τώρα μάς φαντασιώνεται ως τη δύναμη που «θέλει την καταστροφή του τόπου για μικροκομματικά οφέλη». Ακόμη βέβαια περιμένουμε να ζητήσει συγγνώμη για τον τότε βιασμό της πόλης μας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο κοινοβουλευτικό κόμμα που σταθερά αναδεικνύει το ζήτημα του Νεωρίου σε κοινοβουλευτικό και τοπικό επίπεδο. Δεν παίζουμε με την αγωνία των εργαζομένων στηρίζοντας παράνομες και αντισυνταγματικές διατάξεις που δεν εξασφαλίζουν την εκτέλεση της σύμβασης και την κανονική πληρωμή των εργαζομένων.
Το Σύνταγμα ορίζει στο άρθρο 98 παρ. 1 «Στην αρμοδιότητα του Ελεγκτικού Συνεδρίου ανήκουν ιδίως: β. Ο έλεγχος συμβάσεων μεγάλης οικονομικής αξίας στις οποίες αντισυμβαλλόμενος είναι το Δημόσιο ή άλλο νομικό πρόσωπο που εξομοιώνεται με το Δημόσιο από την άποψη αυτή, όπως νόμος ορίζει». Το άρθρο 13 του Νόμου 3978/2011: Άρθρο 13 «Προσυμβατικός έλεγχος Ελεγκτικού Συνεδρίου 1. Οι συμβάσεις που διέπονται από τον παρόντα νόμο (σημ. Του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας) υπάγονται στον προληπτικό έλεγχο νομιμότητας του Ελεγκτικού Συνεδρίου που προβλέπεται από την παράγραφο 7 του άρθρου 19 του π.δ. 774/1980 (Α' 189), εφόσον η προϋπολογισθείσα αξία της σύμβασης υπερβαίνει το όριο του ενός εκατομμυρίου ευρώ χωρίς ΦΠΑ».
Η τροπολογία λοιπόν που υπερασπίζεται ο κ. Ρήγας είναι παράνομη και θέτει σε κίνδυνο την όλη εργολαβία, αφού ως αντισυνταγματική είναι ακυρώσιμη ανά πάσα στιγμή. Ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσω του βουλευτή του Θ. Δρίτσα, κατέθεσε στα πρακτικά δική του τροπολογία που εξασφάλιζε και τη νομιμότητα όλης της διαδικασίας και κυρίως όριζε την κατά προτεραιότητα εξόφληση των εργαζομένων, κάτι που η τροπολογία που ψηφίστηκε τεχνηέντως δεν το συμπεριλαμβάνει. Υπάρχει ο κίνδυνος να μην καταλήξει ούτε ένα ευρώ στο Νεώριο και στους εργαζόμενους αφού είναι γνωστό σε όλους ότι το Ναυπηγείο έχει υψηλές οφειλές προς το Δημόσιο και υφίσταται το ενδεχόμενο συμψηφισμού των οφειλών.
Επιστρέφουμε στον κ. Ρήγα τα «φληναφήματά» του περί «βολέματος του ΣΥΡΙΖΑ να απευθύνεται σε άνεργους και απελπισμένους πολίτες προκειμένου να τους υποσχεθεί λαγούς με πετραχήλια». Θα πρέπει να αντιληφθεί ότι οι πολίτες δεν αντέχουν και δεν ανέχονται πλέον άλλους «προστάτες» -νέας ή παλαιάς κοπής- που να τους «τάζουν λαγούς με πετραχήλια». Δυστυχώς για τον κ. Ρήγα, ο οποίος μάλλον ο ίδιος εμφανίζεται «πανικόβλητος», η εποχή αυτή για την πολιτική ζωή του τόπου πέρασε ανεπιστρεπτί.
Ο «ευαίσθητος» απέναντι στους εργαζόμενους κ. Ρήγας, ο οποίος δεν είδαμε να αντιδρά σε οτιδήποτε αφορά τα εργασιακά δικαιώματα και τις εργασιακές σχέσεις όσων με πάθος υπερασπίζεται και στην απόγνωση τους επενδύει, αντί να επιδιώκει την ενοχοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο αποδίδει δήθεν τον ανομολόγητο δρόμο της καταστροφής, θα έπρεπε να αισθάνεται την ελάχιστη αιδώ απέναντι σε όλους τους ανέργους και όλους τους πολίτες που είναι τα θύματα της πολιτικής των κυβερνήσεων που ο ίδιος στήριξε και στηρίζει. Ας σταματήσει ο κ. Ρήγας να κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ως προσβλέποντα στην καταστροφή του τόπου, όταν είναι αυτός ο ίδιος που με την ψήφο του επί τόσα χρόνια έχει συνηγορήσει στην καταστροφή των εργαζομένων και της χώρας, με την αποδοχή των μνημονίων που διέλυσαν κάθε ίχνος εργατικού δικαίου και έπληξαν θανάσιμα τις συλλογικές συμβάσεις, το εισόδημα και τις συντάξεις, με τις ιδιωτικοποιήσεις στρατηγικών τομέων της οικονομίας, με τη συρρίκνωση της ναυπηγικής πολιτικής της χώρας, με τη δήθεν υπεύθυνη στάση απέναντι στους νόμους που διαλύουν τη χώρα και την κοινωνική συνοχή αλλά και με τους λαϊκισμούς της τελευταίας στιγμής -την περίφημη τροπολογία- που εν κρυπτώ ετοίμασε το τελευταίο διάστημα σε αγαστή συμπαιγνία με την εργοδοσία του Νεωρίου.
Απαιτεί πολιτικό θράσος να κατηγορεί ο κ. Ρήγας τον ΣΥΡΙΖΑ για επίκληση «φτηνών δικαιολογιών» και να τον εγκαλεί για τα «νομικά επιχειρήματά» που προβάλλει, όταν μέσα στη βουλή έχει στηρίξει δεκάδες Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, Μνημόνια και Νόμους που αντιστρατεύονται το Σύνταγμα, στοιχειώδες εχέγγυο της ευνομίας την οποία με τόσο ζήλο -αλλά πάντα κατά περίσταση- επικαλούνται.
Ο κ. Ρήγας, αλλά και οι πρόθυμοι εσχάτως «ευχαριστούντες» τον, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι οι εργαζόμενοι πραγματικά αγανακτούν, και δικαιολογημένα, αλλά με τις πολιτικές των κυβερνήσεων στις οποίες μετέχει, και οι οποίες έχουν οδηγήσει τους εργαζόμενους και τους πολίτες αυτής της χώρας στην απόγνωση έως την εξαθλίωση.
Μέλος του μητρώου
