Τοποθετήσεις του βουλευτή Κυκλάδων, Α.Συρίγου

Ο Αντώνης Συρίγος, κατά την τοποθέτηση του επί των άρθρων 62 και 86 του Συντάγματος, εστίασε στο γεγονός ότι η συζήτηση αυτή διεξάγεται σε ένα πεδίο ισορροπιών, μεταξύ δύο στοιχείων. Πρώτον, της επίμονης απαίτησης για ισονομία και της ανάγκης απόκρουσης των αιτιάσεων που το πολιτικό σύστημα έχει δεχθεί τόσο από διεθνή όργανα όσο και από τους πολίτες της χώρας μας και, δεύτερον, του γεγονότος ότι ο πολιτικός είναι όντως εκτεθειμένος -πολλές φορές αδικαιολόγητα- σε κακόπιστους ανθρώπους οι οποίοι για πολλούς και διαφόρους λόγους επιθυμούν να παρακωλύσουν το έργο που εκτελείται, όπως αυτό προκύπτει και από την εμπειρία στην Επιτροπής Δεοντολογίας της Βουλής.

Ο βουλευτής Κυκλάδων υποστήριξε ότι το ζητούμενο είναι η εξεύρεση αυτής ακριβώς της λεπτής ισορροπίας, την οποία θεωρεί ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ εξασφαλίζει και, κινούμενη εντός της παρούσας πραγματικότητας, δίνει ικανοποιητικές απαντήσεις στα ζητήματα που έχουν τεθεί.

Ισορροπημένη και εντός πραγματικότητας έκρινε κατά την τοποθέτηση του ο Αντώνης Συρίγος και την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την αναθεώρηση του άρθρου 3, που αφορά τις σχέσεις εκκλησίας και κράτους, πρόταση η οποία κατά τη γνώμη του θα πρέπει να υποστηριχθεί από όλους.

Μεταξύ άλλων, κατά την ομιλία του ανέφερε ότι ένα από τα ζητούμενα της διάκρισης των ρόλων εκκλησίας και κράτους, που συνήθως δεν συζητείται, είναι η ανεξαρτησία της εκκλησίας από το κράτος και τις παρεμβάσεις του. Και, όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, αυτή δεν μπορεί να υπάρξει όταν η εκκλησία είναι απλώς ένας οργανισμός. «Εξάλλου», όπως είπε, «η εκκλησία δεν είναι πρόσωπο δημοσίου δικαίου εν τοις πράγμασι, είναι μια πορεία μαρτυρική, είναι ευχαριστηριακή σύναξη και τα μυστήρια δεν είναι διοικητικές πράξεις. Εκτιμώ, λοιπόν, ότι στον δρόμο αυτόν, θα πρέπει να υπάρξει μια ανεξαρτησία που θα την ζητήσει και η ίδια η εκκλησία».

 

Κλείνοντας, ανέφερε ότι «η αναζήτηση των διακριτών ρόλων μεταξύ της εκκλησίας και του κράτους δεν αποτελεί μόνο μια νομική επιταγή, έτσι όπως σήμερα το θεωρούμε και το θέτουμε, ήταν ένα πρόβλημα που ανέκαθεν απασχολούσε τις χριστιανικές εκκλησίες. Πέρα από την κανονιστική αρχή -που έτσι την βλέπω- υπάρχει και μια άλλη αρχή διατυπωμένη από έναν μεγάλο αρχιερέα προς τον βασιλέα Κωνστάντιο, που σε μετάφραση λέει "όπως εμείς δεν μπορούμε να εξουσιάζουμε επί της γης, και συ δεν μπορείς να θυμιατίζεις". Το ζητούμενο είναι ο καθένας να έχει το ρόλο του. Πιστεύω ότι οι συζητήσεις αυτές θα βοηθήσουν πάρα πολύ και το γεγονός ότι και η εκκλησία έχει η ίδια προβληματιστεί, θα της προσφέρει ζωογόνο δύναμη. Δεν είμαστε αντικληρικιστές ούτε είχαμε ποτέ τέτοιες αντιλήψεις. Σεβόμαστε την εκκλησία, πρέπει να προσεχθεί το θέμα των ιερέων και θα προσεχθεί, η συνεργασία θα υπάρχει, ταυτόχρονα όμως ο καθένα θα λειτουργεί με βάση το ρόλο του όσον αφορά τους πολίτες και το ποίμνιο.»