Αναπάντεχα, ταχύτατα και ίσως βίαια σε κάποιες περιπτώσεις, μπήκε στη ζωή των σημερινών κοινωνιών ο θαυμαστός, καινούργιος κόσμος του διαδικτύου. Ένας κόσμος δελεαστικός, καθώς προσφέρει μεγάλο βαθμό ευκολίας στη διακίνηση ιδεών, σκέψεων και πληροφοριών, ο οποίος ανεμπόδιστα μας γοητεύει και αβίαστα μας παρασύρει στη δίνη μιας επιφαινόμενης ελευθεριότητας.
Επιφαινόμενης, διότι ο χώρος του διαδικτύου δεν είναι ασύδοτος. Διέπεται από ελευθερία και όχι από ελευθεριότητα, έχει κανόνες λειτουργίας, περιλαμβάνει δικαιώματα και υποχρεώσεις.
Για το λόγο αυτό, η πολιτεία έχει θεσπίσει νόμους που ορίζουν μια ουσιώδη διάκριση, την οποία προφανέστατα αρκετοί καταπατούν στην πράξη, μολονότι κάτι τέτοιο δεν δικαιολογείται από την ιδιότητα που εκπροσωπούν: H καταφανής και κάθετη αυτή διάκριση είναι μεταξύ ηλεκτρονικών διαύλων επικοινωνίας (προσωπικά ιστολόγια, blogs, μέσα κοινωνικής δικτύωσης κ.ά) και ηλεκτρονικών Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης.
Τα μεν διαχωρίζονται απόλυτα από τα δε, σύμφωνα με εν ισχύ νόμους που ορίζουν την πλήρη διάκρισή τους, ρητώς και με κατηγορηματική σαφήνεια. Ένας ηλεκτρονικός δίαυλος επικοινωνίας υπόκειται κατ΄αρχάς σε ατομική διαχείριση και λειτουργεί κατά προσωπική κρίση. Ωστόσο, ένα ηλεκτρονικό Μέσο Μαζικής Ενημέρωσης αποτελεί νόμιμη επιχείρηση που υπόκειται στον έλεγχο της πολιτείας.
Επομένως, η λειτουργική εξομοίωσή τους, προκαλεί αθέμιτο ανταγωνισμό και στρεβλώσεις στο πεδίο της ενημέρωσης. Καταστρατηγεί το αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα πρόσβασης του πολίτη στην αξιόπιστη είδηση, θέτοντας ζητήματα ηθικής τάξης και δημοκρατικής νομιμότητας.
Συνεπώς, ειδικά οι επίσημες αρχές, οι φορείς, οι σύλλογοι, οι πολιτικές παρατάξεις, οφείλουν να ενεργούν με βάση αυτή τη διάκριση και να μην αγνοούν νόμους της πολιτείας που θα έπρεπε πρώτοι, λόγω θέσης να γνωρίζουν. Αλλά είπαμε, επανάληψις, μήτηρ πάσης μαθήσεως…
Όσο για τον Ορθολογισμό, το ιστορικό «τέκνο» της κληρονομιάς του Λόγου, παραμένει ακόμη ζητούμενο, μολονότι οι δυτικές κοινωνίες μας, έχουν διανύσει ήδη αιώνες από την αναβάπτισή τους στο πνεύμα της αναβίωσής του στα πρότυπα της Ελληνικής αρχαιότητας...
Με απογοήτευση διαπιστώνουμε ότι σε αρκετές περιπτώσεις παραμένει δυστυχώς κενό γράμμα.