Πρόκειται για τον «ασκό του Διονύσου» ή κατά την αρχαιοελληνική επίσημη ονομασία του για τον άσκαυλο, λέξη σύνθετη από τον ασκό και τον αυλό.
Η Παγκόσμια Ημέρα του Άσκαυλου τιμήθηκε κι εφέτος όπως κάθε χρόνο την Κυριακή 10 Μαρτίου, και έγινε αφορμή για μια παγκόσμια γιορτή. Σε κάθε γωνιά του πλανήτη, σε κάθε χώρα ή περιοχή της οποίας η μουσική παράδοση εμπεριέχει το συγκεκριμένο όργανο, γιόρτασε με… παίξιμο του άσκαυλου!
Στην Ευρώπη, στην Βόρεια Αφρική και στην Δυτική κυρίως Ασία, αλλά και στην Ελλάδα, ο άσκαυλος ήχησε την ημέρα της γιορτής του… δεόντως, πλημμυρίζοντας με τον οξύ, δυνατό του ήχο αλλά και τα ποικίλματά του εκδηλώσεις προς τιμήν του!
Εγχώριοι «απόγονοί» του, η γκάιντα της ηπειρωτικής Ελλάδας, η ασκομαντούρα της Κρήτης και φυσικά η Κυκλαδίτικη τσαμπούνα! Το δημοφιλές στα νησιά μας όργανο της λαϊκής μουσικής μας κληρονομιάς, που αποτελείται από ασκό από δέρμα ζώου και ξύλινο μέρος και συνοδεύει εδώ και αιώνες παραδοσιακά νησιώτικα πανηγύρια, τοπικές γιορτές, γάμους και εκδηλώσεις χαράς.
Η Κυκλαδίτικη και δη η παριανή τσαμπούνα, εκπροσωπήθηκε επάξια στην μεγάλη γιορτή του άσκαυλου για την Παγκόσμια Ημέρα του στην Αθήνα στο λόφο του Φιλοπάππου. Εκεί που ήχησαν άσκαυλοι από ολόκληρη την Ελλάδα! Παριανός οργανοπαίκτης τσαμπούνας και τραγούδι για την Πάρο, έγιναν μέρος της μεγάλης εκδήλωσης, του τεράστιου υπαίθριου γλεντιού, του αυθόρμητου χορού που στήθηκε από πλήθος κόσμου που φάνηκε να λατρεύει την παραδοσιακή μουσική που βγαίνει από όλα τα είδη του οργάνου που «κατέκλυσε» με τον ιδιαίτερο ήχο του το όμορφο αυτό πανηγύρι!
Και… παριανό ήταν φυσικά το «άρωμα» της γιορτής στου Φιλοπάππου, και πως θα μπορούσε άλλωστε να γίνει διαφορετικά καθώς η τσαμπούνα αποτελεί ένα από σπουδαιότερα στοιχεία της ταυτότητας του μουσικοχορευτικού πολιτισμού της Πάρου που παραμένουν ζωντανά και στο σήμερα…