«Πλήρης Αποκέντρωση με ισχυρές Περιφερειακές αυτοδιοικήσεις και Δήμους»

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Σίγουρα σαν Αυτοδιοικητικός θεσμός νομίζω πως διερχόμαστε την πιο δύσκολη περίοδο.

Περίοδο που χαρακτηρίζεται από την οικονομική κρίση και την αβεβαιότητα.

Η όξυνση των προβλημάτων προκαλούν την κοινωνική δυσφορία, τη διαμαρτυρία και τη δυσπιστία των πολιτών απέναντι στους πολιτικούς θεσμούς.

Πρέπει να αναζητήσουμε νέες στρατηγικές για την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής προκειμένου να περιορίσουμε την διεύρυνση των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων και την τάση της κοινωνικής διαφοροποίησης – υποβάθμισης ολόκληρων τμημάτων του πληθυσμού στα νησιά μας.

Πρέπει να εστιάσουμε στα θέματα οικονομικής ανάπτυξης, απασχόλησης και κοινωνικής συνοχής.

Απαραίτητη προϋπόθεση βεβαίως επιτυχίας της όποιας προσπάθειας είναι και η συμμετοχή όλων των κοινωνικών και οικονομικώς φορέων.

Σίγουρα η απασχόληση θα έρθει μέσω της βιώσιμης ανάπτυξης και τις επενδύσεις. Επενδύσεις όμως που δεν γίνονται λόγω των ανυπέρβλητων εμποδίων και της γραφειοκρατίας.

Είμαστε εμείς σαν αυτοδιοικητικοί θεσμοί που πρέπει να εντοπίζουμε κάθε φορά τα εμπόδια που απωθούν τους ιδιώτες επενδυτές και αυτό προϋποθέτει πέραν των άλλων παραγόντων και βελτίωση της διοικητικής ικανότητας των υπηρεσιών μας.

Αυτή όμως πρέπει να βασίζεται σε ένα υποστηριχτικό πλαίσιο προϋποθέσεων ευνοϊκού περιβάλλοντος και κυρίως στα πλαίσια μιας ολοκληρωμένης τοπικής στρατηγικής ανά νησί.

Νομίζω πως πρέπει σαν θεσμοί να χειριζόμαστε με ακόμα μεγαλύτερη υπευθυνότητα την εμπιστοσύνη των πολιτών που τώρα είναι πιο ευαισθητοποιημένοι στα τοπικά προβλήματα και τις τοπικές ανάγκες.

Είναι νομίζω το Συνέδριο της ΠΕΔΝΑ μια ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις κυρίως όμως είναι Πρόκληση και συνάμα Πρόσκληση για Υπερβάσεις.

Η συνεχής Απαξίωση τόσο σε θεσμικό όσο και οικονομικό επίπεδο μπορεί να καταγραφεί σαν η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία της Αυτοδιοίκησης.

Δώσαμε μάχες όλα αυτά τα χρόνια προκειμένου οι αυτοδιοικητικοί θεσμοί να καταξιωθούν στη συνείδηση του πολίτη και κυρίως σαν περιφερειακοί θεσμοί ευελπιστούσαμε πως θα είχαμε ακολουθήσει τον ευρωπαϊκό βηματισμό σε ότι αφορά την αποκέντρωση, την διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια, τη θεσμική θωράκιση της Αυτοδιοίκησης.

Θέλαμε πραγματικά να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο που συνέδεε την αυτοδιοίκηση με την κεντρική εξουσία η οποία ως γνωστό όταν βρίσκεται σε άμυνα επιτίθεται στην Αυτοδιοίκηση.

Παλεύαμε και διεκδικούσαμε ένα άλλο τρόπο διοίκησης αποκεντρωμένο με ισχυρούς και ανεξάρτητους θεσμούς, και ένα κράτος επιτελικό ευέλικτο και αποτελεσματικό, με αποκέντρωση του συνόλου των αρμοδιοτήτων σε τοπικό και Περιφερειακό επίπεδο.

Αντί αυτού διαπιστώσαμε η κεντρική διοίκηση να γίνεται όλο και πιο συγκεντρωτική με επανάκτηση των αποκεντρωμένων αρμοδιοτήτων και παρακολουθούμε το εξής τραγελαφικό:

Όλη η Ευρώπη να αποκεντρώνεται σε Περιφερειακό επίπεδο εκτός από την Ελλάδα που ακολουθεί αντίστροφη πορεία.

Άτολμοι διαχειριστές οι κυβερνήσεις ενός σαθρού μοντέλου που συνεχίζει να υπερασπίζεται τα μικροσυστήματα σε κάθε υπουργείο κυρίως για να κρατούν δέσμια του κέντρου την Περιφέρεια.

Δεν είχαν και δεν έχουν το θάρρος αν και γνώριζαν πως η έξοδος από την κρίση θα γίνει μέσω της Περιφερειακής Ελλάδας. Προτιμούν να υπερασπιστούν τα «κεκτημένα» έστω και μιας εν δυνάμει χώρας σε πτώχευση.

Ούτε ένα συμβολικό μήνυμα δεν μπορούν να περάσουν στον λαό.

Κανείς δε μιλάει για αποκέντρωση, για ισχυρή Αυτοδιοίκηση και κυρίως για περιφερειακούς θεσμούς με αυτοτέλεια διοικητική και οικονομική.

Κανείς δεν ακούστηκε και εννοώ έστω έναν παράγοντα κόμμα, κίνημα, συνασπισμός κ.τ.λ. να προτείνει κάτι για την κατάργηση του κεντρικού κράτους με την μορφή που έχει σήμερα. Αντιθέτως όλοι το υπερασπίζονται.

Δεν είδαμε κάποιο κόμμα, κίνημα, συνασπισμό να κάνει σημαία την κατάργηση της γραφειοκρατίας που είναι το καρκίνωμα στη διοικητική μηχανή της πατρίδας μας.

Σιωπή. Αλλού στρέψανε το ενδιαφέρον τους.

Δυστυχώς δεν είναι εύκολη η ανατροπή αυτού του συστήματος διοίκησης, γιατί στηρίζεται σε κατεστημένες νοοτροπίες και αγκυλώσεις δεκαετιών, γιατί τα παρασιτικά μικροσυμφέροντα των διοικητικών συστημάτων ανά υπουργείο είναι τόσο ισχυρά που καταπνίγουν κάθε προσπάθεια αλλαγής, γιατί διαγκωνίζονται και τρέφονται ακριβώς από το συγκεντρωτικό μοντέλο και τη μάστιγα της γραφειοκρατίας.

Είναι αυτό το κεντρικό σύστημα διοίκησης με τα επιμέρους μικροσυστήματα ανά Υπουργείο που κρατά όμηρο την χώρα, δένει χειροπόδαρα τη Δημόσια Διοίκηση και την Αυτοδιοίκηση, τις συκοφαντεί και υπονομεύει κάθε προσπάθεια εκσυγχρονισμού και ανάπτυξης.

Αυτό το σύστημα είναι ο μεγάλος υπαίτιος της στασιμότητας και της κατάρρευσης της κρατικής μηχανής.

Ειδικά σήμερα είναι τουλάχιστον ιστορικά παράδοξο και ανακόλουθο η εθνική προσπάθεια σωτηρίας της χώρας, της οικονομίας και της χειμαζόμενης κοινωνίας μας, να στηρίζεται σε δομές που έχουν χρεοκοπήσει και σε ένα γραφειοκρατικό και συγκεντρωτικό κράτος που έχει κατεδαφιστεί στη συνείδηση του Έλληνα πολίτη.

Το γνωρίζουν καλά πως αυτό το μοντέλο γέννησε τη διαφθορά και κυρίως οδήγησε σε καθυστέρηση τη χώρα και κυρίως στη χρεοκοπία.

Δες τε και σήμερα.

Όλα τα προγράμματα και τα έργα που υλοποιούνται από το κεντρικό κράτος στην Περιφέρεια έχουν αποτύχει με ότι αυτό συνεπάγεται στην Εθνική Οικονομία και κυρίως στις τοπικές κοινωνίες.

Εξακολουθούν όμως και σήμερα να πιέζουν για Τομεακά Προγράμματα ανά Υπουργείο. Θέλουν να προγραμματίσουν και να υλοποιήσουν Έργα και Δράσεις από το Κέντρο, χωρίς τη συνεργασία με τις Τοπικές Αρχές (Περιφέρειες, Δήμους) και χωρίς να συνυπολογίσουν τον εδαφικό αντίκτυπο, με αποτέλεσμα οι τοπικές κοινωνίες να υφίστανται τις συνέπειες αυτών των πολιτικών και των έργων.

Το μόνο παρήγορο στη σημερινή εποχή της μεγάλης οικονομικής και δημοσιονομικής και εν τέλει της κοινωνικής κρίσης είναι πως οι πολίτες αναζητούν τη βεβαιότητα και τις λύσεις στα προβλήματά τους στα επίπεδα της Αυτοδιοίκησης που είναι για αυτούς αναγνωρίσιμα, προσβάσιμα και εύκολα προσεγγίσιμα.

Ο σημερινός πολίτης είναι κατ' αρχάς πολίτης της συνοικίας του, της πόλης του, του νησιού του.

Σε ότι αφορά ειδικά την Περιφέρεια, το έχουμε πια διαπιστώσει, το Κεντρικό Πολιτικό Σύστημα δεν είδε ποτέ με θετικό μάτι την περιφερειακή αυτοδιοίκηση παρόλο που τη θεσμοθέτησε υπό πίεση έστω μίζερα και όχι γενναιόδωρα.

Δεν μπόρεσαν και δυστυχώς δεν μπορούν να συγχωρέσουν πως σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα ο θεσμός καταξιώθηκε στην κοινωνία.

Δεν μπόρεσαν να αποδεχθούν την αποτελεσματικότητα της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, ούτε συγχώρεσαν τις περιφερειακές προσεγγίσεις που είναι πιο αποτελεσματικές γιατί βασίζονται στην καλύτερη γνώση των τοπικών καταστάσεων και περιορισμών.

Επειδή μπορεί κανείς να παρεξηγήσει την τοποθέτησή μου, ξεκαθαρίζω πως ο «Καλλικράτης» ήταν μια τομή στα αυτοδιοικητικά πράγματα της Χώρας μας.

Μπορεί να μην ακολούθησαν όπως θα έπρεπε γενναία βήματα και συνέχεια, αυτό όμως δεν αναιρεί τη σημαντική του συμβολή στον μερικό εκσυγχρονισμό της αυτοδιοίκησης.

Θέλω να αναφερθώ σε ορισμένα θέματα που είναι σημαντικά για την περιοχή μας και βεβαίως την Αυτοδιοίκηση και θα παρακαλούσα την προσοχή σας και το ενδιαφέρον σας. Γνωρίζεται πως δεν θα υπάρξουν για αρκετά χρόνια εθνικοί πόροι.

1. Σε αυτή τη συγκυρία ένα κρίσιμο εργαλείο που πρέπει να αξιοποιηθεί με το καλύτερο τρόπο είναι Ευρωπαϊκοί Πόροι που κατευθύνονται στην Περιφέρειά μας.

Πόροι πολύτιμοι τόσο στην παρούσα Προγραμματική Περίοδο μέσω του ΕΣΠΑ, όσο και πόροι που προγραμματίζονται για την επόμενη Προγραμματική Περίοδο.

Σε ότι αφορά την πορεία του τρέχοντος προγράμματος πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια από τους φορείς υλοποίησης: Περιφέρεια, Δήμοι, Επιμελητήρια, Πανεπιστήμιο κ.λπ. να ολοκληρωθούν τα έργα και να μην έχουμε απώλεια πόρων.

Έπρεπε όμως να προετοιμαστούμε και να προγραμματίσουμε τη διαχείριση των πόρων της επόμενης προγραμματικής περιόδου 2014-2020.

Δεν υπήρξε μέχρι σήμερα ανταπόκριση και για αυτό σας εφιστώ την προσοχή καθώς είναι πολύ σημαντικό να ξεκινήσουμε τη συνεργασία μας τόσο με εσάς όσο και με τους παραγωγικούς φορείς μέσω ενός διαρθρωτικού διαλόγου και όχι ευκαιριακά.

Θεωρούμε πως θα πρέπει σε αυτή τη συγκυρία να υπάρξει η απαιτούμενη συνεργασία και ο συντονισμός προκειμένου να εξειδικεύσουμε το νέο πρόγραμμα.

Και θεωρούμε πως ο συντονισμός των δημόσιων και ιδιωτικών φορέων μπορεί να οδηγήσει στην καλύτερη επιλογή των στόχων των δράσεων και των έργων που πρέπει να κατευθυνθούν οι πόροι του Σ.Ε.Σ. (Συμβάσεις Εταιρικής Σχέσης ή νέο ΕΣΠΑ) και οι οποίοι μπορούν να προσφέρουν σημαντική προστιθέμενη αξία.

Από τα έργα υποδομής στρέφεται σε μεγάλο βαθμό στην έρευνα, την καινοτομία, τις νέες τεχνολογίες, στην ανταγωνιστικότητα, στην απασχόληση, στην εκπαίδευση στο περιβάλλον κ.λπ.

Θέλω να τονίσω για μια ακόμη φορά την αναγκαιότητα να συντονιστούμε και σ' αυτό το σημείο να τονίσω πως συγκροτούμε τη δημιουργία του Συμβουλίου Καινοτομίας της Περιφέρειας Ν. Αιγαίου, στο οποίο και θα συμμετέχετε μέσω της ΠΕΔΝΑ, ενός οργάνου το οποίο θα συγκεντρώνει όλες τις προτάσεις των φορέων, αλλά και γενικότερα για την Περιφέρειά μας, θα μπορεί να αναλύει αλλά και να καταθέτει προτάσεις για τα θέματα που απασχολούν την περιοχή μας.

Ετοιμάσαμε μια εξειδικευμένη διαδικτυακή πλατφόρμα, την «AEGEAN-2020» για την ανάπτυξη ενός άμεσου, ζωντανού και εποικοδομητικού διαλόγου και την κατάθεση καινοτόμων προτάσεων στους θεματικούς άξονες που αφορούν στην Περιφέρεια Ν. Αιγαίου όχι μόνο από τους φορείς αλλά και από την κοινωνία των πολιτών, από τον κάθε ευαισθητοποιημένο συμπολίτη μας που θέλει να βάλει ένα λιθαράκι στο χτίσιμο του ΣΕΣ.

Στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω πως με τις συντονισμένες προσπάθειες που καταβάλλαμε και τις πιέσεις που ασκήσαμε ως Περιφερειακή Αρχή καθ' όλη τη διάρκεια της δημόσιας διαβούλευσης για την κατανομή του Κοινοτικού Π/Υ για το 2014-2020, καταφέραμε να έχουμε τα θετικά αποτελέσματα που σας παρουσιάζω σήμερα.

Η Περιφέρεια Ν. Αιγαίου κατατασσόμενη στις πιο ανεπτυγμένες Ευρωπαϊκές Περιφέρειες λόγω του υψηλού ΑΕΠ της, σύμφωνα με την αρχική κατανομή της Επιτροπής, δικαιούτο μόνο 90 εκ. ευρώ για την επόμενη Προγραμματική Περίοδο.

Σήμερα όμως μιλάμε για μια ελάχιστη κατανομή 266 εκ. ευρώ, καθώς υπάρχουν ακόμα δυνατότητες διεκδίκησης πρόσθετων κονδυλίων μέσω της αύξησης του πληθυσμιακού κριτηρίου που είναι 7%, την αύξηση της εθνικής συμμετοχής από 40% σε 50% και σαφώς από τους πόρους του Ταμείου Συνοχής και του ΕΓΤΑΑ που δεν συμπεριλαμβάνονται στο παραπάνω πόσο.

Θα πρέπει να τονιστεί πως οι επιπλέον πόροι προέρχονται από το επιπλέον ποσό του 1 δις 370 εκ. ευρώ, που δόθηκε ως δώρο από την Επιτροπή στη Χώρα μας για τις πιο ανεπτυγμένες Περιφέρειές της, που είναι η Αττική και το Ν. Αιγαίο και άρα το συνολικό ποσό για τις πιο ανεπτυγμένες Περιφέρειες ανέρχεται στα 2.300 εκ. ευρώ.

Επίσης, καταβάλουμε τεράστια προσπάθεια τόσο σε εθνικό όσο και σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Επιτροπής το Σ.Ε.Σ. να είναι πολυτομεακό και πολυταμιακό και αποκεντρωμένο στις Περιφέρειες προκειμένου να προσαρμοστεί στα τοπικά δεδομένα και τις ιδιαιτερότητες της κάθε Περιφέρειας.

Γι' αυτό είναι κρίσιμος έστω και τώρα ο προβληματισμός και οι προτάσεις για τους θεματικούς στόχους και τους άξονες που πρέπει να κατευθύνουμε τους πόρους.

2. Σε ότι αφορά το Τουρισμό γνωρίζουμε πως δρούμε σε ένα άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον και άρα θα πρέπει να δραστηριοποιηθούμε σαν Αυτοδιοίκηση ακόμα περισσότερο με σχέδιο, με στόχευση και κυρίως ταυτοποιώντας το προϊόν μας και το κάθε νησί, και αυτό γιατί το κάθε νησί έχει τις ιδιαιτερότητές του που το κάνουν μοναδικό.

Η ανάπτυξη των εναλλακτικών μορφών Τουρισμού είναι μονόδρομος όσο και η ποιότητα στις υποδομές και στις υπηρεσίες, είναι η απάντηση στον ανταγωνισμό των νησιών μας.

Η μοναδικότητα του κάθε νησιού στην Περιφέρειά μας είναι αυτή που πρέπει να αναδειχθεί, είναι αυτή που δεν μπορεί κανείς να την ανταγωνιστεί και μαζί με το Περιβάλλον και τον Πολιτισμό είναι το συγκριτικό μας πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών μας και είναι νομίζω τώρα η συγκυρία να αναδείξουμε τον Πολιτισμό μας ως κορυφαίο συστατικό στοιχείο της προόδου και της ανάπτυξης για τα νησιά μας και σαν τον πολυτιμότερο αναπτυξιακό πόρο.

Η μεγάλη απόφασή μας να διατεθεί σχεδόν το σύνολο των πόρων Πολιτισμού στη συντήρηση των Μνημείων και σε Έργα που μπορούν να διατηρήσουν αδιάλειπτη τη συνέχεια χιλιάδων χρόνων ζωής και ανθρώπινης δημιουργίας ήταν σωστή γιατί αυτός είναι ο πλούτος μας και η διαχρονική ιστορία μας.

Είναι έργα που μας εξασφαλίζουν το Αύριο και κυρίως αναδεικνύουν το πολιτισμό της καθημερινότητας που οφείλουμε ωε φορείς της Αυτοδιοίκησης να φέρουμε στο επίκεντρο μιας προσπάθειας που θα μας επιτρέψει να ενώσουμε τα σπασμένα κομμάτια της εικόνας μας, της εικόνας που έχουν τα νησιά μας στα μάτια των επισκεπτών μας και όχι μόνο.

Έναν καθημερινό Πολιτισμό που πέραν των έργων μπορεί να εκφραστεί, στο δομημένο περιβάλλον, στην αισθητική και την ομορφιά των τόπων μας, στην παρουσία των πόλεων και των οικισμών μας, στην «Καλημέρα» του πολίτη και του επαγγελματία στον επισκέπτη.

Τίποτα δεν είναι τώρα πια εύκολο και απλό στην προσπάθεια να ανταποκριθούμε στις σύγχρονες απαιτήσεις.

Η διασύνδεση του πρωτογενούς τομέα με τον τουρισμό και η στροφή των νέων μας στις σύγχρονες καλλιέργειες αποτελούν προκλήσεις για όλους μας. Το στοίχημα που πρέπει να βάλουμε είναι η αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης από τη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού στην ισόρροπη ανάπτυξη των παραγωγικών δραστηριοτήτων. Δύσκολο εγχείρημα αλλά όχι ακατόρθωτο.

Τα κρίσιμα περιβαλλοντικά προβλήματα πρέπει να είναι συνεχώς στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός μας.

Η πλήρης απασχόληση και η κοινωνική συνοχή πρέπει να αποτελέσουν πρωταρχική στόχευση της Αυτοδιοίκησης στο πλαίσιο ενδεχομένως μιας τοπικής συμφωνίας, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας και της αναλογικότητας σε τοπικό επίπεδο.

Ίσως ήλθε ο καιρός να μιλήσουμε για τη δημιουργία νέων χρηματοδοτικών εργαλείων με μόχλευση πόρων με στόχο την ενίσχυση της απασχόλησης και της δημιουργίας καινοτόμων επιχειρηματικών σχεδίων δράσης.

Είναι απαραίτητο ένα θεσμικό πλαίσιο που να επιτρέπει την εφαρμογή ειδικών πολιτικών στην Πραγματική Οικονομία και να επιτρέπει την διαμόρφωση και εφαρμογή καταλλήλων πολιτικών για την αντιμετώπιση των χωρικών επιδράσεων της κρίσης και την άμβλυνση των ενδοπεριφερειακών ανισοτήτων, την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή.

Η Ελληνική οικονομία βρίσκεται σε μια τεραστίου μεγέθους οικονομική κρίση.

Σε μια τέτοια περίοδο θα έπρεπε να αυξηθούν οι πόροι του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων αντ' αυτού όμως παρατηρούμε μείωση του ΠΔΕ και ακόμα μεγαλύτερη ύφεση.

Έχουμε επίγνωση του γεγονότος πως η πατρίδα μας διέρχεται μια δύσκολη φάση με μεγάλες κοινωνικές ανατροπές και κοινωνικές εντάσεις που προκαλούνται από την μείωση των μισθών και των συντάξεων και άρα της αγοραστικής δύναμης των πολιτών, στα πρόθυρα κατάρρευσης των δομών υγείας και πρόνοιας, με περιθωριοποίηση μεγάλων τμημάτων που πληθυσμού με τεράστια ανεργία, κ.τ.λ.

Μια κοινωνία σε αναβρασμό και με αισθήματα αγανάκτησης αλλά και φόβου που τροφοδοτούν ενίοτε και αμυντικές στάσεις που εκδηλώνονται και με βία.

Είναι δύσκολη περίοδος αλλά και συνάμα προκλητική.

Πολύ περισσότερο για εμάς τους αυτοδιοικητικούς που πρέπει να αποτρέψουμε την υποβάθμιση των συνθηκών διαβίωσης των πολιτών, να κρατήσουμε όρθιες τις κοινωνικές δομές και να παλέψουμε για εξασφάλιση προοπτικών απασχόλησης των ανέργων.

Είναι απαραίτητο λοιπόν να επενδύσουμε στον ανθρώπινο κεφάλαιο, στην κοινωνική ένταξη και όχι στην περιθωριοποίηση.

Πρέπει να είναι ο στόχος μας προκειμένου να αποτρέψουμε τις επιπτώσεις της εργασιακής αβεβαιότητας των πολιτών.

Είναι σημαντικό μαζί με την Στρατηγική ανάπτυξης να προωθήσουμε και την Κοινωνική στρατηγική.

Σίγουρα τα σημερινά δεδομένα, το θεσμικό πλαίσιο, και η εθνική πολιτική, λειτουργούν αποτρεπτικά στα αισιόδοξα σενάρια, όμως έχουμε υποχρέωση να κάνουμε τα πάντα και με οποιοδήποτε κόστος να στηρίξουμε τους πληττόμενους από την κρίση και τα μέτρα συμπολίτες μας.

Η ανάπτυξη με απασχόληση απαιτεί πολιτικές που να μπορούν να προβλέπουν και να διαχειρίζονται τις νέες προκλήσεις και κυρίως απαιτούν ισχυρούς αυτοδιοικητικούς θεσμούς.

Δυστυχώς στην πατρίδα μας, η σημερινή αναγκαιότητα για μεταρρυθμίσεις, αναδιάρθρωση και εκσυγχρονισμό του διοικητικού και αυτοδιοικητικού συστήματος φαίνεται πως έχει ακόμα πολύ δρόμο να διανύσει.

Χωρίς όμως τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις δεν πρόκειται να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα.

Γιατί σήμερα όσο ποτέ άλλοτε απαιτούνται νέες μέθοδοι διοίκησης και νέες διαδικασίες για να μπορέσουν οι θεσμοί να ανταποκριθούν στις νέες απαιτήσεις που επιβάλλει η οικονομική κατάσταση στην πατρίδα μας.

Οι αλλαγές αυτές θα πρέπει να συμβάλουν στην δημιουργία δομών που θα παρεμβαίνουν όχι μόνο παραγωγικούς τομείς της οικονομίας αλλά και στον κοινωνικό τομέα.

Η διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους αλλά και ο ευρύτερος διάλογος που αναπτύσσεται για τα προβλήματα του τόπου την ανάπτυξη, την κοινωνική πολιτική, τον τουρισμό, την ενέργεια κ.τ.λ., ο κοινωνικός προβληματισμός που αναπτύσσεται θα πρέπει να εμβαθύνετε και με την συμμετοχή των ενδιαφερομένων.

Σήμερα περισσότερο από ποτέ θα πρέπει να σταθούμε όλοι οι άνθρωποι της αυτοδιοίκησης στο ύψος των περιστάσεων και να ορθώσουμε το ανάστημα μας απέναντι στο εχθρικό και ισοπεδωτικό κράτος που απέτυχε παταγωδώς να δώσει λύσεις στα προβλήματα του τόπου μας.

Θα πρέπει να γίνουμε μια γροθιά, πρώτος και δεύτερος βαθμός για να μπορέσουμε να εισακουστούμε και να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα. Είναι υποχρέωση μας γιατί οι συμπολίτες μας έχουν πλέον στρέψει το βλέμμα τους σε εμάς. Από εμάς περιμένουν την αλλαγή, από εμάς περιμένουν τις τομές και την ανάπτυξη με όρους πραγματικής οικονομίας.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Το φορτίο μας μεγάλο, οι ευθύνες μας δυσανάλογες των αρμοδιοτήτων μας, οι προσδοκίες του κόσμου κινητήριος δύναμη για να εντείνουμε από κοινού τις προσπάθειες μας για τομές και ανατροπές στο χώρο της αυτοδιοίκησης. Δεν έχουμε την πολυτέλεια για άλλο χάσιμο χρόνου.

Το διακύβευμα είναι ένα: Πλήρης Αποκέντρωση με ισχυρές Περιφερειακές αυτοδιοικήσεις και Δήμους. Ή θα αποφασίσει το κράτος να μας αντιμετωπίσει με την πρέπουσα υπευθυνότητα ή ας μας καταργήσουν. Αρκετά με τα ημίμετρα και τις πολιτικές του ήξεις-αφίξεις.

Μόνο ενώνοντας τις δυνάμεις μας αγαπητοί συνάδελφοι θα μπορέσουμε να βγούμε κερδισμένοι από τον πόλεμο ενάντια στο κατεστημένο και στο παρασιτικό κράτος.