Οι βασικός κορμός της πρότασης έχει να κάνει με την μονοδρόμηση (μόνο άνοδος) του δρόμου του δασυλλίου της Εκατονταπυλιανής μέχρι τη διασταύρωση του περιφερειακού και την ως εκ τούτου, εκτροπή της κυκλοφορίας προς το λιμάνι αναγκαστικά πλέον δια της παραλιακής οδού και ειδικότερα, για μεν το ρεύμα από Νάουσα και Λεύκες μέσω της περιοχής των Λιβαδιών, για δε το ρεύμα από Αλυκή και Πούντα μέσω του στενού της βρύσης του Ασκληπιού στο Μπουνταράκι. Έτσι ο παραλιακός δρόμος σε όλο του το μήκος θα είναι διπλής κατεύθυνσης και εντατικής κυκλοφορίας ή μεγάλου μποτιλιαρίσματος.
Πέρα από την πεποίθηση μας ότι δεν πρόκειται να λειτουργήσει αποτελεσματικά το μοντέλο αυτό, για λόγους που είναι προφανείς και έχουν να κάνουν και με τις λοιπές λεπτομέρειες της πρότασης, διαπιστώνουμε κατ’ αρχήν και κατ’ αρχάς ότι οι μελετητές αντιμετώπισαν όλη την πόλη ως ευρύτερη λιμενική ζώνη. Δεν λήφθηκαν υπόψη οι χρήσεις ευαίσθητων και κρίσιμων, τουριστικά και κοινωνικά, αστικών ζωνών όπως τα Λιβάδια, η παραλία, και η περιοχή της Αγίας Άννας, στις οποίες υπάρχουν ξενοδοχεία, εστιατόρια, κατοικίες και δρόμοι χωρίς πεζοδρόμια, ικανό πλάτος και στροφές χωρίς άνοιγμα και οπτικό πεδίο.
Στα πλαίσια της διαβούλευσης που έχει ξεκινήσει ο Δήμος για το κυκλοφοριακό της πόλης της Πάρου καταθέτουμε πρόταση η οποία δεν έχει το χαρακτήρα αναλυτικής κυκλοφοριακής ρύθμισης αλλά δίνει μια κατεύθυνση για επίλυση του προβλήματος.
Η πρόταση στηρίζεται στην παραδοχή ότι το κυκλοφοριακό, στην προκειμένη περίπτωση, είναι δευτερογενές πρόβλημα και σχετίζεται με τον τρόπο που έχει αναπτυχθεί και λειτουργεί η πόλη. Η καταπιεστική δε παρουσία του αυτοκινήτου σε όλους τους χώρους, εντός και εκτός δρόμου, έχει εξελιχθεί στον κυρίαρχο παράγοντα υποβάθμισης της ποιότητας ζωής των κατοίκων και των επισκεπτών.
Αναζητώντας τα αίτια διαπιστώνουμε την χωροθέτηση πολλών χρήσεων και υποδομών, συγκοινωνιακών, διοικητικών και εμπορικών – τουριστικών (λιμάνια, ΚΤΕΛ, ΤΑΞΙ, Κέντρο Υγείας, ΚΕΠ, ΟΤΕ, Τράπεζες, Αστυνομία, Λιμεναρχείο, Ειρηνοδικείο, ταξιδιωτικά πρακτορεία, γραφεία ενοικιάσεως αυτοκινήτων...)σε έναν περιορισμένο αστικό χώρο, χωρίς επαρκείς οδικές προσβάσεις και χώρους πάρκινγκ. Σε σχέση με αυτές τις συνθήκες οι βελτιώσεις μπορούν να γίνουν μόνο σε μεσομακροπρόθεσμο χρονικό ορίζοντα.
Ένα μεγάλο μέρος του προβλήματος όμως έχει να κάνει και με συμπεριφορές και ειδικότερα με την συνήθειά μας να επιδιώκουμε να φτάσουμε έξω από την πόρτα του προορισμού μας με το αυτοκίνητο.
Η πλειοψηφία αυτών που περνούν την διασταύρωση Γκίκα με αυτοκίνητο προς λιμάνι αναζητούν θέση στάθμευσης και δεν έχουν κάποιο σκοπό σε σχέση με τα καράβια ή άλλη ανάγκη (σε σχέση με το Κέντρο Υγείας για παράδειγμα) που δεν θα μπορούσε να εξυπηρετηθεί με στάθμευση στα δημοτικά πάρκινγκ.
Περιορίζοντας τις θέσεις στάθμευσης γύρω από το λιμάνι, τουλάχιστον τους μήνες αιχμής, θα μειώσουμε δραστικά το κίνητρο για την περιττή αυτή κυκλοφορία.
Προτείνουμε την απαγόρευση κυκλοφορίας των οχημάτων και την ημέρα, τους καλοκαιρινούς μήνες, στον παραλιακό δρόμο, από το λιμάνι μέχρι το Μπουνταράκι. Για τα ΚΤΕΛ και τα ΤΑΞΙ μπορεί να βρεθεί μια λειτουργική θέση κοντά στο λιμάνι κατά την λογική των προτάσεων που ήδη έχουν κατατεθεί και σε συνεννόηση με τις αντίστοιχες επαγγελματικές ομάδες.
Εννοείται ότι θα υπάρξει ειδική μέριμνα κατά τα πρότυπα της καλοκαιρινής ρύθμισης που ισχύει στην Πλατεία Μαντώς, για την τροφοδοσία καταστημάτων, τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, τους μόνιμους κατοίκους, την Δημοτική Αστική Συγκοινωνία, κ.λ.π.
Η διαφορά της πρότασης σε σχέση με αυτές που έχουν κατατεθεί είναι ότι έχει στόχο όχι να ρυθμίσει την κυκλοφορία αλλά να την περιορίσει στο βαθμό που δεν εξυπηρετεί ανελαστικές ανάγκες. Ταυτόχρονα θα αναβαθμίσει αισθητικά και τουριστικά το παραλιακό μέτωπο και θα το κάνει πιο προσβάσιμο για πεζούς. Επίσης με δεδομένο ότι η πρόσβαση στο κέντρο και την παραλία για τους περισσότερους θα είναι πλέον από τα παρκινγκ του περιφερειακού με τα πόδια, θα τονωθεί και η κίνηση μέσα στον παραδοσιακό οικισμό.
Η πρόταση πιστεύουμε ότι είναι ρεαλιστική και συμβατή με τον τουριστικό χαρακτήρα της πόλης και τις ανάγκες των κατοίκων και σύμφωνη με την διεθνή εμπειρία για τα ιστορικά και τουριστικά κέντρα μικρών και μεγάλων πόλεων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα βελτιωμένης λειτουργίας, και πιο ανθρώπινης πόλης, οι κυκλοφοριακές ρυθμίσεις του Δεκαπενταύγουστου.
Η απαλλαγή της παραλίας του οικισμού από το άγος των αυτοκινήτων ίσως μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε τη σημασία της αισθητικής αναβάθμιση των δημόσιων χώρων και ίσως σηματοδοτήσει μια νέα εποχή στο βαθμό που θα συμπληρωθεί και με την δρομολόγηση των αναγκαίων έργων υποδομής όπως το Σχέδιο Πόλης, οι περιφερειακοί δρόμοι, η ανάπλαση του παραλιακού μετώπου και η μεταφορά λιμανιών. Η πεποίθησή μας είναι ότι το κυκλοφοριακό πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί αν δεν αμφισβητηθεί η επικρατούσα προτεραιότητα αυτοκινήτου, έναντι κάθε άλλης κοινωνικής, οικονομικής και πολιτιστικής ανάγκης.
Γκίκας Στέλιος
Γκόκας Αλέξης
Καρατζάς Γιώργος
Καστρουνής Σωτήρης
Κυριαζάνος Μιχάλης
Μέλος του μητρώου
