Παραμέτρους όπως το περιβάλλον , η ποιότητα ζωής όλων (κατοίκων και επισκεπτών),οι καλύτερες υπηρεσίες , οι εργασιακές συνθήκες ,η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου, εναλλακτικές μορφές τουρισμού και αρκετά ακόμη.
Το αρχικό ερώτημα πάντως έχει τεθεί σχετικά με το αν έχουμε φτάσει στα όρια, αν τα έχουμε περάσει η αν υπάρχουν περιθώρια για περισσότερους επισκέπτες την υψηλή περίοδο καθώς και με το εάν οι υποδομές που έχουμε επαρκούν για την αντιμετώπιση της υπάρχουσας κατάστασης και μιας μελλοντικής αύξησης σύμφωνα με τις διαμορφούμενες τάσεις .
Μία τουριστική ανάπτυξη άναρχη με μοναδική επιδίωξη το πρόσκαιρο κέρδος είναι σίγουρο ότι θα οδηγήσει σε κοινωνικά και περιβαλλοντικά προβλήματα δυσκόλως αναστρέψιμα.
Τότε οι αντιδράσεις θα είναι πιο έντονες αλλά και οι όποιες προτάσεις για λύση των προβλημάτων αποσπασματικές και ελάχιστα λειτουργικές , όπως ήδη συμβαίνει σε περιοχές άλλων χωρών αλλά και δικές μας που έχουν πληγεί από το φαινόμενο του «υπερτουρισμού».
Πρέπει λοιπόν να μαγειρέψουμε πριν πεινάσουμε.
Η εξίσωση είναι ήδη πολύ δύσκολη.
Πρέπει τώρα να προχωρήσουμε σε διαβούλευση με την συμμετοχή όλων των επαγγελματικών τάξεων, των φορέων, του Δήμου και των πολιτών που θα καταλήξουν σε εύλογο χρονικό διάστημα σε κατάρτιση προγράμματος για το μέλλον και αν χρειαστεί σε δύσκολες και σκληρές αποφάσεις .
Έτσι θα προστατεύουμε και τον πρωτογενή τομέα και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις του νησιού αλλά και τις γενεές που ακολουθούν.
Αυτό άλλωστε κατά μια έννοια είναι η αειφόρος ανάπτυξη , δηλαδή να παραδώσουμε το νησί μας στην επόμενη γενιά τουλάχιστον στην ίδια καλή κατάσταση που το παραλάβαμε από τους γονείς μας.
Όσοι θέλουμε τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας να έχουν την δυνατότητα επιλογής να εργαστούν (επιχειρήσουν) στην Πάρο πρέπει να το σκεφτούμε (αποφασίσουμε) τώρα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μέλος του μητρώου
