«Η περιορισμένη έξοδος στις αγορές, μόνο με πενταετές ομόλογο, απαιτεί ενέχυρα και εγγυήσεις από τις αγορές, από τη στιγμή, μάλιστα, που όλοι γνωρίζουν ότι η ελληνική οικονομία δεν στέκεται στα πόδια της.
Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα για να παίξει το συγκεκριμένο προεκλογικό χαρτί, έπρεπε να δώσει αυτές τις εγγυήσεις. Τις έδωσε απαλλοτριώνοντας τα ταμειακά διαθέσιμα δήμων και φορέων.
Ουσιαστικά, ζούμε μια επανάληψη του πρώτου εξαμήνου του 2015, όταν στα πλαίσια της «περήφανης» διαπραγμάτευσης, η κυβέρνηση «σκούπιζε» τα αποθεματικά του δημοσίου.
Χθες, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ανακοίνωνε την έξοδο στις αγορές με το πενταετές ομόλογο, ο Αν. Υπουργός Οικονομικών, κ. Χουλιαράκης, με τη μέθοδο του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν», υποχρεώνει τους Δήμους και όλους τους φορείς του δημοσίου να μεταφέρουν τα ταμειακά τους διαθέσιμα σε ειδικό λογαριασμό στην Τράπεζα της Ελλάδας.
Η κυβέρνηση αρπάζει ό, τι έχουν στο ταμείο τους Δήμοι και φορείς του δημοσίου και τους επιτρέπει να διατηρούν ταμειακά διαθέσιμα μόνο για τις ανάγκες 15 ημερών.
Τους απειλεί, μάλιστα, με καθαίρεση αν δεν συμμορφωθούν.
Γιατί γίνεται αυτό;
Για τον απλούστατο λόγο ότι για να αντλήσει η κυβέρνηση 1,5 δις από το ομόλογο πενταετούς διάρκειας, οι αγορές θέλουν εγγυήσεις. Και η εγγύηση της κυβέρνησης δεν είναι η καλή πορεία της οικονομίας, που δεν υπάρχει, αλλά η αρπαγή των ταμειακών διαθεσίμων των δήμων.
Πρόκειται για μία ακόμα πολιτική απάτη αφού:
- Έξοδος στις αγορές, με βιώσιμα χαρακτηριστικά, μπορεί να γίνει μόνο με δεκαετές ομόλογο και με χαμηλό επιτόκιο που θα επιβεβαιώνει ότι υπάρχει εμπιστοσύνη στην Ελληνική οικονομία. Και τέτοια έξοδος δεν μπορεί να γίνει.
- Η αρπαγή των ταμειακών διαθεσίμων δήμων και φορέων του δημοσίου, δημιουργεί προβλήματα στη διαχείριση των οικονομικών τους, αλλά και στην υλοποίηση έργων και δράσεων. Ουσιαστικά, με αυτό τον τρόπο, η κυβέρνηση στερεί τη ρευστότητα και από την αγορά και την πραγματική οικονομία».