Newsroom 
Auricularia mesenterica
Diatrype disciformis
Fomes fomentarius
Fomitopsis pinicola
Ganoderma adspersum
Geastrum rufescens
Gloeophyllum sepiarium
Gyromitra esculenta
Gyromitra gigas
Hygrophorus marzuolus
Hypomyces aurantius
Melanoleuca cognata var. nauseosa
Mycena sp.
Podofomes trogii
Polyporus varius
Psathyrella spadiceogrisea
Sarcoscypha dudleyi
Steccherinum ochraceum
Stereum hirsutum
Strobilurus tenacelus
Trametes gibosa
Trametes hirsutus
Trametes pubescens
Trametes versicolor
Trichaptum abietinum
Tuber dryophilum
* To εξόρυξε η Σίση (το τρουφόσκυλο της Δέσποινας).
Ποίημα
Λίνος Κόττης, 7-4-2011, στη διαδρομή Πάρος – Πειραιάς
Τα μανιταροπαίδια της Πάρου στην Πόλη των μανιταριών
Ένας Αγκαθίτης στης Πάρου τα βουνά
μου είπε, γρήγορα να ‘ρθω στα Γρεβενά!
Μια ξαδερφούλα του, τρουφίτσα τροφαντή,
«βοήθεια!», φωνάζει, γιατί είναι μοναχή!
Ξεκίνησα να πάω, με φίλους φοβερούς,
θάλασσες να περάσω με κύματα σωρούς.
Τ’ αστέρια, το φεγγάρι, το χιόνι κι η βροχή,
το δρόμο μου χαράζουν και φτάνω την αυγή.
Εκείνη αγαπάω, δεν το ‘χω μυστικό,
στην αγκαλιά της πάω, το όνειρο να βρω.
Τρουφίτσα μου κρυμμένη, τρουφίτσα μου γλυκιά,
σαν έρθω στο Καστράκι, πάρε με αγκαλιά!
Αξίζει να σημειωθεί πως το βιβλίο των μαθητών προλόγισε ο Γιώργος Κωνσταντινίδης γράφοντας:
Γρεβενά, 1 Μαρτίου 2011
Την τελευταία δεκαετία παρατηρούμε τη θεαματική επαναφορά των άγριων μανιταριών στο προσκήνιο της χώρας μας. Στην περίπτωση της περιβαλλοντικής ομάδας μαθητών του Γυμνασίου Νάουσας Πάρου, η αναζήτηση, η καταγραφή, η φωτογράφιση και η ταυτοποίηση των μανιταριών, η αναζήτηση και η καταγραφή των τοπικών λαϊκών ονομασιών, της τοπικής λαογραφίας, της τοπικής μανιταροσυλλεκτικής και μανιταροκαταναλωτικής παράδοσης και των τοπικών λαϊκών συνταγών μαγειρικής, -πανελλήνια μοναδικότητα-, τέθηκε για 3 χρόνια στο επίκεντρο της εκπαιδευτικής δραστηριότητας.
Η ομάδα αυτή, τα «Μανιταροπαίδια της Πάρου» όπως αυτοαποκαλούνται, διοργάνωσε εκθέσεις μανιταροφωτογραφίας και εκπαιδευτικές εκδρομές, εξέδωσε μανιταροημερολόγιο και σχεδίασε μανιταρογραμματόσημα -άλλη μία πανελλήνια πρωτιά. Είκοσι μαθητές σε συνεργασία με τέσσερις καθηγητές τους, μαθαίνουν ότι τα μανιτάρια μας τρέφουν, μας ψυχαγωγούν, μας θεραπεύουν και μας εμπνέουν. Παράλληλα, τα μανιτάρια, λειτουργώντας ως ανακυκλωτές αλλά και ως εταίροι συμβιωτικής, μυκητορριζικής σχέσης, μας διδάσκουν αρχές οικονομίας, οικολογίας και συνεργασίας.
Η ενασχόληση μαζί τους, το παραδεισένιο ταξίδι, όπως το ονομάζουν τα παιδιά στο οπισθόφυλλο αυτής της εργασίας, οξύνει τις αισθήσεις, καλλιεργεί το φυσικό αίσθημα του κινδύνου, αμβλύνει την αρνητική προκατάληψη και τη φοβία και προάγει την υπεύθυνη στάση απέναντι στη ζωή. Με την αίσθηση ότι έχει συντελεστεί ένα θαυμαστό έργο, συγχαίρω τους μαθητές και τις μαθήτριες της ομάδας και τους εμπνευσμένους συναδέλφους εκπαιδευτικούς, για την υλοποίηση αυτής της ιδέας, που αποδεικνύει ότι με γνώση, με εργασία, με αγάπη και με συνεργασία, μπορούμε να δώσουμε στη ζωή μας μια άλλη, παραδεισένια, παραμυθένια διάσταση!
Γιώργος Κωνσταντινίδης
δάσκαλος
