Απάντηση Δημοτικής Κοινότητας Μάρπησσας στην πρόταση του πολιτιστικού συλλόγου "ΣΚΟΠΑΣ"

Β.- Είναι καλό κάθε τόπος να αναδεικνύει τα δικά του έθιμα, έτσι όπως τα γέννησαν οι συνθήκες των καιρών και οι ανάγκες των κοινωνιών.
Η αντιγραφή εθίμων μόνο κακέκτυπα δημιουργεί. Ποτέ η αντιγραφή δεν προσεγγίζει το πρωτότυπο. Πόσο μάλλον όταν ένα έθιμο έχει τόσο μεγάλη διαδρομή στο χρόνο όπως αυτό των αναπαραστάσεων της Μάρπησσας, το οποίο ήδη μετράει 95 χρόνια ζωής, και αυτό γιατί τα έθιμα εξελίσσονται στο πέρασμα των χρόνων, η εμπειρία αθροίζεται και όλα αυτά αποτυπώνονται στο αποτέλεσμα.
Γ.- Η ευθύνη όλων των ανωτέρω ανήκει σε κάθε πολίτη χωριστά αλλά και στους συλλογικούς φορείς κυρίως όμως στις εκλεγμένες αρχές του Α΄ βαθμού Τοπικής Αυτ/σης.
Με δεδομένα τα ανωτέρω σας γνωρίζουμε ότι:
1.- Το έθιμο των Αναπαραστάσεων της Μ. Παρασκευής έχει Τόπο γέννησης την Μάρπησσα και χρόνο γέννησης το 1922 (σύμφωνα με την τελευταία έρευνα).
Είναι ένα έθιμο το οποίο σε πολύ λίγα χρόνια θα γίνει 100 ετών.

2.- Το έθιμο αυτό εμπνεύστηκε και το πρώτον πραγματοποίησε υπό μορφή σχολικής εκδήλωσης κατά την Περιφορά του Επιταφίου του έτους 1922 στο «Κάτω Σχολειό» (το κτήριο σήμερα στεγάζει το Μουσείο Περαντινού), η νεοδιορισμένη Δασκάλα του Σχολείου της Μάρπησσας Βασιλεία Καφούρου.
--Η Δασκάλα Βασιλεία είναι η πρώτη γυναίκα Δασκάλα στο Σχολείο στο οποίο διορίστηκε το 1920, μόλις δηλαδή αποφοίτησε από την τότε Παιδαγωγική Ακαδημία, παρέμεινε δε στο ίδιο Σχολείο καθ’ όλη την διδασκαλική της θητεία των 31 ετών από όπου και συνταξιοδοτήθηκε το 1951.
--Στη συνέχεια η κοινωνία της Μάρπησσας αγκάλιασε το έθιμο αυτό, το οποίο έκτοτε ανελλιπώς διαδραματίζεται, εκτός των χρόνων της Γερμανικής Κατοχής.
--Οι Μαρπησσαίοι όλων των γενεών του 20ου αιώνα έως και σήμερα είναι συναισθηματικά δεμένοι με το έθιμό τους αυτό. Όλες οι γενιές των Μαρπησσαίων έχουν λάβει μέρος στις Αναπαραστάσεις είτε υποδυόμενοι ρόλους, είτε ως υπεύθυνοι παραστάσεων. Πάντα δε με το ανάλογο Θρησκευτικό δέος, σεβασμό και την σεμνότητα που αρμόζει στο γεγονός.
--Προ πολλών ετών το έθιμο αυτό λαμβάνει χώρα και στα γειτονικά της Μάρπησσας χωριά Πρόδρομο και Μάρμαρα, για τον Πρόδρομο από του έτους 1951 όπως ισχυρίζεται η κ. Πρόεδρος του Συλλόγου.

3.- Τα τρία χωριά Μάρπησσα – Μάρμαρα – Πρόδρομος έχουν κοινή μοίρα και διαδρομή από τα χρόνια του Ενετικού Κάστρου του Κεφάλου, αναφέρονται δε ως «Χωριά του Κεφάλου».
Στη συνέχεια από συστάσεως του Ελληνικού Κράτους 1836 διοικητικά ανήκαν στον τέως Δήμο Μαρπήσσης.
Από δε του 1927 αποκτούν χωριστή διοικητική οντότητα ως Κοινότητα Αρχιλόχου.
--Τα παιδιά του Προδρόμου και των Μαρμάρων παρακολουθούσαν τα μαθήματα στο Δημοτικό Σχολείο της Μάρπησσας και αργότερα απέκτησαν δικά τους σχολεία.
Το Σχολικό έτος 1946-1947 διορίζεται διδάσκαλος στο «Σχολείο» του Προδρόμου ο Ασωνίτης Γιάννης (σύζυγος της Δασκάλας Βασιλείας Καφούρου-Ασωνίτη), όπου και παρέμεινε για ένα μόνο χρόνο, στη συνέχεια διορίζεται ως Δάσκαλος στα Μάρμαρα και διδάσκει τα παιδιά στον Ναό των Αγίων Αναργύρων.
Το δε έτος το 1952 τα Μάρμαρα απέκτησαν Σχολικό κτήριο.

4.- Είναι πιθανόν τα παιδιά του Προδρόμου και των Μαρμάρων έχοντας βιώσει το έθιμο των Αναπαραστάσεων ως Μαθητές στο Σχολείο της Μάρπησσας, στη συνέχεια μετά από χρόνια να το αναβίωσαν στα χωριά τους.

5.- Το έθιμο της Γιορτής της Αγάπης καθιερώθηκε από το 1974, ξεκίνησε για να καλύψει την ανάγκη των Μαρπησσαίων να βρεθούν γύρω από ένα Γιορτινό Αναστάσιμο Τραπέζι για να συσφιχθούν οι σχέσεις τους.
Είναι και αυτό ένα έθιμο που έχει μακρά διαδρομή στο χρόνο ( 43 χρόνια), προήλθε και εξέφρασε τις ανάγκες της κοινωνίας της Μάρπησσας την συγκεκριμένη χρονική περίοδο.

6.- Η Δημοτική Κοινότητα Μάρπησσας με την απόφασή της 5/2017 γνωστοποίησε στην ΚΔΕΠΑΠ το Πρόγραμμα των Εκδηλώσεων του 2017 και ζήτησε την χρηματοδότηση που της αναλογεί.

7.- Θεωρούμε άκρως προσβλητική την φράση της κ. Προέδρου του Συλλόγου ότι τάχα όλα έγιναν για να ζητήσει η Δημοτική Κοινότητα περισσότερα χρήματα.

8.- Επίσης θεωρούμε άκρως προσβλητική για κάθε Μαρπησσαίο, την φράση ότι στους δύσκολους καιρούς όπου το νησί αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα π.χ. Ανεμογεννήτριες και λειτουργία Κέντρου Υγείας, οι Μαρπησσαίοι «περί άλλα τυρβάζουν». Είναι το ολιγότερο άκομψο να εκφράζεται έτσι ένας συλλογικός φορέας, για ένα κοινωνικό σύνολο στο οποίο κάθε άτομο χωριστά αλλά και μέσω των συλλογικών φορέων του, συμμετέχει πρωτοστατεί και πολλές φορές πρωτοπορεί στους χειρισμούς επίλυσης των σοβαρών προβλημάτων του νησιού.
Η ενημέρωση είναι απαραίτητη εκ μέρους των νέων Διοικητικών Οργάνων ώστε να μην υποπίπτουν σε τέτοια ατοπήματα.

9.- Όσον αφορά την πρόταση του Συλλόγου «Σκόπας ο Πάριος» προς την Τουριστική Επιτροπή για την κατοχύρωση των Αναπαραστάσεων ως «Παριανού Εθίμου» και έτσι αυτό να προβάλλεται την πληροφορούμε ότι εδώ και 15 χρόνια έτσι προβάλλεται από το Δήμο το έθιμο αυτό και αποτελεί την κορωνίδα προβολής του νησιού ως Πασχαλινός προορισμός, όπως επίσης και το έθιμο των Επιταφίων των Ενοριών της Παροικιάς και της Νάουσας που συναντώνται στα Λιμάνια των οικισμών αυτών και είναι επίσης ένα μοναδικό έθιμο και άξια προβάλλεται.
10.- Τέλος δεν μπορούμε να μην σταθούμε στην φράση « ότι είναι λυπηρό η Μάρπησσα να καλλιεργεί άρρωστο τοπικισμό και να γυρίζει το νησί 30 χρόνια πίσω».
--Ουδέποτε η Μάρπησσα και οι Μαρπησσαίοι ως μεμονωμένα άτομα
ή μέσα από τους συλλογικούς των φορείς συμπεριφέρθηκαν ως τοπικιστές.
-Το να αγαπούν το χωριό τους και τα έθιμά τους και να φροντίζουν την προστασία και την εξέλιξή τους στο χρόνο είναι αναφαίρετο δικαίωμά τους και καθήκον έναντι των γενεών που πέρασαν και αυτών που θα έρθουν.
Καλό είναι να είμαστε προσεκτικοί στις εκφράσεις που χρησιμοποιούμε, γιατί σε αντίθετη περίπτωση κάθε άλλο παρά το καλό του κοινωνικού συνόλου υπηρετούμε, απεναντίας τότε οδηγούμε τις κοινωνίες σε συμπεριφορές άκρατου Τοπικισμού.
11.- Οι συλλογικοί φορείς της Μάρπησσας με πρώτη και καλύτερη την Δημοτική Κοινότητα και τώρα και πάντα συνεργάζονται εποικοδομητικά με όλους τους συλλογικούς φορείς του νησιού καθώς και με τον Α και Β Βαθμό Τοπικής Αυτ/σης, έχοντας ένα και μοναδικό στόχο των ενεργειών τους το Καλό της Μάρπησσας και της Πάρου ολόκληρης.

Η Πρόεδρος Δημ. Κοινότητας Μάρπησσας

Άννα Αντωνοπούλου