Ξεκινά και στη Πάρο αυτή η χρονιά:
• Με ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς και τμήματα άνω των 20 παιδιών
• Με έλλειψη απαραίτητων κτιριακών υποδομών και ακατάλληλα μισθωμένα κτίρια σε κακή κατάσταση ή προκάτ αίθουσες που από προσωρινές λύσεις έγιναν μόνιμη κατάσταση
• Με ανυπαρξία χώρων άθλησης και πολλαπλών δραστηριοτήτων ή έλλειψη συντήρησης των υπαρχόντων.
Κοντά σε αυτά:
Αδυναμία κάλυψης των πραγματικών λειτουργικών δαπανών των σχολείων και γονείς που για μια ακόμα φορά θα κληθούν να «βάλουν το χέρι στην τσέπη».
Τα προβλήματα δεν μπορούν να κρυφτούν. Υπάρχει ένοχος γι' αυτά:
Η κυβερνητική πολιτική που θέτει την εκπαίδευση στην υπηρεσία της «αγοράς», φτιάχνοντας ένα σχολείο που γίνεται πιο σκληρό και πιο ανταγωνιστικό, με τους οικονομικά αδύναμους να πληρώνουν «το μάρμαρο» αυτής της πολιτικής. Αυτή η πολιτική είναι σε βάρος των πραγματικών λαϊκών αναγκών και των τεράστιων δυνατοτήτων που δίνουν η ανάπτυξη της επιστήμης, της τεχνικής, οι συσσωρευμένες γνώσεις της ανθρωπότητας.
Από κοντά και οι ευθύνες της δημοτικής αρχής στην ιεράρχηση των προβλημάτων της σχολικής στέγης και η ολιγωρία της μπροστά στις ανάγκες.
Χαρακτηριστικά, η αδυναμία στέγασης του 2ου Νηπιαγωγείου Παροικιάς και η μη ίδρυση Γυμνασίου ειδικής αγωγής την βαρύνουν αποκλειστικά.
Η απάντηση στην κατάσταση αυτή, πρέπει και μπορεί να είναι άμεση. Το «νέο» σχολείο αποκαλύπτεται και οι εκπαιδευτικοί, οι μαθητές και οι γονείς τους δεν έχουν κανένα λόγο να το ανεχτούν. Οι αγωνιστικές παρεμβάσεις τους που δε συμβιβάζονται μ' αυτήν την κατάσταση πρέπει να δείχνουν το δρόμο για να κατακτηθεί η Παιδεία που αξίζει στα παιδιά μας.