Πόσα όνειρα, ανησυχίες, ελπίδες, φόβους μπορεί να χωρέσει η βαλίτσα ενός παϊδιού που αναγκάζεται να φύγει; Πόσο φιλόξενος είναι αυτός ο κόσμος για τα παιδιά;
Τα παιδιά μας επέλεξαν να παίξουν μέσα στο Expess Skopelitis , διότι δεν είναι μόνο το πλοίο της Αμοργού και των μικρών Κυκλάδων. Είναι ένα πλοίο που συνδέεται με το φιλότιμο , την ανθρωπιά. Καλύπτει ανάγκες ζωτικές των νησιών μας με κάθε καιρό. Ένα πλοίο που συνδέεται με τη μουσική παράδοση αυτού του τόπου, επομένως και με τον πολιτισμό.
Αυτή τη φορά κάλυψε και την ανάγκη, θέληση των παιδιών να παίξουν εκεί, παραχωρώντας τους τον χώρο. Το να δίνεις χώρο στα παιδιά είναι κι αυτό πολιτισμό.
Υ.Γ: Όχι τυχαία μου έρχεται στο μυαλό ,ο αείμνηστος Δημήτρης Σκοπελίτης που στο βιογραφικό γι αυτόν ντοκιμαντέρ: Καπετάνιος με καρδιά σημείωνε: Έκανα καλό! Πιστεύω ότι αυτές οι πράξεις που έκανα ήταν ευτυχία! (6.34 στο βίντεο)