Λαϊκή Συσπέιρωση Νοτίου Αιγαίου Για τη συνεδρίαση του Π.Σ στις 29 Σεπτέμβρη

Τα «τεχνικά» προβλήματα που παρουσιάστηκαν με ευθύνη της Περιφερειακής Αρχής και η πλήρης αδυναμία επικοινωνίας με την αίθουσα όπου διεξαγόταν η συνεδρίαση στη Σύρο, ανάγκασαν σε αποχώρηση την μεγάλη πλειοψηφία των συμβούλων όλων των παρατάξεων.

Η ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ , στηρίζει τα αιτήματα των εργαζομένων στο Νεώριο για διασφάλιση όλων των θέσεων εργασίας και άμεση καταβολή των δεδουλευμένων, ζητήματα τα οποία δεν πρέπει να μπαίνουν σε διασύνδεση με τις εκκρεμότητες της σημερινής εταιρείας προς τρίτους ή προς το Δημόσιο, καταδικάζοντας τους εργαζόμενους σε διαρκή ομηρία και απληρωσιά.

Οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που τελικά πληρώνουν με τον ίδιο τραγικά επαναλαμβανόμενο τρόπο, την κερδοφορία του κάθε πανηγυρικά εισερχόμενου «σωτήρα» επενδυτή στο Νεώριο.
Έχουν αρκετή πείρα οι εργάτες για να μην επαναπαύονται με τις φιέστες και τις υποσχέσεις.

Κανένας εφησυχασμός δεν χωρά και για τη νέα κατάσταση που δημιουργείται, με την πρόταση εξαγοράς του Νεωρίου, από εταιρεία ελληνοαμερικανικών συμφερόντων.
Οι αναφορές του Αμερικανού Πρέσβη για το Νεώριο, ότι «...θα θέλαμε να δούμε να παραμένει σε επενδυτές προερχόμενους από χώρα - μέλος του ΝΑΤΟ», παραπέμπουν σε ανταγωνισμούς με άλλα καπιταλιστικά κράτη, Ρωσία, Κίνα κλπ, που έχουν τεράστια συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή.

Η προστασία της δουλειάς και της ζωής των εργαζομένων, η προστασία του περιβάλλοντος, η κάλυψη των αναγκών για σύγχρονα και ασφαλή πλοία που να εξυπηρετούν τις ανάγκες των νησιωτών με συχνή , ασφαλή και φθηνή συγκοινωνία, δεν αποτελούν το κριτήριο επενδύσεων των καπιταλιστικών επιχειρήσεων. Το μόνο κριτήριο ήταν και θα είναι τα κέρδη τους, η ενίσχυση της ανταγωνιστικότητάς τους, που επιτυγχάνουν με την στυγνή εκμετάλλευση των εργαζομένων. Γι’ αυτό δεν πρέπει να γίνονται οι στόχοι και τα οράματα των επιχειρηματιών, σημαία πάλης για τους ίδιους τους εργαζόμενους.

Οι επικλήσεις της περιφερειακής αρχής περί ευθύνης που έχουμε όλοι μας για τα συμφέροντα των εργαζομένων, τη τοπική οικονομία και το εθνικό συμφέρον, δεν έχουν το ίδιο νόημα και περιεχόμενο για εργάτες και αφεντικά, για το λαό και τους εκμεταλλευτές του.
Στα χέρια των εργατών και του λαού πρέπει να είναι τα κλειδιά της οικονομίας, για να έχει νόημα η ανάπτυξη προς το συμφέρον τους. Σε μια κοινωνία, που θα δουλεύει για τις εργατικές - λαϊκές ανάγκες και όχι για το κέρδος, θα μπορεί στη χώρα μας να αξιοποιηθεί και η τεράστια πείρα του εργατικού δυναμικού και στη Ναυπηγοεπισκευή, θα μπορεί να δουλέψει ο κλάδος για το λαό και όχι για τα μονοπώλια.

30/9/2017