Αναφερόμενος στα ζητήματα που αφορούν αυτή καθ' αυτήν την ημερήσια διάταξη, ο Ν. Συρμαλένιος ανέφερε, τα εξής: «Θα ήθελα να κάνω μια αρχική διαπίστωση: Η στάση της Αντιπολίτευσης συνολικά, και της Αξιωματικής και των υπολοίπων κομμάτων, σε ό,τι αφορά τη διαδικασία είναι απολύτως υποκριτική. Και είναι απολύτως υποκριτική, διότι θεωρώ ότι ακόμη κι αν υπήρχε νομοσχέδιο τη Δευτέρα με τη διαδικασία του κατεπείγοντος, είναι σίγουρο ότι θα ακούγαμε και πάλι όσα επιχειρήματα αναπτύχθηκαν σε αυτήν την αίθουσα, επιχειρήματα όπως «γιατί δεν πρέπει να τα συζητήσουμε, γιατί η Κυβέρνηση έχει αποτύχει, γιατί η Κυβέρνηση νομοθετεί με διαδικασίες που υπερβαίνουν τη λογική της κοινοβουλευτικής διαδικασίας». Άρα, είναι πρόσχημα ότι σήμερα συζητάμε με αυτόν τον τρόπο.
Και βεβαίως, δεν είναι η πρέπουσα διαδικασία. Κανένας μας, καμμία Βουλευτής και κανένας Βουλευτής δεν είναι ευχαριστημένος με το γεγονός ότι τα τελευταία επτά, οκτώ χρόνια νομοθετούμε στη Βουλή με αυτόν τον τρόπο. Όμως, ξέρουμε πολύ καλά ότι ζούμε σε πραγματικά έκτακτες συνθήκες, στις οποίες έκτακτες συνθήκες μάς έφεραν η λογική της χρεωκοπίας της χώρας, για την οποία λογική και πολιτική της χρεωκοπίας δεν ευθύνεται η σημερινή Κυβέρνηση. Η Κυβέρνηση αυτή κυβερνά σχεδόν δυόμισι χρόνια. Ευθύνονται η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, που επί δεκαετίες κυβέρνησαν αυτήν τη χώρα. Όλα τα υπόλοιπα δεν έχουν κανένα αντίκρισμα και καμμία πειστικότητα απέναντι στον ελληνικό λαό.
Νομίζω ότι ο Υπουργός Ε.Τσακαλώτος εξήγησε με σαφήνεια για τι ακριβώς συζητάμε σήμερα. Είπε ότι τα προαπαιτούμενα, τα οποία συζητάμε, είναι θέμα στρατηγικής προς αυτούς που θέλουν να εκτρέψουν την πορεία της χώρας προς το ξέφωτο την Πέμπτη στο Eurogroup. Αντί δηλαδή να συζητάμε για το χρέος, συζητάμε για τα προαπαιτούμενα, τα οποία δεν έγιναν. Και γι' αυτόν τον λόγο ακριβώς συζητάμε αυτά τα προαπαιτούμενα, τα οποία δεν είχαν απαιτηθεί μέχρι τις 22 Μαΐου. Απαιτήθηκαν αμέσως μετά, κάτι που δείχνει ότι κάποιοι εκ των δανειστών, θέλουν με κυνικό καθαρά τρόπο να δημιουργούν ζητήματα στην πορεία της χώρας.
Από το 2015 και μετά, αγαπητοί συνάδελφοι, κύλησε πάρα πολύ νερό στο αυλάκι.
Κέρδος της χώρας μας είναι τα συγκεκριμένα αποτελέσματα που έφερε η οικονομία σε όλους τους τομείς. Θυμίζω, σταχυολογώ: πλεόνασμα 4,2% έναντι 0,5% το 2016, ανάπτυξη 0,4% το πρώτο τρίμηνο του 2017, διακόσιες είκοσι χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας το πρώτο πεντάμηνο του 2017, καλύτερη επίδοση από το 2001, οδηγώντας βαθμιαία την ανεργία από το 27% στο 22,5%, αύξηση της βιομηχανικής παραγωγής, θεαματική αύξηση των εξαγωγών κ.λπ.
Συνεπώς, τα αποτελέσματα αυτά έφεραν τη χώρα από αμυνόμενη σε επιτιθέμενη, ενώ οι πρωτοβουλίες της ελληνικής Κυβέρνησης δημιούργησαν αυτά τα δύο χρόνια συμμαχίες ευρύτερης στήριξης υπέρ των συμφερόντων της χώρας.
Αναφέρομαι στις Συνόδους Κορυφής των χωρών του Νότου, βάσει των οποίων σήμερα έχουμε ενεργητική υποστήριξη των ελληνικών θέσεων. Μπορείτε να δείτε στο τελευταίο Eurogroup τη στάση της Γαλλίας και της Ιταλίας και άλλων χωρών που για πρώτη φορά μας στήριξαν, όπως Αυστρία, Σλοβακία κ.λπ. Αναφέρομαι στην ευρύτερη συμμαχία των ευρωομάδων της Αριστεράς, των Πρασίνων και των Σοσιαλιστών-Σοσιαλδημοκρατών, με τελευταία την παρέμβαση των εννέα Ευρωβουλευτών για το επικείμενο Eurogroup στις 15 Ιουνίου.
Επίσης, αναφέρομαι στα δημοσιεύματα όλου του διεθνούς Τύπου, σε αντίθεση με τα εντός της χώρας δημοσιεύματα. Και είναι πράγματι εντυπωσιακό πως οι εγχώριοι σοσιαλιστές-σοσιαλδημοκράτες -εντός ή εκτός εισαγωγικών-, οι οποίοι επαναστάτησαν πριν και αποχώρησαν, ακολουθούν τη γραμμή ανατροπής της Κυβέρνησης και όχι τη γραμμή που οι ομόλογοί τους ακολουθούν στην Ευρώπη.
Αγαπητοί συνάδελφοι, βρισκόμαστε πράγματι σε ένα κομβικό σημείο. Όλα τα στοιχεία των αγορών, το ιστορικό χαμηλό του δεκαετούς ομολόγου, τα πραγματικά στοιχεία της ελληνικής οικονομίας δείχνουν πράγματι ότι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα σήμα, ένα «κλικ», για να μπει η Ελλάδα στον δρόμο της ανάπτυξης.
Όπως γνωρίζετε, και οι συνεχείς επαφές και η επικοινωνία του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης στην Αμερική, στην Κίνα, στη Ρωσία και σε άλλες τρίτες χώρες, στα πλαίσια μιας πολυδιάστατης εξωτερικής πολιτικής έχουν ανοίξει δρόμους και χώρο για επιτυχή αποτελέσματα στον χώρο της οικονομικής συνεργασίας και των επενδύσεων.
Αυτό το κομβικό σημείο δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Αφορά συνολικά την πορεία, αλλά και την ύπαρξη αυτής καθ' εαυτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η κατάσταση μετά το Brexit, τα δημοψηφίσματα που έγιναν διαδοχικά σε όλες τις χώρες και που ήταν αρνητικά προς τις επιταγές των τεχνοκρατών των Βρυξελλών και του Βερολίνου, το πρόσφατο αποτέλεσμα στη μεγάλη Βρετανία που είναι ελπιδοφόρο με την επιτυχία των εργατικών και του Κόρμπιν -όχι του Μπλερ, θυμηθείτε το αυτό- δείχνουν ότι οι ευθύνες όσων παίζουν με την πορεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι τεράστιες.
Διότι όλοι καταλαβαίνουν ότι αυτή η Ευρώπη, η Ευρώπη της λιτότητας και του νεοφιλελευθερισμού δεν λειτουργεί σε όφελος της ενωμένης Ευρώπης και πολύ περισσότερο σε όφελος των λαών της. Λειτουργεί αποκλειστικά υπέρ κυρίως μιας μόνης χώρας και του δικού της κατεστημένου, δηλαδή του γερμανικού κατεστημένου.
Η Αντιπολίτευση στη χώρα μας και ιδιαίτερα η Νέα Δημοκρατία δεν έχει σχέδιο, δεν έχει στρατηγική. Η στρατηγική της είναι μόνο η ανακατάληψη της εξουσίας και η παλινόρθωση εκείνου του πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου της διαπλοκής που απομύζησε τους ρυθμούς ανάπτυξης μέχρι το 2009 και μας οδήγησε στη χρεωκοπία.
Η μόνη στρατηγική είναι αυτή που ακολουθούμε βήμα-βήμα μέσα σε ασφυκτικές συνθήκες, μια στρατηγική εξόδου από τα μνημόνια και την επιτροπεία.
Σας είπα και σας το ξαναλέω, συνάδελφοι της ΝΔ: μην ποντάρετε στην καταστροφολογία. Δεν σας κάνει καλό, γιατί πάντα διαψεύδεστε. Μπορεί να έχουμε πρόσκαιρες δυσκολίες, γιατί κάποιοι από τους δανειστές είναι κυνικοί. Και θέλω να πω ότι δυστυχώς και κάποιοι από εσάς έχετε απόλυτη επικοινωνία με αυτούς τους κυνικούς δανειστές και τις θέσεις τους. Η Κυβέρνηση θα νικήσει. Ο λαός θα νικήσει και θα μας κρίνει το Σεπτέμβριο του 2019».