Newsroom Και δεν μπορούμε. «Ποιους σκέπασε το κύμα της πολύφλοισβης θάλασσας, ξέρει η οδύνη που οργώνει το βυθό της καρδιάς μας» πενθεί ο Αρχίλοχος ο Πάριος.
Για το Νίκο και όλους και περισσότερο για όσους βιάστηκαν. Κοίταξε στα μάτια όσους αγαπάς και λάβε απόφαση δύναμης.
Προχώρα. Και αν έρθουν και πάλι καινούρια μαντάτα, σφίξε τα δόντια, λάβε τη φρόνηση πείσματος και προχώρα.
Το αθάνατο νερό είναι στην άκρη του δρόμου, στην άκρη του χρόνου, πέρα πολύ μακριά.
Λεωνίδας Ρούσσος
Τον καθηγητή Λεωνίδα Ρούσσο τον ζήσαμε αμέσως μετά τη μετάβαση στο νέο κτήριο του Γυμνασίου το 1960, μετά τα κελλιά της Εκατονταπυλιανής.
Η τάξη του Κώστα Αργουζή, του Νίκου Σαρρή, του Νίκου Κονταράτου, του Στέφανου Γαβαλά, της Αικατερίνης Τσαντάνη, της Τομαζίνας Χανιώτη, του Ανδρέα Μπελδέκου και πιο κάτω η τάξη του Χρίστου Γεωργούση, του Κίμωνα Δέρβου, του Δημήτρη Γκίκα του Χρύσανθου Μπαφίτη του Κοσμά Μαρινάτου, του Γιάννη Χανιώτη και άλλων.
Πιο κάτω η τάξη του Γιάννη Γκίκα, του Στέλιου Φραγκούλη, του Γιάννη Πάριου, του Δημήτρη Δραγάτη και άλλων.
Ζωντανός, δραστήριος, έδωσε δυνάμεις για το νέο πνεύμα σε καιρούς δύσκολους, πλησιάζοντας τα παιδιά και προσπαθώντας μαζί τους να βρει το νόημα καινούριων δρόμων.
Τελευταία τον είδαμε σε συνάντηση που διοργάνωσε στο σπίτι του ο Ανδρέας Μπελδέκος με τους παλιούς συμμαθητές και κάποιους παλιούς δασκάλους.
Καλό ταξίδι, παλιέ καλέ μας δάσκαλε.
Πολιτικό μνημόσυνο στον «Αρχίλοχο»
Σεμνή και συγκινητική εκδήλωση πραγματοποιήθηκε στον «Αρχίλοχο» στις 19 Μαρτίου για τον αποδημήσαντα Γιάννη Γκίκα.
Για την προσωπικότητα του εκλιπόντος μίλησαν ο δήμαρχος Χρ. Βλαχογιάνης και οι φίλοι του Κώστας Αργουζής, Νίκος Σαρρής, Μανώλης Δρακόπουλος, Κώστας Ροκονίδας, Μάρκος Κωβαίος, Αντώνης Αρκάς, ενώ από την οικογένεια χαιρέτησε κι ευχαρίστησε ο Στέλιος Γκίκας.
Ο Χρίστος Γεωργούσης αναφέρθηκε στον Γιάννη Γκίκα και σε «εκείνους που έφυγαν εκείνους που χάθηκαν μέσα στον ύπνο» (Δημήτρη Γκίκα, Γιάννη Η. Γκίκα, Μ. Δρακάτο, Μαν. Ποσάντζη, Χρυσ. Πατέλη, Νίκο Κρίσπη, Αριστοτέλη Μπέση και άλλα μέλη του Συλλόγου) και ζήτησε να βγάλουμε συμπεράσματα για τη ζωή, αναμετρώμενοι με τις συχνές απώλειες.
Η Αφροδίτη Βαζάκα διάβασε τη «Στέρνα» του Σεφέρη, ενώ η Παλασία Γεωργιάδου πρόβαλε αναμνηστική ταινία με φωτογραφίες απ’ τη ζωή του εκλιπόντος και μίλησε για την ανάγκη να προλαβαίνουμε να τιμούμε «εν ζωή» τους ανθρώπους.
