Λαϊκή Συσπείρωση Πάρου

04 Ιουνίου 2011 15:00

Σε ένα καλοστημένο « κόλπο» από εφοπλιστές και κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αποδεικνύεται όλη η ιστορία της δήθεν μείωσης των ακτοπλοικών εισιτηρίων που

ανακοινώθηκε την 1η Ιούνη. Η πατέντα στήθηκε με τον εξής τρόπο: Την 1η Απρίλη οι εφοπλιστές εκτίναξαν τις τιμές στα ακτοπλοικά εισιτήρια από 10% έως 14%. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τάχα για το δημόσιο συμφέρον, όμως με καθαρή την εφοπλιστική εντολή, κατάργησε από τα ακτοπλοικά εισιτήρια τα τέλη υπέρ τρίτων τα οποία αποτελούσαν στις τιμές των εισιτηρίων ένα 10% περίπου. Και ενώ οι επιβάτες περίμεναν ότι θα υπήρχε έστω μία αντίστοιχη μείωση στις τιμές των εισιτηρίων, τελικά αυτό που είδαν φτάνοντας στον γκισέ ήταν ένας απροκάλυπτος εμπαιγμός!

Οι μειώσεις δεν φτάνουν ούτε το 10% που ήταν τα τέλη υπέρ τρίτων και που καταργήθηκαν. Αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουμε. Δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια. Ο καθένας το βιώνει όταν βάζει το χέρι στην τσέπη. Είναι ώρα για συμπεράσματα. Ακόμα και εκείνοι που καλοπροαίρετα υποστήριζαν ότι καταργώντας τα τέλη θα μειωθούν οι τιμές, για άλλη μια φορά διαψεύδονται. Εστω και τώρα πρέπει να κάνουμε τον απολογισμό και να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα.

Οσοι πιστεύουν ότι όλα αυτά που γίνονται είναι θέμα « ικανού» ή « ανίκανου», « καλού» ή « κακού» υπουργού τρέφουν αυταπάτες. Δεν είναι πολιτική Διαμαντίδη, είναι πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ που δείχνει ξεκάθαρα ποιών τα συμφέροντα εξυπηρετεί. Το ποσό των επιδοτήσεων – για τους εφοπλιστές – που αρχικά είχε προυπολογίσει για το 2011 ήταν 92,8 εκατομμύρια ευρώ και εν μια νυκτί αυξήθηκε κατά 33% φτάνοντας τελικά να εισπράξουν 126 εκατομμύρια ευρώ. Την ίδια ώρα όμως εξακολουθεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να έχει τους ναυτεργάτες σε καθεστώς πολιτικής επιστράτευσης. Αυτή είναι η αλήθεια.

Το λέγαμε και στην ανακοίνωση που είχαμε βγάλει στις 2 Απριλίου του 2011 για τις αυξήσεις – φωτιά στα εισιτήρια το επαναλαμβάνουμε και τώρα: « Κάθε μέρα που περνάει η κατάσταση χειροτερεύει. Αν δεν αντιδράσουμε θα μας λιώσουν. Χρειάζεται οργανωμένη αντεπίθεση για την ανατροπή αυτής της πολιτικής τώρα, πριν είναι αργά. Πρέπει μια και καλή να τους γυρίσουμε την πλάτη. Αυτοί δεν αλλάζουν. Πάει τελείωσε. Εμείς πρέπει να αλλάξουμε. Οι ναυτεργάτες, οι κάτοικοι των νησιών και συνολικά τα λαικά στρώματα αποδεικνύεται ότι έχουν κοινό εχθρό, τους εφοπλιστές και τα άλλα τμήματα της πλουτοκρατίας καθώς και τα κόμματα που την υπηρετούν».

Ξανασκεφτείτε το: Από τη μια μισθοί και μεροκάματα στον πάτο και από την άλλη από το 2001, κάθε χρόνο αυξήσεις στα εισιτήρια από 5% έως 14%!!!

ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΠΑΡΟΥ

4 ΙΟΥΝΙΟΥ 2011


Ο ΞΑΦΝΙΚΟΣ ΕΡΩΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ « ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΥΣ»

Καμία άλλη έννοια, καμία άλλη λέξη δεν έχει αποθεωθεί τις τελευταίες μέρες στα ΜΜΕ όσο δύο λέξεις: « Αγανακτισμένοι» και « αυθόρμητο». Το αποκορύφωμα ήρθε από τον Πεταλωτή: Κι αυτός δήλωσε λάτρης των « αγανακτισμένων». Το ίδιο και ο Σαμαράς. Κι αυτός εμφανίστηκε οπαδός του « αυθορμητισμού» τους!

« Ζήτω η αγανάκτηση των μαζών» λοιπόν με μια, όμως, προυπόθεση: Οτι η αγανάκτηση δε θα οργανωθεί, δε θα έχει στόχευση, δε θα αποκτήσει ορίζοντα, αλλά θα παραμείνει στον αστερισμό του... « αυθόρμητου». Σε αυτή την περίπτωση θα έχει στο πλευρό της από την κυβέρνηση μέχρι τη ΝΔ, από το MEGA μέχρι τον ΣΚΑΙ.

Οσο, επομένως, η « αγανάκτηση» είναι « αυθόρμητη», έχει καλώς. Αλλά γιατί σπεύδουν να θωπεύσουν το « αυθόρμητο» και να το αντιπαραβάλουν με το « συνειδητό»; Γιατί επαινούν τον « αγανακτισμένο», αλλά πετροβολούν τον « συνειδητοποιημένο»; Γιατί κολακεύουν τον « αγανακτισμένο», αλλά συκοφαντούν τον « οργανωμένο»; Και γιατί δεν πρέπει ο « αγανακτισμένος» να εκδηλώνει την αγανάκτησή του « οργανωμένα»;

Λογικό: Οσο ο « αυθορμήτως αγανακτισμένος» διατηρείται σε κατάσταση « ανοργάνωτου αυθορμητισμού» τόσο μειώνονται και οι κίνδυνοι να μετατραπεί σε « συνειδητοποιημένο», σε « χειραφετημένο», σε « αποφασισμένο», σε « εξεγερμένο» και σε « επαναστατημένο». Το θέμα, λοιπόν, είναι να αποτρέψουν τη μετατροπή της « αγανάκτησης» σε συλλογική δράση. Θέλουν να καπηλευτούν τη δίκαιη « αγανάκτηση». Θέλουν να την ενσωματώσουν και να την μετατρέψουν σε ένα ανώδυνο, ξεστρατισμένο άχτι.

« Οι φίλοι των αγανακτισμένων» σε κάθε δεύτερη πρότασή τους έχουν και μια συμβουλή προς την πλατεία: « Πρέπει να είστε ακομμάτιστοι», « πρέπει να είστε μακριά από κόμματα», « και οι 300 φταίνε» κ.ο.κ. και μάλιστα με ύφος μιας δήθεν αγαθής παρότρυνσης και ανιδιοτελούς προτροπής. Αλλά ας το σκεφτούμε: ΟΙ κήρυκες του « ακομμάτιστου» για ποιό πράγμα, τελικά, « αγωνιούν»;

Φοβούνται μήπως οι άνθρωποι που διαδηλώνουν εναντίον της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ, πάνε με το...ΠΑΣΟΚ;

Φοβούνται, αυτούς που διαδηλώνουν εναντίον της πολιτικής της ΝΔ και που οδήγησε την κατάσταση ως εδώ, μήπως τους τυλίξει η...ΝΔ;

Αυτοί που κάθε βράδυ επαινούν την « υπευθυνότητα του ΛΑ.Ο.Σ.», φοβούνται μήπως οι άνθρωποι που διαδηλώνουν εναντίον του μνημονίου που υπερψήφισε το ΛΑ.Ο.Σ., πάνε με το...ΛΑ.Ο.Σ;

Οι ίδιοι που κάθε βράδυ αβαντάρουν κόμματα δεκανίκια του συστήματος και υμνούν την ΕΕ, αγωνιούν μήπως η πλατεία που αγκομαχάει από την πολιτική της ΕΕ πάει με αυτούς;

Προφανώς, λοιπόν, το « ακομμάτιστο» κήρυγμα ούτε « ουδέτερο» είναι ούτε και τόσο « ακομμάτιστο». Για την ακρίβεια, παρότι ποζάρει σαν « ακομμάτιστο», βολεύει αφάνταστα τα κόμματα που με την πολιτική τους προκαλούν τα δεινά και την αγανάκτηση του κόσμου.

Οι χθεσινοί « εισαγγελείς» της « ανομίας», της « αναρχίας», της « κοινωνικής αταξίας» που προκαλούν οι διαδηλώσεις, μεταμορφωμένοι πλέον, ξεκινούν την κολακεία προς τους « αγανακτισμένους» εξηγώντας ότι η « λατρεία» τους οφείλεται στο γεγονός ότι « Στην πλατεία είναι όλη η κοινωνία». Φανταστείτε τη χαρά τους αν κατάφερναν να μετατρέψουν την πλατεία σε « πανεθνικό σύμβολο συναίνεσης», όπου θα κατέβαινε από τον Παπανδρέου μέχρι τον Σαμαρά!

Οι χυδαίοι προπαγανδιστές προσπαθούν να κηδεμονεύσουν και να οδηγήσουν τον κόσμο στην απάτη πως « όλοι ένα πράγμα είμαστε». Αλλά πουλώντας αυτό το παραμύθι ένα πράγμα αποκαλύπτουν: Οτι σε τόση εκτίμηση έχουν την « πλατεία» που της συμπεριφέρονται λες και δεν έχει ίχνος νοημοσύνης! Λες και στην « πλατεία» δεν μπορούν να ξεχωρίσουν ότι είναι άλλο πράγμα ο εργαζόμενος που του κόβουν τον μισθό, ο συνταξιούχος που φυτοζοεί, ο μικρομαγαζάτορας που έχασε το μαγαζί του, ο άνεργος νέος και νέα και άλλο πράγμα ο μεγαλοεπιχειρηματίας και ο τραπεζίτης που παίρνει τα « πακέτα».

« Η πλατεία είναι γεμάτη», όπως λέει και το τραγούδι. Αλλά το τραγούδι δε σταματά εκεί. Κόντρα σε όσους θέλουν να το σταματήσουν εκεί, κόντρα σε όσους το κόβουν, η « πλατεία» ας επιβάλει να ακουστεί και ο παρακάτω στίχος:

«...να η συγκέντρωση ανάβει κι ολα είναι συνειδητά»!

ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΠΑΡΟΥ

31 ΜΑΙΟΥ 2011

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία:

Ειδησεογραφικός, Ενημερωτικός, Ιστότοπος με σεβασμό στην αμερόληπτη ευρεία παρουσίαση των γεγονότων. Έγκυρη και έγκαιρη καθημερινή ενημέρωση!

 

 online mediaΜέλος του μητρώου
 ONLINE MEDIA
  Επικοινωνία

 

Διαγωνισμός

diagonismoi prosexos