Αγγ. Πατέλης: Το όραμα που χάθηκε στο λήθαργο

Μόνο υποσχέσεις, ψεύτικες προσδοκίες, φρούδες ελπίδες και εμπαιγμός καθώς έργα που το 2010 στόλιζαν τα προεκλογικά φυλλάδια της δημοτικής αρχής, είναι ακόμη ζητούμενα για τον τόπο μας. Και μέσα από όλα αυτά, ποιος είναι εκείνος που μπορεί ακόμη να πιστεύει σε οράματα;

Ας μην ξεγελιόμαστε, οράματα δεν υπάρχουν παρά μόνο στα όνειρα. Γιατί τα οράματα δεν συνάδουν με τη γύμνια, την αδιαφορία και την καθεστωτική νοοτροπία. Γιατί δεν συνάδουν με τον ένα και μοναδικό σκοπό της τωρινής δημοτικής αρχής: τη διατήρηση της διοίκησης του Δήμου με κάθε τρόπο. Πέρα από αυτό δεν υπάρχει τίποτε άλλο στο μυαλό των διοικούντων το Δήμο της Πάρου.

Όραμα στην τοπική αυτοδιοίκηση σημαίνει αμέριστο ενδιαφέρον για τον τόπο που υπηρετούμε, σημαίνει έγκαιρος προγραμματισμός και εκτέλεση σημαντικών έργων με μακροχρόνια προοπτική, σημαίνει βήματα προς τα εμπρός χωρίς ολιγωρία. Σημαίνει επίσης πρωτοστασία και όχι συμμετοχή εκ των υστέρων στην προσπάθεια επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων.

Όμως για ποιο όραμα να μιλήσουμε όταν δεν μπορούν να επιλυθούν απλά ζητήματα καθημερινότητας, όταν δεν υπάρχει ορθή αντιμετώπιση σε θέματα τάξης και σεβασμού αποφάσεων, όταν δεν υπάρχει συμμετοχή των μελών της πλειοψηφίας σε συνεδριάσεις της Δημοτικής Κοινότητας. Και πόσα άλλα ακόμη μπορώ να αναφέρω.

Ας επιλύσουμε λοιπόν τα απλά, τα καθημερινά και αφού τα διευθετήσουμε ας πάμε στη συνέχεια στα πιο δύσκολα. Και επειδή η λέξη όραμα μπορεί να ακούγεται σαν κάτι αόριστο, ίσως είναι προτιμότερη η λέξη στόχευση. Στοχεύουμε σε προτεραιότητες, προγραμματίζουμε βάσει συγκεκριμένων πλάνων και παίρνουμε άμεσα σωστές αποφάσεις.

Και βέβαια δεν υπάρχει περιθώριο για άλλες ολιγωρίες, δεν υπάρχει απεριόριστος διαθέσιμος χρόνος για να εφησυχάζουμε. Οι εξελίξεις γύρω μας τρέχουν, τα προβλήματα επίσης τρέχουν και οι λύσεις όταν δεν έρχονται, μόνο ανησυχία και αβεβαιότητα προκαλούν. Από την άλλη η υπεύθυνη διοίκηση του τόπου φαίνεται να μη μπορεί να τρέξει όχι μπροστά ή πλάι στις εξελίξεις αλλά ούτε μακράν πίσω τους.

Το αναμενόμενο χρόνια τώρα εμπορικό λιμάνι μετά από τόσες συζητήσεις επί συζητήσεων, ακόμη φαντάζει άπιαστο όνειρο. Η μελετητική εταιρεία που επιτέλους ανάλαβε τη μελέτη με έγγραφο της προς το Λιμενικό Ταμείο (12/7/2013), ζητάει τη χορήγηση στοιχείων σχετικά με το έργο και την περιοχή (Καμινάκι) πριν προβεί στην κατάρτιση του προγραμματικού σχεδίου του νέου εμπορικού λιμανιού. Δηλαδή (συγχωρήστε μου την έκφραση) «καλά κρασιά». Έπρεπε να περάσουν ακόμη τρία χρόνια διαχείρισης για να ανατεθούν οι μελέτες του έργου και μάλιστα κάτω από την πίεση φορέων και δημοτών.

Η κινητή μονάδα αφαλάτωσης στην περιοχή μεταξύ Σουβλιάς και Παρασπόρου της Παροικιάς που προγραμματίστηκε προ οκταετίας, δεν προβλέπεται να λειτουργήσει ούτε το 2014, ενώ μέχρι να λειτουργήσει θα έχει εξαντληθεί ο χρόνος της εγγύησης των μηχανημάτων. Σύμφωνα μάλιστα με τον πρώην πρόεδρο της ΔΕΥΑΠ, η αντίστοιχη της Μυκόνου που προγραμματίστηκε στον ίδιο χρόνο με εκείνη της Πάρου, λειτουργεί ήδη από το 2009. Ναι σωστά διαβάζετε από το 2009.

Οι αίθουσες αναμονής των επιβατών στο κεντρικό λιμάνι που θα έπρεπε να είχαν κατασκευαστεί από χρόνια (αν υπήρχε τουριστική συνείδηση και σεβασμός προς όλους που ταξιδεύουν), μόλις τώρα δημοπρατούνται ως προς τη μελέτη των ακόμη (29 Οκτωβρίου 2013) με προεκτιμώμενη αμοιβή για τις μελέτες €263.868,00 χωρίς ΦΠΑ. Μάλλον το συναισθηματικό δέσιμο με τις «παράγκες» είναι τόσο μεγάλο, που καθιστά δύσκολο τον αποχωρισμό τους. Για τα χρόνια που πήγαν χαμένα θα αισθανθεί κανείς την ανάγκη να απολογηθεί κάποια στιγμή, από τη σημερινή ή την προηγούμενη δημοτική αρχή;

Όλως τυχαίως βέβαια το Μάιο του 2014 θα γίνουν οι δημοτικές εκλογές και όλως τυχαίως πάλι η δημοτική αρχή όπως συνηθίζει, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές(όπως συνέβη και το 2010) θυμάται να εξαγγέλλει κάτι ή να κάνει κάποιο μπάλωμα στο χώρο του λιμανιού.

Το περίφημο κλειστό γυμναστήριο που από το 2004 μας διατυμπάνιζαν την κατασκευή του με μεγαλεπήβολα σχέδια και μεγάλα λόγια, παραμένει ακόμα άπιαστο όνειρο. Πότε πότε επανέρχεται σαν θέμα συζήτησης απλά και μόνο για να φαίνεται ότι δεν ξεχάστηκε, αλλά πλέον με χαμηλές προσδοκίες τόσο ως προς την ποιότητα κατασκευής του όσο και ως προς την χωρητικότητα του. Και όλα αυτά μόνο στα λόγια, στα χαρτιά τίποτε το χειροπιαστό.

Φτάνουμε στην ανάπλαση του παραλιακού μετώπου της Παροικιάς, όπου δύο χρόνια τώρα ακούμε για τις επιμέρους μελέτες του έργου που όλο προχωρούν, αλλά που ακόμη δεν ολοκληρώνονται. Ελπίζω όταν ολοκληρωθούν να μην είναι αργά για το ίδιο το έργο. Άποψη μου είναι ότι το εν λόγω έργο προκαλεί πονοκέφαλο στη δημοτική αρχή που προβληματίζεται για το αν θα προφτάσει να το ξεκινήσει πριν τις δημοτικές εκλογές του 2014 ή όχι. Παρά το γεγονός ότι δεν μπορεί να σταθμίσει αν το ξεκίνημα του έργου προεκλογικά θα την ωφελήσει ή θα την ζημιώσει.

Η κατασκευή του νέου Γυμνασίου Παροικιάς και των αιθουσών του β' Δημοτικού Σχολείου που θα έπρεπε να αποτελούν προτεραιότητα καθώς είναι γνωστό ότι υπάρχουν έντονα στεγαστικά προβλήματα, δεν φαίνεται να προχωρούν αφού ακόμη δεν έχουν ολοκληρωθεί ούτε καν οι μελέτες των έργων. Αξίζει εδώ να υπενθυμίσω ότι στην πρόσφατη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου που έγινε στην Πάρο, ο Περιφερειάρχης ευκρινέστατα ανέφερε ότι στην Περιφέρεια υπάρχουν τώρα ακόμη διαθέσιμα χρήματα για την κατασκευή νέων εκπαιδευτηρίων.

Και βέβαια το μεγάλο έργο του υπό κατασκευή νέου αεροδρομίου ή πεδίου ελιγμών όπως αναγράφεται στην πραγματικότητα. Έργο πνοής, έργο πραγματικής ανάπτυξης που θα δώσει άλλη προοπτική και άλλη δυναμική στον τόπο όταν ολοκληρωθεί. Έργο που όλοι θέλουμε να τελειώσει μια ώρα αρχύτερα, γι' αυτό παράλληλα με την κατασκευή του διαδρόμου πρέπει να προωθηθεί και να ολοκληρωθεί η διαδικασία υλοποίησης των μελετών των κτιριακών εγκαταστάσεων.

Το ιστορικό του έργου που ήταν έτοιμο για δημοπράτηση από το 1997 και ό,τι ακολούθησε κατόπιν μέχρι την έναρξη των εργασιών, λίγο πολύ είναι γνωστά. Γνωστή είναι και η δήθεν συμβολή της σημερινής δημοτικής αρχής στην πορεία του έργου που θέλει να το παρουσιάζει παραπλανητικά ως «το έργο της». Τόση σχέση έχει με το συγκεκριμένο έργο, όση σχέση μπορεί να έχει η αλήθεια με το ψέμα.

Ύστερα από όλα αυτά λοιπόν δεν χρειάζεται να ψάχνουμε για περισσότερο όραμα. Ας αρκεστούμε σ' αυτό που πλούσια σήμερα απολαμβάνουμε και όταν το κατακτήσουμε πλήρως, τότε θα αναζητήσουμε νέο ακόμη μεγαλύτερο. Ευτυχισμένος τόπος αυτός στον οποίο πάντα θα περισσεύουν εκείνοι που ξέρουν να σερβίρουν οράματα. Μόνο που από τα πολλά οράματα υπάρχει κίνδυνος να προκληθούν μόνιμες παραισθήσεις.

Άγγελος Πατέλης

Δημοτικός Σύμβουλος Πάρος ΑΞΙΑ

Υ.Γ. Στους αναγνώστες που δεν συμφωνούν με το περιεχόμενο του κειμένου θέλω να πω ότι θεωρώ την κριτική μου ως εποικοδομητική για τον συμφέρον του τόπου, σύμφωνα με τη δική μου εκτίμηση και τη γνώση των θεμάτων που έχω από την ενασχόληση μου με τα δημοτικά πράγματα. Σέβομαι απόλυτα το δικαίωμα του οποιουδήποτε, να έχει διαφορετική άποψη.