Το πρόσωπο της Παναγίας μας υπήρξε πάντοτε σημείο αναφοράς για τον Ορθόδοξο λαό μας ο οποίος πολλές φορές το συνέδεσε με σημαντικές στιγμές της ιστορικής του πορείας.
Η Κυρία Θεοτόκος πάντοτε και σε κάθε ευκαιρία, με την θαυματουργική της παρουσία έδειχνε την αγάπη και την φροντίδα για τα πιστά Της τέκνα και μας αξίωσε ως Έλληνες να φιλοξενούμε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Πατρίδος μας αμέτρητες θαυματουργές εικόνες Της καθώς και πληθώρα Ιερών Μονών και Προσκυνημάτων αφιερωμένα στην Χάρη Της με κορυφαία θα λέγαμε το Άγιον Όρος που χαρακτηρίζεται ως το περιβόλι της Παναγίας, το Πανελλήνιο Προσκύνημα Ευαγγελιστρίας Τήνου, το Ιερό Προσκύνημα Παναγίας Σουμελά στο Βέρμιο και βέβαια το καύχημα της Μητροπολιτικής μας Περιφερείας το Ιερό Προσκύνημα Παναγίας Εκατονταπυλιανής Πάρου.
Η Υπεραγία Θεοτόκος έγινε η αιτία της σωτηρίας μας. Η πίστη Της, η αγνότητά και η καθαρότητά Της καθώς και η απόλυτη υπακοή Της στο θέλημα του Θεού ήταν τα στολίδια της ψυχής της που έγιναν αφορμή για να επιλεγεί από τον Πανάγιο Θεό και να γίνει η Μητέρα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού ο οποίος «εκ των αγνών αιμάτων της Υπεραγίας Θεοτόκου» όπως τονίζουν οι Πατέρες της Εκκλησίας μας έγινε άνθρωπος και έσωσε το ανθρώπινο γένος από την φθορά της αμαρτίας και τον Θάνατο.
Η εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι μια μοναδική ευκαιρία για κάθε πιστό να αναλογιστεί αλλά και να διαπιστώσει αυτή την αλήθεια, ότι τόσο η αμαρτία όσο και ο θάνατος νικήθηκαν εν τω προσώπω του Κυρίου μας και η Παναγία αποτελεί αδιάψευστη μαρτυρία αυτής της αλήθειας. Αφ’ ενός με την ζωή της γίνεται υπόδειγμα αγίας βιωτής και αποδεικνύει περίτρανα πως η αμαρτία δεν δεσμεύει πλέον τον άνθρωπο ο οποίος όταν ζει σύμφωνα με το θέλημα του Θεού, εν μετανοία και αγωνίζεται να μεταστρέψει τα πάθη του σε αρετές μπορεί να ζει απαλλαγμένος από τις φοβερές συνέπειές της και να απολαμβάνει από αυτή την ζωή την ευλογία και την μακαριότητα του Παραδείσου.
Έτσι εξάλλου έζησε και η Παναγία μας η οποία καίτοι βρισκόταν σωματικά στον αμαρτωλό αυτό κόσμο, ψυχικά απολάμβανε την δόξα της Βασιλείας του Θεού. Αφ’ εταίρου το γεγονός ότι η Κοίμησίς της Θεοτόκου, δηλαδή το τέλος της επιγείου ζωής Της, δεν αποτελεί αφορμή για θρήνο και οδυρμό, όπως συμβαίνει με το γεγονός του θανάτου, αλλά αιτία εορτασμού και πανηγύρεως είναι ατράνταχτη απόδειξη ότι και ο θάνατος πλέον έχει νικηθεί και αποτελεί πραγματικότητα μεν όσον αφορά το φθαρτό σώμα αλλά παρελθόν όσον αφορά την αθάνατη ψυχή.
Η Παναγία μας μπορεί να γεύθηκε τον θάνατο βιολογικά όπως κάθε άνθρωπος σε αυτή τη γη αλλά εξακολουθεί να ζει στην Βασιλεία του Υιού και Θεού Της και από εκεί να παρεμβαίνει ολοζώντανη στην ανθρώπινη ιστορία, απαντώντας στις ολόθερμες προσευχές όλων εκείνων των πιστών οι οποίοι αισθάνονται αυτήν Της την παρουσία.
Όπως προείπαμε στην Μητρόπολη Παροναξίας έχουμε την ιδιαίτερη ευλογία να φιλοξενούμε το Ιερό Προσκύνημα της Παναγίας Εκατονταπυλιανής Πάρου αλλά και πάμπολλους άλλους Ναούς και Μοναστήρια που είναι αφιερωμένα στην μνήμη Της και πανηγυρίζουν τον Δεκαπεντάυγουστο.
Η ευσέβεια των κατοίκων των τριών ευλογημένων νησιών μας, έχει δώσει δια μέσου των αιώνων και ιδιαίτερα προσωνύμια στο πάνσεπτο πρόσωπό Της συνδεόμενα είτε με τον τόπο είτε με κάποιο θαυμαστό γεγονός της συγκεκριμένης Εικόνας Της, όπου κάθε χρόνο, ιδιαίτερα αυτές της ημέρες, συρρέουν οι πιστοί για να προσκυνήσουν και να παρακαλέσουν ή να ευχαριστήσουν επειδή αισθάνονται την Παναγία μας ως ισχυρά προστασία, βεβαία ελπίδα και ασφαλές καταφύγιο της
ζωής τους.
Εύχομαι εκ μέσης καρδίας η Παναγία μας να ευλογεί και να προστατεύει το Έθνος και την Πατρίδα μας, να κατευθύνει με το άγιο παράδειγμά της την πορεία της ζωής μας και να χαρίζει σε όλους υγεία ψυχής και σώματος αλλά κυρίως να πρεσβεύει προς τον Υιό Της ώστε να αξιωθούμε να βρεθούμε κοντά Της στην Βασιλεία των Ουρανών.
Μετ’ ευχών εορτίων και αγάπης Χριστού
+ Ο ΠΑΡΟΝΑΞΙΑΣ ΚΑΛΛΙΝΙΚΟΣ
Μέλος του μητρώου
