που επιμένει να αγνοεί την έννοια της νησιωτικότητας και μετρά τα πάντα με τα χιλιόμετρα και όχι με τα ναυτικά μίλια.
Όταν είδαμε το σχέδιο νόμου επικροτήσαμε δημόσια, με δελτίο τύπου μας, τη σχετική διάταξη και περιμέναμε την εφαρμογή της, οριοθετώντας τη θέση μας, για νιοστή φορά: Ιερή η απεργία, ιερή και η υγεία και το δικαίωμα στη στοιχειώδη επικοινωνία. «Πλοίο ασφαλείας» λοιπόν, κατά το προσωπικό ασφαλείας ώστε 10.000 Τηνιακοί, για παράδειγμα, να έχουν μία δυνατότητα στο 24ωρο να φύγουν ή να γυρίσουν στο νησί τους. Μία δυνατότητα, μέρα ή νύχτα, Πειραιάς, Ραφήνα ή Λαύριο, αδιάφορο! Μία!
Με την πρώτη 48ωρη της ΠΝΟ δεν είπαμε λέξη, πολύ περισσότερο που τα αιτήματα των εργαζομένων είναι πολύ ευρύτερα από το θέμα μας.
Με τη νέα 24ωρη απεργία, στις 2 του Απρίλη, λίγο πριν το Πάσχα μας, ερχόμαστε να πούμε ότι η στάση της ΠΝΟ δικαιώνει πλήρως το αίτημα από 3ετίας και πλέον του Δήμου Τήνου.
Η ομηρία του νησιού μας είναι άνευ προηγουμένου. Το διοικητικό κέντρο της Σύρου, πλέον, περιλαμβάνει για μας τη Δ.Ο.Υ. (αφού το κράτος, παρά τα όσα δίκαια του εκθέσαμε, επέμεινε στην κατάργηση της Δ.Ο.Υ. Τήνου και ταυτόχρονα τα πήγαινε – έλα του πολίτη στην Εφορία δεν έχουν τελειωμό), έχει τα δικαστήρια, έχει κυρίως και πρωτίστως το Νοσοκομείο, έχει τη μονάδα για τους νεφροπαθείς συμπατριώτες μας και τόσα άλλα!
Δεν είναι δυνατόν να αγναντεύουμε τη Σύρο και να μην μπορούμε να την προσεγγίσουμε επί τρίτη συνεχόμενη εργάσιμη μέρα.
Δεν είναι δυνατόν να σταματούν τα πάντα επί τριήμερο και να έχουμε την αξίωση αυτός ο λαός, να εξακολουθεί να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του προς το Δημόσιο, προς το Δήμο, προς τους συνεργάτες του, προς όλους. Περάσαμε ένα δύσκολο χειμώνα (και δεν εννοούμε ασφαλώς τα κρύα) και πάνω που όλο το νησί ετοιμάζεται, βάφει, ασπρίζει, ανοίγει τα μαγαζιά του, μαζεύει αγκινάρες που πρέπει να φύγουν Αθήνα και τόσα άλλα, έρχεται μια ανάλογη απεργία και το καθηλώνει. Δεν ξέρω αν εκεί στην πρωτεύουσα, μια δύναμη καθήλωνε τους πάντες σε 3ήμερη απραξία, πώς θα αντιδρούσαν...
Οι νομοθετούντες στο κοινοβούλιο ξέρουν από νησιά. Από εξοχικά και διακοπές, άλλο τίποτα. Όχι βέβαια από νησιά χειμώνα (με απαγορευτικά, απεργίες, λιμάνια ημιτελή και μύρια όσα) και από τους ανθρώπους τους, που τους έχουν στύψει οι φοροεπιδρομές και τους γονατίζει η ομηρία από άλλους εργαζόμενους.
Γι αυτό και στις όποιες διαπραγματεύσεις με την ΠΝΟ, απευθύνουμε έκκληση στους υπεύθυνους να μη θυσιάσουν το «πλοίο ασφαλείας» στο βωμό μιας (πρόσκαιρης ούτως ή άλλως, αφού κάθε λίγο και λιγάκι βιώνουμε αυτή την κατάσταση) εργασιακής ειρήνης. Κανένας συμψηφισμός σε βάρος των νησιών!
Τα νησιά μας αρκετά έχουν θυσιαστεί τα τελευταία χρόνια, με κοντόφθαλμες, βλαπτικές και εθνικά επιζήμιες επιλογές. Μετά την κατάργηση ή κατάρρευση σειράς κρατικών δομών (υγεία, εκπαίδευση, πρόνοια, κλπ), ας τους εξασφαλιστεί το τελευταίο που θα αντιμετωπίζει τους νησιώτες ως ανθρώπους – πολίτες του 21ου αιώνα: Το «πλοίο ασφαλείας».
Ο Δήμαρχος Τήνου
Παναγιώτης Κροντηράς
Μέλος του μητρώου
