( «βοήθεια στο σπίτι», βρεφονηπιακοί – παιδικοί σταθμοί, Κέντρα δημιουργικής απασχόλησης παιδιών κ.λ.π.) στη Σύρο αλλά και συνολικά στο Νότιο Αιγαίο, οι εκλεγμένοι με την Λαϊκή Συσπείρωση, περιφερειακοί σύμβουλοι τονίζουν τα εξής :
1. Η πρόνοια όπως και γενικότερα η λειτουργία δομών κοινωνικού χαρακτήρα είναι υποχρέωση του κράτους και όχι μια «παροχή» ανάλογα με τις δυνατότητες. Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα έχουν χρυσοπληρώσει, μέσω της άγριας φορολογίας, γι αυτές τις υπηρεσίες.
2. Σήμερα αποδεικνύεται με οδυνηρό τρόπο, ότι η χρηματοδότηση κοινωνικών δομών μέσω των «ευρωπαϊκών προγραμμάτων», προγράμματα που από τον σχεδιασμό τους στις αρχές του 2000 προέβλεπαν την «αυτοχρηματοδότηση» δηλαδή την ιδιωτικοποίηση και το χαράτσωμα των λαϊκών στρωμάτων, αποσκοπούσε στον να απαλλάξει το κράτος από την υποχρέωση αυτή, με την βοήθεια και της τοπικής διοίκησης που λειτούργησε σαν «λαγός». Αυτό αποδείχτηκε με όλες τις κοινωνικές δομές που πέρασαν από το κράτος στους ΟΤΑ.
3. Σήμερα νυν και επόμενοι αιρετοί ( Δεκαβάλας, Μαραγκός, Χατζημάρκος κ.α.) καταγράφουν ευχολόγια για τον «πρόσφορο τρόπο» λειτουργίας των δομών αυτών, όταν γνωρίζουν πολύ καλά ότι η πολιτική που στηρίζουν, με πρόσχημα τις άγριες περικοπές των προϋπολογισμών των ΟΤΑ, οδηγεί μαθηματικά στην ιδιωτικοποίηση των δομών αυτών, είτε άμεσα είτε έμμεσα. Επιχειρούν να θολώσουν τα νερά με τον δήθεν προβληματισμό αν πρέπει να υλοποιεί τέτοιες δομές ο δήμος ή η περιφέρεια όταν το βασικό ζήτημα είναι το ποιος πληρώνει.
4. Κρύβουν όλοι αυτοί ότι οι άγριες περικοπές κοινωνικών δαπανών δεν είναι παρενέργεια αλλά μια στοχευμένη πολιτική εξοικονόμησης πόρων για επιδοτήσεις στο κεφάλαιο, ενώ, ταυτόχρονα, ανοίγει ο δρόμος για μπίζνες με τις κοινωνικές υπηρεσίες επί πληρωμή.
5. Το ΚΚΕ και η Λαϊκή Συσπείρωση είχαν έγκαιρα προειδοποιήσει για τους σχεδιασμούς αυτούς και είχαν καλέσει τους εργαζόμενους να αγωνιστούν για ενίσχυση και διεύρυνση των δημόσιων δωρεάν κοινωνικών δομών. Έγκαιρα αποκάλυψαν στους νησιώτες τα ρόλο των δήθεν ανεξάρτητων τοπικών αιρετών που λειτουργούν ως «δούρειος ίππος» για να περνάνε οι αντιλαϊκές πολιτικές ως αναγκαστική , δήθεν ρεαλιστική, επιλογή.
6. Σήμερα ο μόνος δρόμος που ανοίγεται μπροστά στους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα είναι ο ανυποχώρητος αγώνας για δημόσιες, σύγχρονες και δωρεάν για όλους κοινωνικές υπηρεσίες με επαρκή χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Μέλος του μητρώου
