Με την σύζυγο του ήρωα της Κύπρου, στρατηγού Γεωργίου Παπαμελετίου, συναντήθηκε ο Περιφερειάρχης

Η συνάντηση, που συνέπεσε με τις ημέρες της “μαύρης” επετείου έγινε σε φορτισμένο συγκινησιακά κλίμα, αφού σήμερα συμπληρώνονται 45 χρόνια από την εισβολή του Αττίλα στην Κύπρο, στις 20 Ιουλίου 1974. Η κα Παπαμελετίου - Πηλίκου, ήρθε στη Ρόδο για να παραστεί στο Μνημόσυνο , στο στρατόπεδο καταδρομέων της Καλάθου, το οποίο πέρυσι ονομάστηκε “Στρατόπεδο Ταξιάρχου Γεωργίου Παπαμελετίου”.

Ο Ταξίαρχος ε.α. Γεώργιος Παπαμελετίου, έφυγε από τη ζωή τον Μάρτιο του 2018, σε ηλικία 87 ετών.
Ο «κομάντο της Κύπρου», ήταν ο Διοικητής της Α΄ Μοίρας Αμφίβιων Καταδρομών (Α΄ ΜΑΚ), κατά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, επικεφαλής της αερομεταφερόμενης
Επιχείρησης «Νίκη», κατά την τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο, το βράδυ της 21ης Ιουλίου 1974.
Η επιχείρηση αυτοκτονίας, όπως ονομάστηκε, σκοπό είχε την μεταφορά μιας Μοίρας Καταδρομών στην Κύπρο σε ενίσχυση των εκεί μαχόμενων δυνάμεων.
Η σθεναρή στάση του Παπαμελετίου και η ουσιαστική συμβολή της Μοίρας Καταδρομών στον αγώνα, επισφραγίζεται με την μάχη του αεροδρομίου της Λευκωσίας , όπου η Μοίρα μετά από σκληρή μάχη εμπόδισε τις Τουρκικές δυνάμεις να καταλάβουν το αεροδρόμιο και το παρέδωσε στις δυνάμεις του Ο.Η.Ε μετά από ανωτέρα διαταγή.

Ο Περιφερειάρχης, Γιώργος Χατζημάρκος δήλωσε: “Είναι μεγάλη τιμή για μένα προσωπικά και για την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, να υποδέχομαι την σύζυγο και την κόρη του ήρωα Γεωργίου Παπαμελετίου. Μόνο δέος και υπερηφάνεια μπορεί να αισθάνεται κανείς, αναλογιζόμενος τη δράση του στα γεγονότα εκείνων των ημερών, γεγονότα που μας σημάδεψαν όλους, αφού η πληγή του Κυπριακού παραμένει ανοιχτή. Περήφανος και ασυμβίβαστος, παράδειγμα και πρότυπο, ο ήρωας Γεώργιος Παπαμελετίου και οι άνδρες της Α΄ Μοίρας Καταδρομών, έσωσαν την αξιοπρέπεια ενός ολόκληρου έθνους, σε μια από τις πιο δύσκολες σελίδες της ιστορίας μας. Η αυτοθυσία και η αυταπάρνηση που επέδειξαν, υπερασπιζόμενοι όσα πίστευαν, αποτελούν ένα διαρκές και διαχρονικό μήνυμα προς όλους τους Έλληνες και ιδιαίτερα στις νέες γενιές. Αυτή την πίστη έχουμε ανάγκη, στον άνισο και διαρκή αγώνα που δίνουμε όλοι μας, σε μια από τις πιο ευαίσθητες περιοχές της πατρίδας μας, για κρατήσουμε όρθιο τον τόπο μας, απέναντι στις προκλήσεις που δέχεται καθημερινά”.