που αφορούσαν το branding της Πάρου, την ονοματική δηλαδή ταυτότητα του νησιού ως τουριστικού προϊόντος, τη χρήση των νέων τεχνολογιών, του διαδικτύου, την αξιοποίηση της εικόνας και άλλων μέσων για το σκοπό της τουριστικής προώθησης. Συζητήθηκε επίσης το θέμα της πρόσκλησης στην Πάρο, ξένων δημοσιογράφων, φωτογράφων, ρεπόρτερ, με σκοπό την από πλευράς τους καταγραφή και δημοσιοποίηση στα ξένα μέσα ενημέρωσης και επικοινωνίας των τουριστικών θελγήτρων του νησιού μας με σκοπό την προσέκλυση τουριστών από άλλες χώρες.
Όλα αυτά ακούγονται βεβαίως αρκούντως ενδιαφέροντα για την τουριστική προώθηση της Πάρου ως τουριστικού προϊόντος σύμφωνα με την παγκόσμια τουριστική πολιτική η οποία δεν μπορεί βεβαίως να αγνοηθεί. Όμως στην προσπάθειά μας να αποκομίσουμε γρήγορα τουριστικά και οικονομικά οφέλη κινδυνεύουμε να χάσουμε εκείνα για τα οποία ο τόπος έγινε τουριστικός προορισμός και αγαπήθηκε από το ελληνικό και ξένο τουριστικό κοινό. Αυτά δηλαδή που στην ουσία αποτελούν την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του και αποτελούν τη δύναμή του.
Η δύναμη κάθε τόπου έρχεται από πολύ μακριά από το βάθος της πολιτισμικής του ιστορίας και περιλαμβάνει αφανείς συνήθως πτυχές που μόνο οι άνθρωποι που ζουν σ΄αυτόν γνωρίζουν. Είναι μέρος της καθημερινότητας, της παράδοσης και της ζωής τους σε κάθε της έκφανση. Είναι η ζεστασιά και η φιλοξενία των κατοίκων του, η γαστρονομική του ιδιαιτερότητα, τα ήθη του, τα έθιμά του, η λαϊκή κουλτούρα του, τα δρώμενα και η θρησκευτικός του πολιτισμός, η ζώσα πραγματικότητά του.
Διαθέτουμε ανθρώπους που ξέρουν καλά την Πάρο γιατί τη ζουν και την κουβαλούν μέσα τους. Δεν θα πρέπει ίσως να περιμένουμε μόνο ξένους σωτήρες οι οποίοι θα προβάλλουν το νησί μας. Μπορούμε και εμείς να συμμετάσχουμε στην τουριστική προβολή του νησιού μας αρκεί να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας και να εργαστούμε με αυστηρό επαγγελματισμό όχι μόνο για την τουριστική προβολή της Πάρου αλλά και για την ίδια την Πάρο.
Είμαστε ικανοί γιατί αγαπάμε τον τόπο μας και μπορούμε να κάνουμε και άλλους να τον αγαπήσουν όπως τον αγαπάμε εμείς. Η δύναμη της Πάρου αλλά και κάθε τόπου είναι οι άνθρωποί της. Ακούγονται πολλά σήμερα για νέες μορφές τουριστικής ανάπτυξης, για το θεματικό τουρισμό συγκεκριμένων ενδιαφερόντων.
Ίσως όμως θα πρέπει να προσέξουμε ότι κινδυνεύουμε να θυσιάσουμε στο βωμό της τουριστικής προσέλκυσης την ιδιαίτερη ταυτότητα και φυσιογνωμία μας ως τόπου. Στόχος μας θα πρέπει να είναι να τον αναδείξουμε και να στηριχτούμε σ΄ αυτόν για το μέλλον. Διαφορετικά, αν δηλαδή με την ίδια ευκολία αυτό που προτείνεται ένα διαφημιστικό πακέτο για την προβολή της Πάρου ευλόγως προτείνεται και για άλλα νησιά κινδυνεύουμε σύντομα να ομογενοποιηθούμε πολιτισμικά, να ισοπεδωθούμε από την επιχειρηματική λογική της τυπικής ομοιομορφίας των Κυκλάδων, οι οποίες αν μη τι άλλο έχουν να επιδείξουν έναν τεράστιο θησαυρό διαφορετικότητας σε κάθε έκφανση της ιδιαίτερης πολιτισμική τους φυσιογνωμίας.
Βρισκόμαστε λοιπόν όλοι ενώπιον μιας κρίσιμης επιλογής. Γιατί μπορεί μεν η παγκοσμιοποίηση του πολιτισμικού χώρου που ζούμε όλοι να παρασύρει σαν οδοστρωτήρας τις όποιες ιδιαίτερες και μοναδικές ίσως μορφές κουλτούρας ανά τον κόσμο, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι πριν από αυτήν προηγήθηκε μια οικονομική παγκοσμιοποίηση που έγινε στο όνομα του κέρδους και στη βάση μιας ομοιομορφοποιητικής λογικής.
Η εξαφάνιση της τοπικής κουλτούρας είναι εν πολλοίς το αποτέλεσμα της απρόσωπης, στυγνής και αντικειμενικά επιβαλλόμενης επιδίωξης του εύκολου, γρήγορου και άκοπου κέρδους.