Σύρος: «Οι υφάντρες και οι αναμνήσεις τους»- Μαρτυρίες και ιστορίες γυναικών στο Μουσείο Κλωστοϋφαντουργίας Ερμούπολης (βίντεο)

Στο Μουσείο Κλωστοϋφαντουργίας Ερμούπολης, αύριο το πρωί θα πραγματοποιηθεί μια πολύ ξεχωριστή και συγκινητική εκδήλωση με τίτλο «Οι υφάντρες και οι αναμνήσεις τους». Το συγκεκριμένο πρόγραμμα πραγματοποιείται στο πλαίσιο μιας πρωτοβουλίας του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, που έχει στόχο την προστασία και την ανάδειξη της πολιτιστικής και φυσικής κληρονομιάς των Κυκλάδων.

Η Μαρία Ρούσσου, παλιά εργαζόμενη του κλωστοϋφαντουργίου, μοιράστηκε μέσω της εκπομπής, «Περίμετρος» της ΕΡΤ3, κάποιες από τις αναμνήσεις της. «Ήρθα εδώ σε ηλικία 14 ετών. Τα χρόνια τότε ήταν δύσκολα. Έπρεπε από μικρές να βγούμε στη δουλειά και αναγκαστικά ψάχναμε τότε για να βρούμε κάποια δουλειά. Σκέφτηκα αυτό το εργοστάσιο και αφού μίλησα με τον υπεύθυνο του εργοστασίου, ήρθα ένα πρωί, Δευτέρα μιλήσαμε και μου είπε εντάξει, έλα αύριο να ξεκινήσεις να πιάσεις δουλειά. Και κατά αυτό τον τρόπο ήρθα κι έπιασα δουλειά. Έμαθα τη δουλειά από μία παλιά εργάτρια, η οποία με πήρε δίπλα της, και μου έμαθε τη δουλειά. Εδώ όταν πρωτομπήκα μέσα, πραγματικά ένιωσα μια συγκίνηση, μια ανατριχίλα. Ένα δέος. Γιατί μπήκα μετά από 40 χρόνια και ήταν ακριβώς έτσι όπως τα άφησα, όπως έφυγα εγώ την τελευταία μέρα. Το λέω και ανατριχιάζω».

Η Θεανώ Αγαλόγλου, project manager της πρωτοβουλίας, Cycladic Identity του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης, μίλησε επίσης στην εκπομπή.

«Το πρόγραμμα «Οι υφάντρες και οι αναμνήσεις τους» είναι ένα πρόγραμμα από τα 16 προγράμματα που επιχορηγούνται από την πρωτοβουλία Cycladic Identity του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. Υλοποιήθηκε από το Hermoupolis Heritage και τον κ. Δημήτρη Σταυρακόπουλο και την ομάδα του.

Το πρόγραμμα ουσιαστικά στοχεύει στο να διατηρήσει ζωντανές τις μνήμες των γυναικών- εργατριών που εργάζονταν τότε στο εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας Ζησιμάτου. Το εργοστάσιο έκλεισε το 1986 και τότε είχε 60 εργαζόμενους ουσιαστικά.

Επίσης θέλει να καταγράψει τις ιστορίες και τα βιώματα αυτών των εργατριών και ουσιαστικά να τις διασώσει για τις επόμενες γενιές και να τις παραδόσει στην τοπική κοινωνία της Σύρου και έπειτα στο ευρύτερο κοινό, ώστε να έρθουμε όλοι σε επαφή με την ταυτότητα και τον βιομηχανικό πολιτισμό της Ερμούπολης», ανέφερε.