Σύμφωνα με το έθιμο, οι Μάηδες, τα λουλουδιασμένα δηλαδή στεφάνια που φτιάχνονταν κατά παράδοση την Πρωτομαγιά και κρεμιόνταν από τους νοικοκύρηδες στις πόρτες των σπιτιών, γίνονταν αντικείμενο κλοπής από άγνωστους χωρατατζήδες του χωριού, μόλις μια εβδομάδα μετά την Πρωτομαγιά!
Οι ίδιοι οι νοικοκύρηδες, γνώστες του εθίμου, για να αποτρέψουν τους άγνωστους κατ΄έθιμο «κλέφτες» η ταυτότητα των οποίων δεν αποκαλυπτόταν ποτέ, τοποθετούσαν κουβάδες με νερό πάνω από θύρες ή παράθυρα ώστε να τους καταβρέξουν δυσκολεύοντας έτσι την «επαίσχυντη» πράξη τους! Όταν όμως οι επίδοξοι άρπαγες των Μάηδων κατάφερναν τελικά να κλέψουν τα λουλουδάτα στεφάνια, τα κρεμούσαν σε σκοινί στην κεντρική πλατεία του χωριού σε κοινή θέα!
Εκεί, οι κλεμμένοι Μάηδες - ο ένας πλάι στον άλλο – παρέμεναν σε περίοπτη θέση για εβδομάδες ωσότου οδηγηθούν στην μεγάλη φωτιά που άναβε κατά τη γιορτινή βραδιά του Κλήδονα με σκοπό την καύση τους από σύσσωμο το χωριό!
Το νοσταλγικό λαϊκό έθιμο, η θύμηση του οποίου παραμένει ζωντανή στο νου και στην καρδιά των μεγαλύτερων σε ηλικία Αγκαιριανών, αναβιώνει μερικώς σήμερα! Οι Μάηδες, μπορεί πια να μην κλέβονται όπως παλιά, ωστόσο εξακολουθούν να κρεμιούνται από τους κατοίκους πλέον σε σκοινί στην κεντρική πλατεία της Αλυκής λίγες μέρες πριν από το κάψιμό τους στην μεγάλη πυρά της γιορτής του Κλήδονα!
Τα κρεμασμένα αυτές τις μέρες λουλουδάτα μαγιάτικα στεφάνια, δεν αποτελούν παρά απήχηση του παλαιού, αρκετά περιπετειώδους τοπικού εθίμου. Φέτος στο πανηγύρι του Αγίου Ιωάννη του Κλήδονα το βράδυ της Κυριακής 23 Ιουνίου, στην όμορφη παραλία της Αλυκής, το έθιμο της καύσης των Μάηδων θα αναβιώσει με τη συμμετοχή κατοίκων και επισκεπτών σε μια θεαματική τελετουργία που αντανακλά μνήμες ριζωμένες στα βάθη της παριανής πολιτισμικής κληρονομιάς…