Θα μπορούσε κανείς να χαιρετήσει την στροφή προς τον ρεαλισμό της σημερινής κυβέρνησης αν υπήρχαν έστω και ελάχιστα ψήγματα υποψίας, ότι πρόκειται για μία σοβαρή προσπάθεια κατανόησης της πραγματικότητας.
Δυστυχώς όμως πρόκειται για μία σειρά από ενέργειες και δράσεις, που στόχο είχαν μόνο την επικοινωνιακή εκμετάλλευση.
Εάν υπήρχε σοβαρότητα, αντί να ασχολείται ο πρωθυπουργός στην Πνύκα με την «επανίδρυση της Ευρώπης» και το «νέο συμβόλαιο δημοκρατίας και αλληλεγγύης», θα τραβούσε τα αυτιά ορισμένων υπουργών, οι οποίοι ευθύνονται για την μη εκταμίευση των 800 εκατομμυρίων ευρώ, της δεύτερης υποδόσης που ήταν στο πλαίσιο της συμφωνίας της δεύτερης αξιολόγησης του «πρώτη φορά αριστερά μνημονίου».
Τα χρήματα δεν τα πήραμε διότι το Ελληνικό κράτος καθυστερεί την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων οφειλών, δηλαδή στερεί την αγορά από ρευστότητα, με ότι αυτό συνεπάγεται για την οικονομική ανάπτυξη και μείωση της ανεργίας.
Κανείς δεν μπορεί να ισχυρισθεί ότι η επίσκεψη του προέδρου της Γαλλίας σε ένα ευρωπαϊκό κράτος δεν είναι σημαντικό γεγονός. Όμως όποιος καταλαβαίνει τι λέγεται πέρα από τις ευγένειες και τις τυπικότητες του πρωτοκόλλου αντιλαμβάνεται τα εξής:
α) Ότι οι μεταρρυθμίσεις που απεχθάνεται το σύνολο της συριζαϊκής παρέας θα πρέπει να προχωρήσουν ούτως ή άλλως.
β) Οι υποδομές (π.χ. νερό, ενέργεια, κλπ.) ενδιαφέρουν (και) τους Γάλλους, άσχετα με τις παλαιοσυριζαϊκές απόψεις ότι το νερό, το ρεύμα κλπ. δεν ιδιωτικοποιούνται.
γ) Οι Γάλλοι επιχειρηματίες είναι καπιταλιστές και οι θεωρίες ότι η επιχειρηματικότητα δεν πρέπει να έχει άμεσα στόχευση το κέρδος, τους αφήνουν παγερά αδιάφορους.
δ) Η Γαλλία είναι παραγωγός οπλικών συστημάτων και καλό είναι να το γνωρίζει και ο Πανούλης.
ε) Ότι η πιθανή συμμετοχή με μόλις με 50 εκατομμύρια ευρώ στην υπο-ίδρυση Αναπτυξιακή Τράπεζα (λιγότερα και από την αξία πολλών επιχειρήσεων), δείχνει έλλειψη εμπιστοσύνης στις προοπτικές της Ελληνικής οικονομίας λόγω της ύπαρξης της σημερινής κυβέρνησης.
Και αφού τελειώσαμε με την σεμνή τελετή της Πνύκας και του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, ο πρόεδρος Μακρόν μετά της συζύγου του περπάτησε στην Αθήνα χωρίς να τον συνοδεύει ο πρωθυπουργός, διότι θέλει πολύ θάρρος για να περπατήσει ο Αλέξης Τσίπρας χωρίς ισχυρή φρουρά μεταξύ κανονικών ανθρώπων.
Αντ’ αυτού ο πρωθυπουργός κατέφθασε στη Θεσσαλονίκη και το Σάββατο εκφώνησε τον καθιερωμένο λόγο στη ΔΕΘ.
Προσωπικά δεν τον παρακολούθησα real time διότι βρισκόμουνα στο φεστιβάλ γαστρονομίας Ν.Τσελεμεντές στη Σίφνο. Θεώρησα ότι δεν θα έχει κανένα ενδιαφέρον, δεδομένου ότι και δύο βουλευτές Κυκλάδων του ΣΥΡΙΖΑ προτιμούσαν τα υπέροχα εδέσματα των πολιτιστικών συλλόγων των Κυκλάδων, από την τηλεοπτική μετάδοση της ομιλίας Τσίπρα στη ΔΕΘ.
Την ομιλία του πρωθυπουργού αλλά και την συνέντευξη τύπου την παρακολούθησα μαγνητοσκοπημένη αργότερα.
Δυστυχώς ήταν χαμένος χρόνος. Καμία αυτοκριτική, καμία αναφορά στις εξαγγελίες του από το ίδιο βήμα τα τελευταία δύο χρόνια. Θυμίζω κάτι αστειότητες περί προγράμματος Θεσσαλονίκης, «παράλληλο πρόγραμμα» κλπ. τα οποία προφανώς έχουν ξεχασθεί.
Μου έκαναν όμως εντύπωση κάποια πράγματα:
α) Γιατί ένας πρωθυπουργός επιμένει να επιδεικνύει την έλλειψη μόρφωσης (Ο μύθος του Οδυσσέα με τις Σειρήνες βρήκε νέα εκδοχή και επινοήθηκε ένα νέος ήρωας της μυθολογίας που ονομάζεται Αυγέας).
β) Ο πρωθυπουργός δεν γνωρίζει ποιο είναι το ύψος του ΕΝΦΙΑ (αυτόν που θα καταργούσε).
γ) Ο πρωθυπουργός δεν είπε λέξη για τα capital controls, σαν να μην υπάρχουν, αλλά και δεν ρωτήθηκε από τους «διαπλεκόμενους» δημοσιογράφους.
Αντ’ αυτού υπήρχε μία έκδηλη ψευτολαγνεία προς τις επενδύσεις, οι οποίες προφανώς θα υλοποιηθούν από στρατιές συνωστιζόμενων Ελλήνων και ξένων επενδυτών, οι οποίοι δεν θα έχουν σκοπό το κέρδος.
Ταυτόχρονα οι επενδύσεις του Ελληνικού, της Κέρκυρας, της Ελληνικός Χρυσός, κλπ. έχουν σκοπό το κέρδος και γι’ αυτό πρέπει να καθυστερήσουν ή να αποτραπούν ή να εκδιωχθούν.
Το χειρότερο όμως που άκουσα είναι ότι στην προσπάθεια προσέλκυσης των «αγίων» αυτών επενδύσεων θα ηγηθεί ο ίδιος ο πρωθυπουργός.
Κάτι δηλαδή σαν τις καταλήψεις που έκανε στα νιάτα του στο πρώτο εξάμηνο του Λυκείου. Διότι όπως μας είπε, μάζευε όλες τις απουσίες για το τέλος και το δεύτερο εξάμηνο δεν πατούσε στο σχολείο.
Έκτακτα.
Αφού όμως όλα είναι για τον κο Τσίπρα θέμα επικοινωνίας θα μου επιτρέψει μία παρατήρηση.
Αφού πήγε που πήγε για show σε δύο επιχειρήσεις, γιατί διάλεξε δύο εταιρίες που έχουν πουληθεί σε ξένους επενδυτές;
Δεν είναι τόσο δύσκολο να βρει δύο επιχειρήσεις που ανήκουν σε Έλληνες επιχειρηματίες.
Και κάτι τελευταίο.
Δεν είναι ωραίο να ομολογείς στην τηλεόραση ότι όταν σε επισκέφτηκε κάποτε ένας διευθύνων μιας μεγάλης επιχείρησης εσύ θεώρησες ότι σε κορόιδευε. Δεν είναι όλοι παπατζήδες.
Διότι δεν είσαι ο Αλέξης με την όποια έλλειψη αυτοεκτίμησης (και δικαίως) αλλά ο πρωθυπουργός.
Σε όλα αυτά υπάρχει μία κατάληξη.
Το εμπόριο ελπίδας δούλεψε το 2014, δούλεψε το 2015, η πελατεία όμως εξαντλήθηκε.
Γιώργος Βακόνδιος
Πολιτευτής Κυκλάδων ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Μέλος του μητρώου
