Την ώρα που οι εργαζόμενοι θα μετρούν μέχρι και τα ψιλά για να δούν αν θα τα βγάλουν πέρα την επόμενη μέρα, οι άνεργοι « πνίγονται» στις οικονομικές τους υποχρεώσεις, οι συνταξιούχοι « παραπατούν» από τις συνεχείς μειώσεις, την ώρα που όλη η κοινωνία θα αγκομαχά, εκείνοι θα επιχειρούν να αποπροσανατολίσουν, να συσκοτίσουν, να διαστρεβλώσουν την πραγματικότητα. Αυτοί την δουλειά τους. Και μεις την δική μας. Αντιστεκόμαστε στην « πληρωμένη ενημέρωση». Κλείνουμε το « χαζοκούτι» και ανοίγουμε ένα βιβλίο ή βλέπουμε μια ταινία.
Ο Μπρέχτ έγραψε ότι όποιος θέλει να πολεμήσει την ψευτιά και την αμάθεια και να γράψει την αλήθεια έχει να ξεπεράσει το λιγότερο πέντε δυσκολίες.
Πρέπει να έχει το θάρρος να γράφει την αλήθεια παρόλο που παντού την καταπνίγουν.
Την εξυπνάδα να την αναγνωρίσει παρόλο που την σκεπάζουν παντού.
Την τέχνη να την κάνει ευκολομεταχείριστη σαν όπλο.
Την κρίση να διαλέξει εκείνους που στα χέρια τους η αλήθεια θ' αποχτήσει δύναμη.
Την πονηριά να τη διαδώσει ανάμεσά τους.
Αν δεχθούμε ότι έχουμε το θάρρος να γράψουμε την αλήθεια, τίθεται το θέμα αν έχουμε και την ικανότητα να την ανακαλύψουμε κάτω από τόσους τόνους ψευτιάς. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι στην προσπάθεια μας για την ανακάλυψη της αλήθειας δεν είμαστε μόνοι και αβοήθητοι.
Εχουμε πολύτιμο οδηγό μας μια θεωρία, το Μαρξισμό. Μια θεωρία που ερμηνεύει την οικονομική και κοινωνική εξέλιξη της κοινωνίας σε επιστημονική βάση. Και όπως όλοι αναγνωρίζουν, βασικό κριτήριο της επιστημονικότητας ήταν, είναι και θα είναι η απόδειξη.
Σε αυτό εσείς θα μας κρίνετε. Θέλουμε να μας κρίνετε. Αν όλα όσα κατά καιρούς λέμε – γραπτά ή προφορικά – είτε για τοπικά είτε για γενικότερα θέματα, οι αναλύσεις μας και τα συμπεράσματά μας στηρίζονται σε αποδείξεις, σε πολλές αποδείξεις. Αν πατάνε γερά στα πόδια τους. Την κριτική την επιδιώκουμε.
Εχουμε και μείς ευθύνη να σας πείσουμε. Αλλά έχετε και σεις ευθύνη, γιατί είτε από πίστη, είτε από ελπίδα, είτε από συνήθεια, τους έχετε δώσει τη δυνατότητα να κυβερνούν και να ισχυρίζονται ότι έχουν τη λαική νομιμοποίηση, για να κάνουν αυτά που κάνουν.
Δεν είμαστε απαλλαγμένοι από ελλείψεις και αδυναμίες. Εχουμε τη θέληση να τις πολεμήσουμε αλλά πρέπει να έχουμε και την απαιτούμενη κοινωνική και πολιτική δύναμη. Ηρθε η ώρα να γίνουμε περισσότεροι.
Δεν είμαστε αφελείς. Δεν είμαστε αιθεροβάμονες. Ούτε έχουμε αυταπάτες. Το ελάχιστο που διεκδικούμε είναι το δικαίωμα στο όνειρο για μια καλύτερη ζωή. Αυτό είναι που δημιουργεί Ιστορία. Και η Ιστορία δεν σταματά γιατί το επιθυμούν εκείνοι που σήμερα έχουν το πάνω χέρι. Γιατί η Ιστορία έχει παρασύρει στο διάβα της πολλούς από δαύτους.
Τα προβλήματα είναι πολλά. Δεν τα προλαβαίνουμε όλα. Γνωρίζουμε ότι ο συσχετισμός δυνάμεων είναι αρνητικός. Και όμως, πιστεύουμε ακράδαντα ότι το παιγνίδι « παίζεται». Το παιγνίδι « γυρίζει», που λένε και στο ποδόσφαιρο. Αρκεί να το πιστέψουμε οι πολλοί και να γίνουμε ένα. Αυτό είναι το ζητούμενο.
Την μπάλα που εμείς ψάχνουμε, εκεί θα τη βρούμε να γκελάρει, στα γήπεδα μιας άλλης πιο δίκαιης, δημοκρατικής και ανθρώπινης κοινωνίας. Οσοι σπεύσουν να χαμογελάσουν με το ρομαντισμό μας ( ή όπως αλλιώς βαφτίζουν την άποψή μας ), ας γνωρίζουν ότι το ποδόσφαιρο μοιάζει πολύ με τη ζωή. Και καμιά φορά τα γκέλ στη ζωή – όπως και στο ποδόσφαιρο – είναι απρόβλεπτα...
Τα πιο δύσκολα τάχουμε μπροστά μας. Ο συμβιβασμός και η ηττοπάθεια δεν μας αρμόζει. Εδώ θα είμαστε για να δώσουμε την μάχη. Τις μάχες. Οσο περισσότεροι, τόσο καλύτερα. Αυτό που απλώς χρειάζεται είναι οργάνωση, σχέδιο, συλλογικότητα, πειθαρχία, αλληλεγγύη, πάθος και πάνω απ' όλα ΟΡΑΜΑ.
Ψηλά το κεφάλι. Το οφείλουμε στα παιδιά μας...
ΛΑΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΠΑΡΟΥ
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2011 {plusone lang=el}
Μέλος του μητρώου
