Τι κάνετε, όμως, με αυτό το νομοσχέδιο; Καταργείτε απροκάλυπτα την απλή αναλογική, αφαιρώντας την πραγματική εξουσία από τα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, ακυρώνοντας ουσιαστικά τον κυρίαρχο ρόλο και τη φωνή του καθενός και της καθεμιάς δημοτικού και περιφερειακού συμβούλου, επαναφέροντας το δημαρχοκεντρικό και περιφερειαρχοκεντρικό σύστημα διακυβέρνησης της τοπικής αυτοδιοίκησης. Επιπλέον, δίνετε ένα καίριο πλήγμα στην ανανέωση του πολιτικού συστήματος και στην κοινωνία των πολιτών».
Και συνέχισε την ομιλία του αναφέροντας τα εξής: «Η πεμπτουσία της απλής αναλογικής δεν έγκειται μόνο στην αυθεντική εκπροσώπηση των συσχετισμών της λαϊκής ψήφου. Κυρίως έγκειται στο ότι ομάδες πολιτών, ιδιαίτερα στους δήμους, μπορούσαν να διεκδικήσουν την εκπροσώπησή τους έστω και με μία έδρα, ομάδες ενεργών πολιτών που δρουν και λειτουργούν στις τοπικές κοινωνίες, πολλές φορές και με στοχευμένο θεματικό περιεχόμενο και το κυριότερο ανεξάρτητα από πολιτική και κομματική προέλευση.
Τώρα τι κάνετε; Στο όνομα της κυβερνησιμότητας, δηλαδή της απόλυτης δημαρχοκεντρικής και περιφερειαρχοκεντρικής εξουσίας, επαναφέρετε τον απόλυτο κομματικό έλεγχο της τοπικής αυτοδιοίκησης, απωθώντας την ενεργή κοινωνία ουσιαστικά στο περιθώριο.
Περιμένετε μήπως την αναβάθμιση του πολιτικού συστήματος ή και το να περιβληθεί το πολιτικό σύστημα και το πολιτικό προσωπικό με μεγαλύτερο κύρος και μεγαλύτερη εμπιστοσύνη από τους πολίτες; Προφανώς όχι, γιατί προφανώς είναι το τελευταίο που σας ενδιαφέρει.
Προχωράτε, όμως, και σε μία σειρά άλλες τροποποιήσεις με την ίδια λογική στην τοπική αυτοδιοίκηση, της απόλυτης κυριαρχίας του δημάρχου και του περιφερειάρχη, που τροποποιούν τόσο τον «Κλεισθένη», όσο και τις θετικές διατάξεις του «Καλλικράτη».
Σε ό,τι αφορά τις συμπράξεις μεταξύ παρατάξεων, θεσμοθετείτε δύο αδιανόητα. Το πρώτο αδιανόητο είναι η σύμπραξη των παρατάξεων χωρίς καμία προγραμματική βάση. Το δεύτερο αδιανόητο είναι η απαγόρευση ανάκλησης αυτής της σύμπραξης, δηλαδή ακόμα και αν διαπιστώσουν οι ίδιες παρατάξεις που έχουν δεχθεί τη σύμπραξη ότι δεν μπορούν πλέον να συνεργαστούν, άρα να πρέπει να λυθεί αυτή η συνεργασία.
Απόλυτη παραχάραξη, βεβαίως, της λαϊκής βούλησης και ψήφου αποτελεί και ο έλεγχος της Οικονομικής Επιτροπής, της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής, αλλά και των νομικών προσώπων των ΟΤΑ.
Καταργείτε, επίσης -και αυτό αποτελεί και καίριο πλήγμα για τη λειτουργία των κοινοτήτων- την αποφασιστική αρμοδιότητα των προέδρων των κοινοτήτων σε σχέση με τη διαχείριση των κεντρικών αυτοτελών πόρων (ΚΑΠ) για την προώθηση έργων και δράσεων σε τοπικό επίπεδο. Αυτό είναι πραγματικά μία τεράστια οπισθοδρόμηση, οι τοπικές κοινότητες να μην μπορούν να παράξουν έργα και δράσεις, γιατί δεν θα μπορούν να αποφασίσουν για τους κεντρικούς αυτοτελείς πόρους.
Τέλος, σε ό,τι αφορά τις περιφέρειες, καταργείτε τη δυνατότητα ο χωρικός αντιπεριφερειάρχης να ανήκει σε άλλη παράταξη, άρα και αυτό είναι πλήγμα στη συνεργασία που κατά τα άλλα, εφόσον γίνει, δεν μπορεί να ανακληθεί. Τον καθορισμό των επάρχων των νησιωτικών επαρχιών μπορεί και πάλι αυθαίρετα ο περιφερειάρχης να τον ορίζει και έξω από τα όρια και τα νησιά του συγκεκριμένου επαρχείου.
Δεν προλαβαίνω να αναφερθώ στο θέμα του ασύλου και στο θέμα της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Όμως, θα πω με τρεις λέξεις το εξής: Η Νέα Δημοκρατία, η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας μέχρι στιγμής εφαρμόζει απολύτως τα τρία αλληλένδετα δόγματα. Δόγμα πρώτο: Ασφυκτικός πρωθυπουργικός έλεγχος στα πάντα. Δόγμα δεύτερο: Νόμος και τάξη διά της καταστολής. Δόγμα τρίτο: Οικονομικός νεοφιλελευθερισμός με πρώτες επιλογές τη συμμετοχή εκπροσώπων των μεγάλων επιχειρήσεων στην Κυβέρνηση και την ενίσχυση των μεγάλων εισοδημάτων».