σε συνεδριακή εκδήλωση «Νησιωτικότητα και επιχειρηματική δραστηριότητα», την οποία διοργάνωσε ο Επιμελητηριακός Όμιλος Ανάπτυξης Ελληνικών Νησιών (ΕΟΑΕΝ) στο πλαίσιο του Μoney Show Athens 2013.
Στην τοποθέτησή του, ο Νίκος Συρμαλένιος, αναφέρθηκε αρχικά στην μη εφαρμογή της ρήτρας νησιωτικότητας καθώς η συνταγματική κατοχύρωση της με το άρθρο 101 δεν έχει ουσιαστικά ενεργοποιηθεί και ληφθεί υπόψη σε κανένα από τα νομοθετήματα, με εξαίρεση το μειωμένο συντελεστή Φ.Π.Α., η διατήρηση του οποίου καθίσταται και αυτή επίφοβη μετά το 2014. Επεσήμανε, ότι για να προσδιορίσουμε τις σχέσεις νησιωτικότητας και επιχειρηματικότητας, οφείλουμε να ορίσουμε πρώτα από όλα την αναπτυξιακή στρατηγική για το νησιωτικό χώρο, και το περιεχόμενο αυτής. Οφείλουμε να αναρωτηθούμε και να απαντήσουμε: Ποια ανάπτυξη, από ποιους και για πόσους;
Είναι φανερό ότι η κυβέρνηση έχει επιλέξει πολιτικές που πριμοδοτούν επενδύσεις και επιχειρηματικά πλάνα που θα αλώσουν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των νησιών μας, θα υποβαθμίσουν το περιβάλλον και θα διευρύνουν τις ανισότητες. Πρόκειται για επιχειρηματικά μοντέλα που είναι εντελώς ξένα με τον τόπο μας, τις προδιαγραφές και τις ανάγκες των κατοίκων του με φαραωνικού μεγέθους έργα, fast track διαδικασίες και μισθούς Κίνας.
Ο βουλευτής συνέχισε κάνοντας αναφορά στα διαφορετικά και σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι νησιώτες επιχειρηματίες: Όσον αφορά το ζήτημα της ακτοπλοΐας, βασικός πυλώνας της νησιωτικότητας, η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Η περικοπή των επιδοτήσεων έχει οδηγήσει στη δραματική μείωση ή και την κατάργηση πολλών δρομολογίων, αφήνοντας ιδιαίτερα τα μικρά νησιά χωρίς σύνδεση για αρκετές ημέρες. Επίσης, το υψηλό κόστος παραγωγής και διανομής (πρώτων υλών, ενέργειας, μεταφορών, κτλ) καθιστά πιο δύσκολη την εξωστρεφή επιχειρηματικότητα των νησιωτών. Ως προς τις δημόσιες δομές και υπηρεσίες υγείας, παιδείας και κοινωνικής πρόνοιας έχουν συρρικνωθεί στον ελάχιστο βαθμό, προκαλώντας έντονη ανασφάλεια στους μόνιμους κατοίκους πολλών νησιών.
Πρότεινε, ανάμεσα στα άλλα, έναν ολοκληρωμένο σχεδιασμό για τη σύνδεση της πρωτογενούς παραγωγής και τουρισμού, τη στήριξη των μικρομεσαίων και οικογενειακών επιχειρήσεων των κλάδων αυτών καθώς αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της επιχειρηματικότητας στα νησιά μας. Ειδική αναφορά έκανε στην νεανική επιχειρηματικότητα η οποία μπορεί να βοηθήσει στην επιστροφή αλλά και τη συγκράτηση νέων ανθρώπων στα νησιά.
Τέλος, τόνισε ότι απαιτείται η χάραξη και υλοποίηση μιας συνολικής αναπτυξιακής στρατηγικής με ανατροπή των ακολουθουμένων μνημονιακών πολιτικών αλλά και του στρεβλού μοντέλου επιχειρείν που προηγήθηκε. Μια ανάπτυξη που θα λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες των κατοίκων και θα είναι προϊόν διαβούλευσης μεταξύ των αυτοδιοικητικών αρχών, των τοπικών φορέων, των επιμελητηρίων, κτλ. Η ενεργοποίηση των τοπικών κοινωνιών θα καταστήσει εφικτή τη διεκδίκηση της νησιωτικότητας, τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο ως προϋπόθεση για τη βιώσιμη και ισόρροπη ανάπτυξη των νησιών μας.
Αθήνα, 24/12/2013
