δεν μπορεί να βρεθεί) είναι ότι η ήπειρός μας βουλιάζει στη βαρβαρότητα επειδή προσπαθούν να διατηρήσουν με τη βία τις σχέσεις ιδιοχτησίας στα μέσα παραγωγής. Τι ωφελεί να γράψει κανείς κάτι θαρραλέο απ' όπου να βγαίνει πως η κατάσταση που βρισκόμαστε είναι βάρβαρη (που είναι αλήθεια) αν δε φαίνεται ξεκάθαρα για ποιο λόγο φτάσαμε σ' αυτή την κατάσταση; Πρέπει να πούμε ότι τα βασανιστήρια γίνονται γιατί πρέπει να διατηρηθούν οι σχέσεις ιδιοχτησίας. Φυσικά, λέγοντας αυτό χάνουμε πολλούς φίλους που είναι αντίθετοι στα βασανιστήρια γιατί πιστεύουν πως οι σχέσεις ιδιοχτησίας θα μπορούσαν να διατηρηθούν και χωρίς αυτά (που δεν είναι αλήθεια)...» (Μπρεχτ).
Ο Μπρεχτ, με άμεσο, λαϊκό και διασκεδαστικό τρόπο, αποκαλύπτει το νόημα της ζωής, την αλήθεια που είναι κρυμμένη παντού μπροστά στα μάτια μας και που δεν μπορούμε να την εντοπίσουμε, πνιγμένοι μέσα στα βαλτόνερα μιας βάρβαρης και χυδαίας καθημερινότητας. Και μας κάνει να αναρωτιόμαστε: Μα τόσο απλά είναι τα πράγματα; Και γιατί εγώ δεν μπορούσα να τα δω; Και τότε η κριτική μας σκέψη παίρνει φωτιά. Και όλα ξαφνικά μπορούν να αλλάξουν.
...Τα δάκρυα κι η συγκίνηση δεν ωφελούν.
Η πείνα και τα βάσανα εκδίκηση ζητούν.
Ηρθε η ώρα να πάρουμε τις στράτες
Κι οι δούλοι, να σου γυρίσουμε τις πλάτες.
Οι κοινωνικοί εταίροι είναι μεγάλο ψέμα
Δούλος κι αφέντης ποτέ δεν γίνοντ' ένα.
Μην ψάχνεις δούλε γι' αφεντικό καλό
Κοίτα να γίνεις του εαυτού σου αφεντικό.
Κ.Ο.Β.ΠΑΡΟΥ ΤΟΥ Κ.Κ.Ε.
ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2012