υπολογίζεται στο 5% του ΑΕΠ της χώρας και προφανώς πρέπει να αναζητηθεί νομική λύση για διευθέτηση του συγκεκριμένου θέματος. Μάλιστα, προσδιόρισε την προέλευση του μικρού μέρους επαχθούς χρέους σχετίζοντάς το με τα εξοπλιστικά προγράμματα και το έργο εξηλεκτρισμού του δικτύου του ΟΣΕ.
Εξήγησε επίσης ότι για το τεράστιο μέρος του χρέους της χώρας, δεν υπάρχει νομική βάση μη πληρωμής του. Άρα, η μονομερής διαγραφή του χρέους στο σύνολό του ή μέρος αυτού, σημαίνει χρεοκοπία της χώρας με τα γνωστά επακόλουθα.
Ταυτόχρονα όμως, ο κος Λαφαζάνης και οι σύντροφοί του, υποστηρίζουν ότι στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, αποφάσισαν την μονομερή διαγραφή του μεγαλύτερου μέρους του χρέους της χώρας (όσο γουστάρουν) και την πληρωμή του υπολοίπου με ρήτρα ανάπτυξης, υποθέτω με ένα νόμο και ένα άρθρο.
Δηλαδή ρήτρα ανάπτυξης της οικονομίας της χώρας που ήδη θα έχει χρεοκοπήσει.
Νομίζω ότι ο κος Τσίπρας θα πρέπει να μας διευκρινίσει τι από τα δύο ισχύει. Παρακαλώ όμως να μην μας απαντήσει ότι η άποψη του κου Σταθάκη δεν μετράει επειδή δήθεν είναι «κακό παιδί» αφού έχει παραπεμφθεί στο τριμελές εφετείο κακουργημάτων για ατασθαλίες εκατομμυρίων ευρώ από το 1996 έως το 2004 στο Πανεπιστήμιο Κρήτης (όπως αναφέρεται στον τύπο και δεν διαψεύστηκε).
Την ίδια μέρα ο κος Μηλιός, επίσης βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, μέλος του οικονομικού επιτελείου και καθηγητής Πανεπιστημίου, δήλωσε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι τις επιταγές του μνημονίου για ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς και πρωτογενή πλεονάσματα τις αποδέχεται πλήρως και δεσμεύεται για αυτά. Προφανώς, απορρίπτονται ιδέες για επαναπρόσληψη όλων των απολυμένων, την επαναφορά μισθών και συντάξεων στα επίπεδα του 2009, τη δωρεάν υγεία ακόμη για τους λαθρομετανάστες, την απαγόρευση απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα, την εξαγορά του ΟΤΕ, του ΟΛΠ κλπ.
Εξάλλου, η αποδοχή έστω και μέρους των όρων της δανειακής σύμβασης, μας κάνει να υποθέσουμε ότι τουλάχιστον ο κος Μηλιός, θεωρεί ότι η Ελλάδα θα πρέπει να είναι μέλος της νομισματικής ένωσης της Ευρώπης.
Ο κος Μηλιός δεν είναι τυχαίο πρόσωπο. Δεν προέρχεται από το βαθύ ΠΑΣΟΚ σαν τον Φωτόπουλο. Δεν ελέγχεται για φοροδιαφυγή σαν τον Μητρόπουλο. Δεν έχει επενδύσεις όπως ο Τσακαλώτος στην JP MORGAN και BLACK ROCK (αυτή που επενδύει στις Σκουριές Χαλκιδικής και που θα διώξει ο ΣΥΡΙΖΑ). Δεν έχει εισπράξει εφάπαξ εκατομμυρίων όπως ο Τσουκαλάς. Δεν έχει πάει ως μάρτυρας υπεράσπισης της 17 Νοέμβρη. Δεν είναι ιδιόρρυθμος όπως η Ζωή. Δεν έχει ντυθεί ποτέ παπα – σούρας όπως ο Διαμαντόπουλος. Δεν είναι άνεργος σαν τον Τσίπρα.
Επομένως, το πιθανότερο είναι να εννοεί ότι η ύπαρξη πρωτογενούς πλεονάσματος είναι απαραίτητη προϋπόθεση (όχι και μοναδική) για να ξεπεράσουμε την κρίση. Επειδή και πάλι φαίνεται ότι με τις απαιτούμενες πολιτικές για την επίτευξη μόνιμων πρωτογενών πλεονασμάτων, μάλλον διαφωνούν οι κύριοι Λαφαζάνης, Παπαδημούλης κλπ., καλό θα ήταν να αποφασίσουν τι από τα δύο ισχύει.
Επειδή πάντα υπάρχει καλή διάθεση και ευκολοπιστία, καλό θα ήταν ότι και αν αποφασίσουν να το συγκεκριμενοποιήσουν και να το κοστολογήσουν, για να γνωρίζουμε τι θα χάσει και τι θα κερδίσει ο καθένας μας.
Μέχρι τότε, υποπτεύομαι ότι κάποιος άλλος θα πρέπει να κάνει τη δουλειά.
Πάντως, η Τετάρτη 22 Ιανουαρίου ήταν πράγματι μια διαφορετική μέρα.
Υ.Γ. Τα ανωτέρω χαρακτηριστικά των μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ αντλήθηκαν από εφημερίδα που δεν πρόσκειται στην Νέα Δημοκρατία.
Γ. Βακόνδιος
Πολιτευτής Κυκλάδων Ν.Δ.
Μέλος του μητρώου
