότι συμπαρίσταται ολόθερμα στους Παριανούς.
Στην ξεκάθαρη τοποθέτηση ότι ο νόμος (Μανιάτη) αλλάζει με νόμο και εάν θέλει η κυβέρνηση μπορεί να πάρει μία τέτοια πρωτοβουλία, δεν απάντησε τίποτα συγκεκριμένο.
Σε ότι αφορά το ευχολόγιο για απόφαση από το ΣΤΕ απάντησε ως ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν θέλουν κυβερνητικές ευθύνες και αφήνουν τα δικαστήρια να κάνουν τη δουλειά της διοίκησης.
Σε ότι αφορά την απλόχερη συμπαράστασή του, φέρθηκε σαν «επαγγελματίας» πολιτικός δηλαδή σαν πολιτικάντης.
Για να μην αδικώ μόνον τον κο Συρμαλένιο είναι αλήθεια ότι δυσκολεύομαι να κατανοήσω μεγάλο μέρος του πολιτικού προσωπικού το οποίο εκδηλώνεται συνήθως με δύο φράσεις.
«Συμπαριστάμεθα ολοψύχως».
«Σας ανήκω, είμαι ένας από εσάς.»
Αυτήν την συμπαράσταση δεν την έχω καταλάβει εδώ και χρόνια.
Η συμπαράσταση μπορεί να έχει δύο μορφές έκφρασης.
1. Έμπρακτη
Η έμπρακτη συμπαράσταση στην καθημερινότητα του πολίτη μπορεί να σημαίνει συγκεκριμένα πράγματα, ως π.χ.:
α. Δημιουργώ θέσεις εργασίας και σου δίνω δουλειά
β. Φροντίζω να έχεις πρόσβαση σε ένα αξιοπρεπές σύστημα υγείας, παιδείας, κλπ.
γ. Εξασφαλίζω να έχεις πρόσβαση σε ορισμένα απαραίτητα αγαθά όπως π.χ. ενέργεια, θέρμανση, συγκοινωνίες, κλπ.
δ. Οργανώνω το σύστημα διοίκησης ώστε ο κάθε πολίτης να έχει πρόσβαση σε αυτό χωρίς διακρίσεις.
ε. Δημιουργώ τις συνθήκες που θα σου επιτρέψουν να βελτιώσεις τη ζωή σου και να αναπτύξεις τις επαγγελματικές σου δυνατότητες. Και τόσα άλλα...
2. Ψυχική
Η ψυχική συμπαράσταση αφορά την προσωπική υποστήριξη ατόμων σε συγκεκριμένες ατομικές δυσκολίες.
Προφανώς αφορά το συγγενικό περιβάλλον, θεσμούς όπως η εκκλησία και θεσμούς που παράγουν κοινωνικό έργο.
Άντε να βάλουμε σε αυτήν την κατηγορία και τους γείτονες, τους κουμπάρους και τους ψυχολόγους.
Όμως η γενική ολόθερμη συμπαράσταση και μάλιστα από πολιτικά πρόσωπα, ουδόλως μου έγινε ποτέ κατανοητή.
Ακόμη και ο κινηματογραφικός ήρωας Μαυρογιαλούρος, έταζε συγκεκριμένα πράγματα.
Έταζε γεφύρια, ποτάμια, παιδιά, λιμάνια, τα πάντα.
Κύριε Συρμαλένιε, η ολόθερμη συμπαράσταση δεν είναι ούτε πολιτική, ούτε ανάληψη ευθυνών διακυβέρνησης.
Η διακυβέρνηση είναι καθήκον και υποχρέωση γι’ αυτούς που, ακόμη και αν την υπέκλεψαν από τον Ελληνικό λαό, πρέπει να την ασκήσουν και να αναλάβουν τις ευθύνες τους.
Όχι άλλη συμπαράσταση, χορτάσαμε!
Γιώργος Βακόνδιος
Πολιτευτής Κυκλάδων ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Μέλος του μητρώου
