Πριν μερικές μέρες, λάβαμε στο γραφείο μας ένα έγγραφο. Πάνω πάνω είχε μια εικόνα στην οποία απεικονιζόταν τα δυο νησιά μας, η Πάρος και η Αντίπαρος, και δύο χέρια σε σχήμα θαλπωρής, τα οποία άφηναν ελεύθερο ένα αεροπλάνο να πετάξει. Φοβερή σημειολογική αναφορά για όσους, ακόμα και αδαείς, ξέρουν να διαβάσουν τις εικόνες με τις χίλιες λέξεις που «κρύβονται» πίσω τους. Από κάτω με κεφαλαία έντονα γράμματα έγραφε: «ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΩΝ ΠΡΟΣΩΡΙΝΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΕΔΑΦΟΥΣ ΝΕΟΥ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΑ ΠΑΡΟΥ». Πιο κάτω και με απλά γράμματα πια, γινόταν αναφορά στα 35.000.000 € που ξόδεψε η χώρα μέχρι στιγμής για τη δημιουργία νέου αεροδιαδρόμου και ότι όλο αυτό θα ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του μήνα που διανύουμε και ότι είναι κρίμα μετά απ' όλα αυτά να μη λειτουργεί το αεροδρόμιο, το οποίο είναι πολύ κρίσιμο για την οικονομική ανάπτυξη των νησιών. Αλήθεια, οικονομική ανάπτυξη για ποιους; Και τι σημαίνει οικονομική ανάπτυξη;
Παρεμπιπτόντως, κάποιοι συνάδελφοι εκπαιδευτικοί χθες πήγαν εκδρομή με το σχολείο τους στην Αντίπαρο και κάθισαν σε ένα παραλιακό μαγαζί να πιουν καφέ. Πάνω κάτω ήταν 15 άτομα, πήραν όλοι τους καφέ, από ελληνικό μέχρι φρέντο. Ο λογαριασμός; 70 €. Κάντε τη διαίρεση και πείτε μας πόσο στοιχίζει ένας καφές. Όταν κάποιος από την παρέα ψέλλισε μια διαμαρτυρία, η απάντηση της σερβιτόρας ήταν καταλυτική. «Ναι αλλά κάθεσαι μπροστά στη θάλασσα». Προφανώς η κοπελίτσα νόμιζε ότι απευθυνόταν σε τίποτα πρωτευουσιάνους που βλέπουν τη φύση με το κιάλι ή μήπως υπονόησε ότι, για να πιούμε έναν καφέ με φυσιολογική τιμή, πρέπει να χωθούμε σε καμιά ανήλια τρώγλη του κερατά; Δυστυχώς η ομορφιά του νησιού, σύμφωνα με την νοοτροπία που μόλις πριν λίγο περιγράψαμε, είναι μόνο επισκέψιμη και καθόλου κατοικήσιμη. Έχουμε καταντήσει να είμαστε ένας πανέμορφος τόπος μόνο για τουρίστες και καθόλου για πολίτες που κατοικούν εδώ, αφού οι προϋποθέσεις για κάτι τέτοιο τείνουν να γίνουν ανύπαρκτες. Τέλος πάντων, δεν θέλουμε να ασχοληθούμε άλλο με αυτό το θέμα, γιατί δεν είναι και το αντικείμενο ετούτης της γραφής. Απλά αναφέραμε αυτό το πρόσφατο συμβάν προς προβληματισμό και σκέψη με γνώμονα την οικονομική ανάπτυξη των νησιών μέσω του τουρισμού.
Στη συνέχεια, λοιπόν, το εν λόγω έγγραφο κάνει λόγο για αδυναμία της πολιτείας να ολοκληρώσει το έργο, ώστε να πετάξουν επιτέλους τα αεροπλάνα με το παγκόσμιο χαρτονόμισμα και καταλήγει, στη συγκεκριμένη παράγραφο, ότι «το νησί δεν μπορεί να περιμένει». Όταν διαβάσαμε αυτή την τελευταία φράση, θυμηθήκαμε διάφορους περιφερόμενους υπουργούς που κόμπαζαν μπροστά στις κάμερες για την άμεση λειτουργία της δημιουργίας τους (του αεροδρομίου) και κάποιους άλλους που έβαζαν υπογραφές σε έγγραφα με οφθαλμοφανέστατες παραλήψεις οι οποίες επισημαίνονταν από πολλούς. Το ίδιο, οι ίδιοι, με άλλο πρόσωπο, έκαναν και για ένα νοσοκομείο που θα γινόταν στο νησί. Αλήθεια, όλα αυτά τα χρόνια, πέρα από υποσχέσεις, όλοι αυτοί οι επί σειρά ετών υπεύθυνοι τι έκαναν για να προλάβουν το σήμερα;
Όμως το έγγραφο είχε κι άλλες δύο παραγράφους, οι οποίες πραγματικά μας άφησαν σύξυλους. Η δεύτερη παράγραφος ξεκινούσε: «Οι Δήμαρχοι Πάρου και Αντιπάρου καθώς και οι τουριστικοί και επαγγελματικοί φορείς του νησιού αποφάσισαν και συνέστησαν ένα φορέα που θα επιδιώξει... την λειτουργία του νέου αεροδρομίου μέσα από δωρεές χορηγών». Η τρίτη παράγραφος έλεγε: «Στην αρχική της μορφή η εταιρεία έχει συσταθεί από τους ΜΑΡΚΟ ΚΩΒΑΙΟ του Ιωάννη, Δήμαρχο Πάρου, ΦΑΡΟΥΠΟ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ του Δημητρίου, Δήμαρχο Αντιπάρου,...»
Εξυπακούεται ότι τα έντονα κεφαλαία γράμματα του κειμένου δεν είναι δικά μας. Έτσι ακριβώς είναι γραμμένα. Υπάρχουν κι άλλα ονόματα διαφόρων ιδιωτικών συλλογικοτήτων και ιδιωτών που έχουν άμεσα οικονομικά συμφέροντα από τη λειτουργία του αεροδρομίου σε σχέση με τον τουρισμό, τα οποία όμως στην παρούσα ανάλυση δεν έχουν καμία σημασία. Επίσης αναφέρονται και δύο υπηρεσιακοί παράγοντες για τους οποίους καλό θα είναι να διευκρινιστεί αν μετέχουν ως ιδιώτες ή ως υπηρεσίες, γιατί όπως καταλαβαίνετε είναι άλλο το ένα και άλλο το άλλο σε καιρούς μάλιστα που το προσωπικό του Δήμου, αριθμητικά, είναι ανεπαρκέστατο.
Εμείς δε θα σταθούμε απαραίτητα απέναντι σ' αυτή την προσπάθεια και θα δεχτούμε τις καλές προθέσεις των Δημάρχων, άσχετα με το αν η Μαρξιστική ανάλυση που τους πρέπει είναι κάτι παραπάνω από επιβεβλημένη, αφού ξεκάθαρα πλέον ο πλούτος, όπως κι αν εκφράζεται στο νησί, στέκεται αμείλικτα απέναντι σ' αυτούς που υπηρετούν άλλες αξίες. Βέβαια το ερώτημα που προκύπτει είναι εύλογο και χρειάζεται άμεση απάντηση, τουλάχιστον από τους δύο Δημάρχους. Γιατί μπορεί κάποιοι να ευελπιστούν ότι το πιο βαρύ πέταγμα του αεροπλάνου θα γεμίσει ακόμα περισσότερο τις τσέπες τους, θα τους βοηθήσει να πουλήσουν ακόμα ακριβότερα τον ήδη πανάκριβο καφέ τους, ευελπιστούν ότι η γη τους θα πάρει ακόμα μεγαλύτερη αξία, για να μπορούν να την ξεπουλήσουν ακριβότερα στον γερμανοευρωπαίο της δύσης, ο οποίος ενάμιση αιώνα τώρα μας έχει κολλημένους στον τοίχο, όμως εσείς, αγαπητοί Δήμαρχοι της Πάρου και της Αντιπάρου, είσαστε Δήμαρχοι όλου του Παριανού λαού και ως τέτοιοι έχετε βαρύτατες ευθύνες για τις επιλογές που κάνετε.
Εμείς οι εργαζόμενοι των Δήμων σας, για παράδειγμα, είμαστε ήδη χορηγοί μιας δημόσιας υγείας που δεν έχουμε. Δεν είναι δυνατόν, λοιπόν, να υπηρετείτε μόνο το τουριστικό χρήμα με τις εταιρειούλες που φτιάχνετε. Δεν είναι δυνατόν να δημιουργείτε μη κερδοσκοπικές εταιρείες του παραπάνω τύπου και για το τεράστιο θέμα της υγείας να κρυβόσαστε πίσω από συντονιστικά, περιμένοντας οδηγίες. Δεν είναι δυνατόν να κάνετε σημαία σας το χαρτονόμισμα του ευρώ, δήθεν ως αρωγοί της πολιτείας που αδυνατεί να ολοκληρώσει το πολυπόθητο έργο, όταν στα νησιά σας δεν υπάρχει ούτε για δείγμα η παροχή δωρεάν δημόσιας υγείας.
Δεν είναι δυνατόν να αποζητάτε χορηγούς για τα τούβλα και τους σοφάδες του αεροδρομίου σας, όταν το Κέντρο Υγείας δεν έχει τα απαραίτητα υλικά, για να λειτουργήσουν στοιχειωδώς οι δομές του. Αν λοιπόν οι προθέσεις σας είναι αγνές, αν είσαστε Δήμαρχοι όλων μας, αν πραγματικά υπηρετείτε ιδανικά και αξίες πέρα από το τουριστικό χρήμα, αποδείξτε το στην πράξη. Δημιουργήστε άλλη μια τέτοια εταιρεία δίπλα σ' αυτή που έχετε ήδη φτιάξει και αναζητήστε χορηγούς για την υγεία. Φυσικά, αυτό δεν το λέμε γιατί είμαστε υπέρμαχοι των ιδιωτικών πρωτοβουλιών. Κάντε το όμως, για να μετρήσουμε επιτέλους και την ποιότητά μας ως λαός των νησιών. Κάντε το μπας και συνειδητοποιήσουμε επιτέλους ποια είναι η πάλη των τάξεων, σε ποιο επίπεδο συντελείται και πόσο συντριπτική είναι η ήττα που υφιστάμεθα από το κεφάλαιο και τον πλούτο όσο παραμένουμε απαθείς με τα ιδανικά και τις αρετές μας κλειδωμένες στο συρτάρι.
Να δούμε πόσους χορηγούς θα μαζέψει η μια εταιρεία και πόσους η άλλη, πόσο χρήμα θα πάει στο χρήμα και πόσο σε ένα κοινωνικό αγαθό όπως η υγεία. Αυτή είναι η πολιτική συζήτηση κύριοι, αυτές τις πολιτικές λύσεις αποζητάμε, αυτή την πολιτική ανατροπή επιδιώκουμε.
Από το ΔΣ του Σ.Ε.ΟΤΑ.Π.Α.
Μέλος του μητρώου
