Δύο σημαντικές Κυκλαδικές Εκδηλώσεις στην Αθήνα

Η πρώτη, η οποία διοργανώνεται από την Ένωση Κυκλαδικού Τύπου θα λάβει χώρα στην Αίθουσα εκδηλώσεων της Αδελφότητος των εν Αθήναις Τηνίων και θα περιλαμβάνει ομιλία του κ. Ευάγγελου Πισσία, ομότιμου Καθηγητή Διαχείρισης Υδατικών Πόρων με θέμα: «Οι υδάτινοι πόροι των Κυκλάδων – Διερεύνηση του προβλήματος και προτάσεις αντιμετώπισης», την Τετάρη 20 Μαρτίου 2019 και ώρα 18:00

Η δεύτερη, θα πραγματοποιηθεί στο Σπίτι της Σίφνου του Συνδέσμου Σιφνίων και θα τιμήσει τα 140 έτη λειτουργίας της εφημερίδας «Σίφνος» και τα 45 έτη διευθύνσεώς της από την κα. Ουρανία Καλογήρου. Επίσης, θα περιλαμβάνει τιμητική εκδήλωση για τη μακροχρόνια οικογενειακή προσφορά του Λεωνίδα Δημητριάδη – Ευγενίδη., Τετάρτη, 20 Μαρτίου 2019 και ώρα 19:00, Σπίτι της Σίφνου του Συνδέσμου Σιφνίων Ιθάκης 24 (3ος όροφος) και Ι. Δροσοπούλου, Αθήνα.

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΥΔΑΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ

Ο καθηγητής Βαγγέλης Πισσίας μας έδωσε το στίγμα της ομιλίας του εισάγοντας τα παρακάτω ερωτήματα:

Γιατί εγκαταλείφτηκαν οι Κυκλάδες;

Γιατί καταρρέουν στα νησιά μας οι πολύτιμες αιμασιές, που συγκράτησαν επί αιώνες το γόνιμο έδαφός της και συνέβαλαν στον συνεχή εμπλουτισμό των υπόγειων υδροφορέων της;

Γιατί να μη διασωθούν, όπου υπήρχαν οι μοναδικοί νερόμυλοι και γιατί αφέθηκαν οι βρύσες των οικισμών να μολυνθούν;

Γιατί στα περισσότερα νησιά μας, αν όχι σε όλα, η οικονομική και κοινωνική ζωή, που βασίζονταν στους όχι ασήμαντους υδατικούς πόρους, έχασε την παραγωγική της ζωντάνια και περιορίστηκε μόνο, ή σχεδόν μόνο, στον τουρισμό;

Γιατί ή άλλοτε αυτάρκεια -έστω κι’ αν ήταν χαμηλή, έστω κι’ αν απαιτούσε δουλειά επίπονη- των κυκλαδικών πληθυσμών σε ποιοτικά γεωργικά προϊόντα να μην είναι σήμερα εξασφαλισμένη;

Γιατί ακόμη και η τουριστική οικονομία των νησιών, να κρέμεται από μια κλωστή αντιμετωπίζοντας την απειλή της επερχόμενης, με βήμα ταχύ, μεγάλης υδατικής κρίσης;

Γιατί οι επιστήμονες του κλίματος μιλάνε όλο και περισσότερο για τον κίνδυνο ερημοποίησης εάν η αδιαφορία της πολιτείας και η άγνοια κινδύνου των πολιτών συνεχιστούν;

Γιατί τόση καθυστέρηση στην δημιουργία βιώσιμων υδρευτικών υποδομών και τόση επιμονή στην εξάντληση των υπόγειων νερών και στην υφαλμύρυνση των υδροφορέων;

Γιατί δεν έγιναν καινούργια έργα, κυρίως μικρά, κάποια μικρομεσαία, όμως ωφέλιμα, καθότι προσαρμοσμένα στην νησιωτική φυσικο-γεωγραφική και ανθρωπο-γεωγραφική κλίμακα, έργα δηλαδή ταιριαχτά με το φυσικό νησιωτικό περιβάλλον και εύκολα διαχειρίσιμα από μια σωστά οργανωμένη και λειτουργικά αποτελεσματική νησιώτικη κοινωνία;

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε καταγράφοντας το ζοφερό για τις Κυκλάδες μέλλον.

Όμως, για το πρόβλημα του νερού, το πρόβλημα της έλλειψής του, τους καλοκαιρινούς ιδιαίτερα μήνες, πολλά είναι αυτά που λέγονται ή έχουν γραφτεί. Συνέδρια επιστημονικά και ημερίδες έγιναν και γίνονται, οι εκπρόσωποι της αιρετής αυτοδιοίκησης και οι ενδιαφερόμενοι φορείς, κάνουν –ή θέλουμε να πιστεύουμε πως κάνουν- τις παραστάσεις τους προς τα όργανα της Περιφέρειας και προς τις Κυβερνήσεις. Έτσι, ώστε να μην δικαιούται κανείς, από τους «άνωθεν», να ισχυριστεί ότι «δεν γνωρίζει». Ενώ συμβαίνουν όμως όλα αυτά, τίποτα δεν γίνεται στην πράξη

Ο καθηγητής Βαγγέλης Πισσίας έχει πραγματοποιήσει ερευνητικό έργο στις Κυκλάδες και έχει προτείνει λύσεις που φτάνουν ως το στάδιο της άμεσης και εφικτής εφαρμογής. Γιατί λύσεις που υπακούουν στην λογική της ολοκληρωμένης ανάπτυξης και της αειφορικής περιβαλλοντικής διαχείρισης υπάρχουν.

Η γνώση όμως, όπως και –προπαντός- η εμπειρία του Βαγγέλη Πισσία, δεν είναι μόνο κυκλαδική ή εντοπισμένη στα όρια της ελληνικής επικράτειας. Ούτε περιορισμένη στην λεγόμενη ευρωπαϊκή τεχνογνωσία. Είναι εμπειρία δεκαετιών εκτεινόμενη σε χώρες της Μέσης Ανατολής, της Αφρικής της Λατινικής Αμερικής. Μάλιστα, σε ορισμένες από τις φτωχότερες σε υδατικούς πόρους, ακόμη και σε αυτές που καλύπτει η έρημος Σαχάρα, όπου ο ίδιος παρέμεινε για μεγάλα χρονικά διαστήματα επιβλέποντας προγράμματα διαχείρισης υδατικών πόρων εντόπιων, ευ και διεθνών οργανισμών.

Έχουμε λόγους συνεπώς να πιστεύουμε πως η συζήτηση με τον κ. Β. Πισσία θα είναι όχι μόνο ενδιαφέρουσα αλλά και, ελπίζουμε, καρποφόρα.