κατέστρεψε τα συστήματα προστασίας τεσσάρων πυρηνικών αντιδραστήρων του σταθμού Αποτέλεσμα ήταν η ανεξέλεγκτη λειτουργία των αντιδραστήρων, η καταστροφή τους και η διαφυγή πυρηνικού νέφους στην ατμόσφαιρα, στη θάλασσα και στα υπόγεια ύδατα. Άγνωστες είναι μέχρι σήμερα επιπτώσεις.
Παρά τις καθησυχαστικές ανακοινώσεις των πρώτων ημερών από την πλευρά της κυβέρνησης και της ιδιωτικής εταιρίας (TEPCO) που λειτουργούσε το σταθμό, τα πράγματα είναι ιδιαίτερα σοβαρά. Η ανακοίνωση (Ιούλιος 2012) της ειδικής επιτροπής που συστάθηκε για τη διερεύνηση των αιτίων και των επιπτώσεων του δυστυχήματος είναι σαφής:
● Τα στελέχη της εταιρίας σκόπιμα δεν εφάρμοσαν βασικές αρχές ασφαλείας για να αυξήσουν την κερδοφορία της.
● Οι αρχές δεν τήρησαν μέτρα ασφαλείας όπως προετοιμασίες για εκκένωση της περιοχής, περιορισμό παράπλευρων απωλειών κλπ.
● Κατηγορούνται οι κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών έδωσαν ασύδοτη ελευθερία στο βιομηχανικό – πυρηνικό σύμπλεγμα. Έτσι εξηγείται «γιατί η Ιαπωνία δεν διδάχθηκε από τα πυρηνικά ατυχήματα στις ΗΠΑ και στο Τσερνόμπυλ της Ουκρανίας, γιατί παγίωσε την μη πραγματοποίηση ελέγχων και συγκάλυψε ατυχήματα μεγάλης κλίμακας
● Παρ' όλα αυτά είναι άγνωστη ακόμη η έκταση των επιπτώσεων του δυστυχήματος αφού οι κυβερνήσεις και οι αρμόδιοι διεθνείς οργανισμοί σιωπούν. Παράλληλα διεθνή ΜΜΕ προσπαθούν να πείσουν ότι δεν υπάρχει πλέον κανένας κίνδυνος και οι απόψεις αυτές αναπαράγονται και στη χώρα μας.
Τον περασμένο Σεπτέμβριο κάτω από την πίεση του ισχυρού αντιπυρηνικού κινήματος της χώρας η Ιαπωνική κυβέρνηση αποφάσισε το κλείσιμο όσων αντιδραστήρων συμπληρώνουν 40 χρόνια λειτουργίας και ακύρωση κάθε νέας κατασκευής. Πρόσφατα όμως η Ιαπωνία ανακοίνωσε την επέκταση του πυρηνικού της προγράμματος ακόμα και στον τομέα των πυρηνικών όπλων.
Το Αντιπυρηνικό Παρατηρητήριο Μεσογείου έχει ως πάγια θέση του ότι κανένας πυρηνικός αντιδραστήρας και κανείς πυρηνικός σταθμός δεν είναι ασφαλής. Η μόνη λύση είναι η ολοκληρωτική κατάργηση της πυρηνικής ενέργειας. Η περιστολή της ενεργειακής σπατάλης και η ανάπτυξη όλων των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι η απάντηση στο ενεργειακό πρόβλημα. Μόνον ο συστηματικός οργανωμένος αγώνας με συμμετοχή όλων κατά της πυρηνικής ενέργειας μπορεί να επιβάλει την πλήρη κατάργησή της.
Η επιμονή της Τουρκίας για κατασκευή πυρηνικών σταθμών στο έδαφός της αλλά και οι υφιστάμενοι πυρηνικοί σταθμοί στη Βουλγαρία, σε μια περιοχή ιδιαίτερα ασταθή πολιτικά, καθιστά άμεση την ανάγκη να αποκρούσουμε την παραμονή και επέκταση της πυρηνικής ενέργειας στην περιοχή μας και σε όλη τη Μεσόγειο.
Ρόδος, 11/03/2013