Προς Πολιτικούς και Φοροφυγάδες

πέστε μου γιατί τόσο με παιδεύετε,

σε λίγα χρόνια από τώρα,

ίσως και την Άνοιξη του χρόνου να μη την δω,

δεν θα' μαι πολίτης κανενός

μήτε της Ελλάδας μήτε της Ευρώπης

ούτε και όλης αυτής της γης.

Περαστικός είμαι, και τώρα που ετοιμάζομαι να φύγω

εσείς με βασανίζετε, να μου πάρετε τα πάντα θέλετε

και να φύγω όπως ήρθα, γυμνός.

Δεν θα με πείραζε ούτε κι αυτό αν δεν με κοροϊδεύατε,

τα χρήματα που τόσα χρόνια εσείς μου παίρνατε

σύνταξη για να μου δώσετε, τώρα μου την κόβετε

γιατί εσείς ήσασταν ανίκανοι τα χρήματά μου να φυλαξετε

και όχι μόνο αυτό, αλλά πολλοί από σας τα φάγατε.

Και τώρα σαν δεν ντρέπεστε, εμένα βρε αχαίρευτοι

που είμαι σαν τον πατέρα σας και τον παππού σας

σα σκουπίδι στον άλλο κόσμο να με στέλνετε.

Όσο αφορά εσάς κύριοι φοροφυγάδες,

που αν τους φόρους και τα ΦΠΑ πληρώνατε

η Ελλάδα και οι πολίτες της δεν θαταν εκεί που τώρα βρίσκονται

Πέστε μου, πώς τους συμπολίτες σας να βλέπετε μπορείτε

να υποφέρουν και σεις άνετα να ζείτε

και σε άλλες χώρες πολλοί από σας

τα λεφτά που φοροκλέψατε έξω τα' χετε στείλει

Πέστε μου πού ζείτε αδελφοί,

μήπως σε ξένη χώρα , συνείδηση δεν έχετε;

Στον κόσμο αυτό ήρθα με χαμόγελο

και τώρα με δάκρυ στα μάτια φεύγω γιατί έτσι εσείς το θέλετε.

Πέστε μου, τον δικό σας τον πατέρα και τον δικό σας τον παππού

τον φροντίζετε, έτσι δεν είναι;

Και ο πατέρας και ο παππούς σας έγνοια δεν έχουν

αν σ ένα θάλαμο νοσοκομείου ξεχασμένοι θα πεθάνουν

όπως θα πεθάνω εγώ ο συνταξιούχος, και ο μισθωτός.

Λοιπόν ακούστε αυτό το μήνυμα που θέλω να σας πω:

Αυτή τη στιγμή που ετοιμάζομαι στον άλλο κόσμο να ταξιδέψω

δεν σας ανήκω , δεν σας σέβομαι δεν σας υπολογίζω,

ήδη αλλουνού πλανήτη πολίτης είμαι, δικαιοδοσία πάνω μου δεν έχετε,

τα λίγα λεφτά που μού 'μειναν, πάρτε τα κι αυτά να κονομηθείτε

Χαίρομαι όμως σκεφτόμενος τη στιγμή

που εσείς, οι πατεράδες σας και οι παππούδες

που με τον πόνο άλλων καλοπεράσατε και καλοπερνάτε,

την στιγμή που το μεγάλο ταξίδι θα αρχίσετε να σκέπτεστε,

για τύψεις δεν μπορώ να σας μιλήσω γιατί δεν έχετε,

αλλά για την αγωνία που τα ματοβαμμένα πλούτη σας

σ' αυτό τον κόσμο θε ν' αφήσετε

και στον άλλο κόσμο χωρίς εσώρουχο θα πάτε.

Τις τελευταίες σας στιγμές που είναι και οι πιο κρίσιμες

αυτές εγώ φαντάζομαι και χαίρομαι

γιατί εγώ χαρούμενος θα φύγω, ν' απαλλαγώ από σας

γιατί στον άλλο κόσμο οπωσδήποτε καλύτερη ζωή από αυτήν

που εσείς την καταντήσατε , θα ζήσω

Εσείς όμως μαύρο δάκρυ θα χύνετε

γιατί μετά από τη μοιραία τη στιγμή, θα εξαφανιστείτε.

Θα χάστε τις πισίνες σας , τις μερσεντές τα σκάφη σας

τα χρήματα στην Ελβετία,

το μόνο σίγουρο που θα εξασφαλίσετε αφού πεθάνετε

είναι μια αξιοπρεπή κηδεία.

Δημήτρης Καλανδράνης