Σε κάθε μας βήμα επιφωνήματα χαράς ενθουσιασμού και έκπληξης για ότι αντικρίζαμε ερχόντουσαν να σκεπάσουν την ησυχία που κυριαρχούσε και διέκοπτε ευχάριστα το θρόισμα των φύλλων της βουκαμβίλιας, το τραγούδι του τζίτζικα και ο ήχος του κύματος έτσι όπως ο κυκλαδίτικος άνεμος έφερνε και ακουμπούσε απαλά στα αυτιά μας!!!
Προσπάθησα να αποτυπώσω όλη τη μαγεία σε εικόνες τις οποίες παραθέτω μαζί με λίγες πληροφορίες που κατάφερα να συγκεντρώσω για την ιστορία του Πρόδρομου!!!
Στη ΝΑ πλευρά της Πάρου, θα συναντήσουμε τον Πρόδρομο.
Ο Πρόδρομος είναι μεσόγειο χωριό παραδοσιακό της ενδοχώρας του νησιού με κάτασπρα γραφικά ασβεστωμένα κτίσματα με σπίτια, όμορφες εκκλησίες, περιβόλια και αξιόλογα μοναστήρια (της Παναγίας, του Αγίου Παντελεήμονα). με. Στην είσοδο του χωριού βρίσκεται η εκκλησία του Αγίου Σπυρίδωνα. Μέρος με εύφορη γη πολλά περιβόλια δικά του νερά πλούσια γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή.
Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 30 μ. ενώ απέχει 14 περίπου χιλιόμετρα Νοτιοανατολικά από την Παροικιά, 5 χιλιόμετρα Ανατολικά από τις Λεύκες και 1,5 χιλιόμετρο Δυτικά από την Μάρπησσα.
Παλαιότερα, διοικητικά, υπάγονταν στις Λεύκες Πάρου.
Το 1971 είχε 271 κατοίκους, το 1981 είχε 209. Στη τελευταία απογραφή (2001) αριθμούσε 311 κατοίκους. Σήμερα υπάγεται στο δημοτικό διαμέρισμα Αρχιλόχου του Δήμου Πάρου στο οποίο υπάγονται τα Μάρμαρα Πάρου, και ο παραλιακός οικισμός Μώλος Πάρου που αποτελεί και το επίνειο των προηγουμένων.
Η ιστορία του χωριού και οι παραδόσεις που φτάνουν ως τις μέρες μας διηγούνται πολλά και ενδιαφέροντα.
Η παλιά παράδοση λέει ότι εδώ γεννήθηκε ο μεγάλος λυρικός ποιητής της αρχαιότητας Αρχίλοχος.
Τον Μεσαίωνα και αργότερα ονομαζόταν Δραγουλάς, ή Τραγουλάς, όνομα που αποτελεί παραφθορά του επιθέτου «Τράγειος» του θεού Απόλλωνα που λατρευόταν στο νησί στους αρχαίους χρόνους ως προστάτης των βοσκών.
Στην πορεία πήρε το όνομά του από το μητροπολιτικό ναό του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, κτίσμα του 17ου αιώνα που κοσμείται με αξιόλογες παλαιές εικόνες και ξυλόγλυπτα ενδιαφέρουσας τεχνοτροπίας.
Ο επισκέπτης μπορεί να τριγυρίσει στα μικρά δρομάκια, ανάμεσα στα κάτασπρα σπιτάκια, στους δρόμους με τις βουκαμβίλιες και τα φιλόξενα καφενεία και να θαυμάσει τις μικρές, αλλά πολύ όμορφες εκκλησίες και τέλος να προσκυνήσει σε ένα από τα μοναστήρια της περιοχής.
Μόλις πέντε λεπτά με τα πόδια από το χωριό Πρόδρομος, με κατεύθυνση δυτικά, βρίσκεται το μοναστήρι της Παναγίας της Κοντιανής, Πρόκειται για ερειπωμένο κτίσμα (σε καλή κατάσταση μόνο το καθολικό). Αφιερωμένο στα Εισόδια της Θεοτόκου, χτίστηκε τον 16ο αιώνα και αποτέλεσε μετόχι της μονής Αγίας Κυριακής Λευκών. Ονομάστηκε Κοντιανή γιατί βρίσκεται κοντά στο χωριό.
(Διαδρομή 300 μέτρα, 5 λεπτά)
Αυτό όμως που κάνει τον Πρόδρομο να ξεχωρίζει είναι το παλιό βυζαντινό μονοπάτι που δημιουργήθηκε πριν από περισσότερο από 1.000 χρόνια και συνδέει τον Πρόδρομο με τις Λεύκες το οποίο για τους λάτρεις της πεζοπορίας, προσφέρει μία μοναδική διαδρομή εξαιρετικής ομορφιάς που διαρκεί μιάμιση ώρα, ή και λίγο περισσότερο, ανάλογα με τον ρυθμό σας, περνώντας ανάμεσα από αμπέλια και μεγάλες και γέρικες ελιές.
Κατασκευάστηκε για να εξυπηρετεί την επικοινωνία και το εμπόριο στην ενδοχώρα Είναι στρωμένο, στο μεγαλύτερο τμήμα του, με μεγάλες καλά διατηρημένες αρχαίες μαρμάρινες πλάκες.. που δείχνουν πώς ήταν κατασκευασμένο την εποχή της δημιουργίας του.
Πραγματικά οι λάτρεις της πεζοπορίας, αλλά και όλοι οι επισκέπτες αξίζει να περπατήσουν αυτό το μονοπάτι. Η διαδρομή θα τους αποζημιώσει και με το παραπάνω καθώς μπορεί να αποτελέσει μια ώρα ευφορίας και περισυλλογής.
Μια δοκιμή θα σας πείσει.
Δίκαια μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τον Πρόδρομο ως χωριό μοναδικού πολιτισμού
Αξίζει να επισκεφτείτε το εργαστήρι Αγιογραφίας που λειτουργεί στο χωριό, το οποίο όμως δεν είναι ένα απλό εργαστήρι, αλλά ένας συνδυασμός παλιού σπιτιού και πολλών δραστηριοτήτων που επιτελεί με πολλή αγάπη και μεράκι η οικογένεια που ζει εδώ που φροντίζει και για την αυτονομία του χώρου..
Οι άνθρωποι του σπιτιού ζουν κυριολεκτικά με τους παραδοσιακούς ρυθμούς και προσπαθούν να συντηρήσουν μια παραδοσιακή αυτόνομη οικιστική και παραγωγική μονάδα. Ασχολούνται επαγγελματικά με την αγιογραφία και την συγγραφή βιβλίων γύρω από σχετικά θέματα, αλλά ταυτόχρονα καλλιεργούν και παράγουν παραδοσιακά αγροτικά προϊόντα, συντηρούν ικανό αριθμό ζώων όπως πρόβατα, κατσίκες, πουλερικά, που προσφέρουν πολλά και ποικίλα προϊόντα, αποθηκεύουν το βρόχινο νερό σε παραδοσιακές κυκλαδίτικες στέρνες, παράγουν το ψωμί, το κρασί, το κρέας που χρειάζονται. Δηλαδή προσπαθούν να κατακτήσουν την πλήρη αυτονομία της οικογένειας σε τρόφιμα και βασικά είδη πρώτης ανάγκης.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι ανάλογα την εποχή της επίσκεψής σας θα δείτε τα μέλη της οικογένειας του σπιτιού να ασχολούνται με τις αντίστοιχες εποχικές εργασίες. Πραγματικά αξίζει τον κόπο να το επισκεφτείτε!
Mην παραλείψετε να κάνετε μια στάση στις γραφικές ταβέρνες του όπου μπορείτε να απολαύσετε την περίφημη ντόπια παριανή κουζίνα με τις θαυμάσιες λαχταριστές λιχουδιές της.
Όσο για τον επίλογο της επίσκεψής δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από την αίσθηση της ζεστασιάς που αφήνει η φιλοξενία και η καλοσύνη των κατοίκων στην ήδη αιχμάλωτη από την πανέμορφη φύση, καρδιά όλων μας.
Η πρόσβαση στο χωριό γίνεται εύκολα με ιδιωτικό, ή νοικιασμένο αυτοκίνητο, ή μοτοσικλέτα μέσα από μια ωραία διαδρομή αλλά υπάρχει και τακτική ανταπόκριση με το KTEΛ Πάρου
(Κείμενο - Φωτορεπορτάζ Αφροδίτη Δρακοπούλου -Σάρδη)
Μέλος του μητρώου
