ΑΠΑΝΤΗΣΗ – ΔΙΕΥΚΡΙΝΗΣΗ ΣΤΗ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ κ. AΝΔΡΕΑ ΛΩΛΗ
Στις 18 Φεβρουαρίου 2015, ο κατά τα άλλα αξιόλογος και ταλαντούχος καλλιτέχνης κ. Λώλης, φοβούμαι ότι βιάστηκε να κάνει δηλώσεις και εξαγγελίες, απαράδεκτου τύπου, μη όντας ενημερωμένος για τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πάρου (30 Ιανουαρίου 2015). Εκεί, ελήφθη ειδική απόφαση –αποκλειστικά για το έργο του– ώστε μετά από τις απαραίτητες διαδικαστικές ενέργειες, να τοποθετηθεί εκεί ακριβώς που υπέδειξε και επιθυμεί ό ίδιος, δηλαδή μπροστά από την Τράπεζα Πειραιώς στην Παροικία (πλατεία «Μαντώ Μαυρογένους»).
Το αναφέρω αυτό, για να μη θεωρηθεί ότι το Δημοτικό Συμβούλιο φοβήθηκε ή επηρεάστηκε από τη συνέντευξη του κ. Λώλη και εκ των υστέρων έπραξε, διότι η απόφαση του Δ.Σ. ήταν προγενεστέρα, γεγονός που ίσως θα έπρεπε να γνωρίζει και ο δημοσιογράφος που πήρε τη συνέντευξη, για να τον προφυλάξει... Ειλικρινά, δεν ξέρω ποια θα ήταν η απόφαση του Δ.Σ, αν είχε προηγηθεί η κατηγορητήρια συνέντευξη του κ. Λώλη, διότι η πρακτική έχει δείξει ότι σε περιπτώσεις που κάποιοι συμφωνούν για ένα θέμα, μια άστοχη τοποθέτηση μπορεί να τους κάνει να αλλάξουν θέση.
Σημειώνω ότι στη συνεδρίαση εκείνη του Δημοτικού Συμβουλίου οι απόψεις διίσταντο: υπήρχε και η άλλη οπτική γωνία και η εξ ίσου ισχυρή άποψη ότι στους καλλιτέχνες τότε ανέθεσε ο δήμος να φτιάξουν κάποια έργα, με δύο στόχους: Ο πρώτος στόχος και σκεπτικό που έγιναν τα έργα στο Μαράθι, ήταν για να προβληθούν τα αρχαία λατομεία μαρμάρου. Ο δεύτερος στόχος ήταν για να φανεί ότι η τέχνη πάνω στο πάριο μάρμαρο συνεχίζεται ως τις μέρες μας και επομένως αν τα γλυπτά αυτά τώρα μεταφερθούν, θα πρέπει να τα δούμε σαν σύνολο και όχι αποσπασματικά, δηλαδή ανάλογα με το που επιθυμεί ο κάθε καλλιτέχνης να τοποθετήσει το έργο του. Αξίζει να σημειωθεί, ότι η δημοτική αρχή, τότε, δεν έδωσε καμία υπόσχεση στους καλλιτέχνες ότι τα έργα τους θα μεταφερθούν στην πόλη, ώστε να νιώθει ο κ. Λώλης ότι τον κοροϊδεύουν, ως ισχυρίζεται.
Στη νέα επιτροπή που ορίστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο για να κρίνει τον κατάλληλο χώρο τοποθέτησης των γλυπτών και στην οποία είμαι πρόεδρος, υπάρχουν οι σκέψεις, ή να τοποθετηθούν διάσπαρτα σε όλη την Πάρο, ή να εξευρεθεί ένας ιδιαίτερος χώρος, ώστε μελλοντικά, αν υπάρξουν και άλλα έργα, να δημιουργηθεί ένας εντυπωσιακός χώρος σύγχρονης τέχνης από πάριο μάρμαρο.
Η επιτροπή, παρά την επιφύλαξή της ότι η αποσπασματική αντιμετώπιση του γλυπτού του κ Λώλη δημιουργεί κακό προηγούμενο για τους άλλους καλλιτέχνες, συμφώνησε τελικά, λόγω ιδιαιτερότητας του γλυπτού, να τοποθετηθεί εκεί. Υπάρχει όμως και το θέμα της προστασίας του έργου (από γκράφιτι, βανδαλισμούς κ.ά.) το οποίο ας μην ξεχνάμε θα εκτεθεί σε δημόσιο χώρο. Για το λόγο αυτό, η προσωπική μου άποψη, που φυσικά θα την υποβάλω προς ψήφιση και στο Δημοτικό Συμβούλιο, είναι ότι θα πρέπει να υπογράψει ο κ. Ανδρέας Λώλης (όπως και κάθε καλλιτέχνης στο μέλλον) ότι φέρει ο ίδιος την ευθύνη της εκθέσεως του έργου του σε δημόσιο χώρο και όχι ο Δήμος Πάρου.
Σε ένα πράγμα έχει δίκιο ο καλλιτέχνης. Ότι το έργο του παρέμεινε επί τέσσερα χρόνια κοντά στα αρχαία λατομεία μαρμάρου, όταν ο σκοπός που γίνεται ένα έργο είναι κυρίως για να το βλέπει ο κόσμος. Όχι όμως, όπως ισχυρίζεται, ότι το βρήκε σε οικτρή κατάσταση... και ότι είναι ελεεινό αυτό που συμβαίνει, αφού αναγκάστηκε να σπρώξει ένα σιδερένιο πλέγμα γιατί δεν υπήρχε άλλος τρόπος να μπει. Τι θα προτιμούσε, να μην υπάρχει κανένα πλέγμα προστασίας; Ας μη ξεχνάει ότι παράλληλα με το δικό του ευρίσκονται εκεί και τα γλυπτά άλλων πέντε καλλιτεχνών, ομοίως σε αρίστη κατάσταση και οι οποίοι ουδέποτε προέβησαν σε παρόμοιες διαμαρτυρίες.
Η προηγούμενη δημοτική αρχή και η τότε ΚΔΕΠΑΠ υπήρξαν αρκετά γενναιόδωρες στις αμοιβές (για ένα μήνα εργασίας 5.000 ευρώ έκαστος) και στη φιλοξενία (διαμονή και διατροφή) όλων των καλλιτεχνών στους οποίους ανέθεσε τα γλυπτά, φυσικά και με την παροχή του μαρμάρου που φιλοτέχνησαν. Μπορείτε κ. Λώλη να την κατηγορείτε για ολιγωρία στην περαιτέρω ανάδειξη του έργου σας, όχι όμως ότι σας τα παρήγγειλε «για να τρίβονται τα πρόβατα και να τα βλέπουν τα πουρνάρια» όπως λέτε. Είναι άπρεπο και προσβλητικό να μιλάτε έτσι για τους Παριανούς και σας γνωρίζω, ότι πάμπολλοι εθίγησαν με τη φράση σας αυτή και μου διαμαρτυρήθηκαν έντονα.
Όντας σχετικά νέος, γεννηθείς το 1970 όπως διάβασα στον πρόλογο της συνέντευξής σας, θα σας συμβούλευα να μην ακολουθείτε πρακτικές πίεσης, που εμείς οι παλαιότεροι μοχθήσαμε για να ξεπεραστούν. Και μη νομίζετε ότι μόνον εσείς κατανοείτε και έχετε ευαισθησίες για την Τέχνη, γιατί υπήρξαν πολλοί πριν από σας διακεκριμένοι και γνώστες συμπατριώτες μου, που έδωσαν αγώνες για να μπορούν ταλαντούχοι καλλιτέχνες, όπως εσείς, να έρχονται σήμερα στην Πάρο και να δημιουργούν.
Θα ήθελα λοιπόν αγαπητέ κύριε Λώλη, επί της ουσίας και όχι χάριν των τύπων, να ζητήσετε μία συγνώμη για τους προσβλητικούς χαρακτηρισμούς σας. Το οφείλετε στους Παριανούς και τις Παριανές, ειδικά σε αυτούς που ένοιωσαν ότι εθίγησαν. Πάντα, σε όλες τις εποχές, υπήρξε δύσκολο αυτό που σας ζητώ. Και εμείς οι παλαιότεροι κάναμε λάθη, που δυστυχώς και τότε λίγοι ήταν εκείνοι που τα αναγνώριζαν και είχαν τη δύναμη να ζητήσουν συγγνώμη. Γίνετε και εσείς η συνέχεια των λίγων...
Το έργο σας, πέραν των αναλύσεων και των συμβολικών συνειρμών που εσείς αποδίδετε σε αυτό «ο κατασκευαστής δεν μπορεί να είναι ούτε ο πρώτος, ούτε ο μόνος κριτής του έργου του» έλεγε ο Αριστοτέλης, είναι πραγματικά υπέροχο και μόνον γι αυτό θα κοσμεί σύντομα έναν από τους πιο πολυσύχναστους χώρους της Παροικίας, δίπλα στην πλατεία «Μαντώ Μαυρογένους».
Από την κ. ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΤΕΛΗ
Δημοτική Σύμβουλο
26-02-15
Μέλος του μητρώου
