Του είπα ότι είχα σκοπό να γράψω κάτι γι αυτό το θέμα ,σχετικά δηλαδή με το πολιτιστικό τέλος , επειδή απασχολεί πολλούς, απαντώντας συνολικά στα ερωτήματα του πάντα με την ισχυρή πιθανότητα λανθασμένων εκτιμήσεων που ίσως δεν θα τον ικανοποιούσαν και έτσι θα βρίσκαμε την ευκαιρία να τα ξαναπούμε.
Καταρχήν το άρθρο είχε το νόημα να αποδείξει ότι μέσα σε αυτή την δημοτική περίοδο δεν έγινε πραγματική μείωση τελών και ότι οι ανακοινώσεις ήταν, σε μία προσεκτικότερη και λογική προσέγγιση παραπλανητικές. Αυτό νομίζω είναι πια ολοφάνερο.
Όσον αφορά στην υπερψήφιση της αύξησης εκ μέρους μου έγινε διότι οι λόγοι ήταν τεκμηριωμένοι με έντονο το στοιχείο της ανταποδοτικότητας και με αναπτυξιακή χροιά.
Ήτοι για την ανάδειξη των αρχαίων λατομείων, για την ίδρυση και λειτουργία ψηφιακού μουσείου και για την σήμανση, τον καθαρισμό και την προστασία των αρχαιολογικών χώρων. Αν γίνονταν όλα αυτά τα οφέλη για όλους μας θα ήταν πολλαπλά, ακόμη και οικονομικά . Το γιατί ορισμένα δεν πραγματοποιήθηκαν είναι αρμοδιότητα και του Δημάρχου που είναι ο εκτελεστής των αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου.
Σχετικά τώρα με το που πάει το πολιτιστικό τέλος υπάρχουν διαφορετικές απόψεις ανάμεσα και σε δημοτικούς συμβούλους αλλά και μεταξύ των εργαζομένων.
Προσωπικά πιστεύω ότι μέχρι και το 2006 το πολιτιστικό τέλος θα μπορούσε βάση της νομοθεσίας να κατευθυνθεί σε εκδηλώσεις της ΔΕΠΑΠ τότε ,των πολιτιστικών και αθλητικών συλλόγων καθώς και σε υπηρεσίες και έργα που θα συνέβαλαν στην βελτίωση της ποιότητας ζωής των πολιτών.
Μέτα ψηφίζεται ο δημοτικός και κοινοτικός κώδικας όπου ρητά αναφέρεται ότι οι κοινωφελείς επιχειρήσεις άρα και η ΚΔΕΠΑΠ χρηματοδοτείται απευθείας από τον προϋπολογισμό του οικείου Ο.Τ.Α.(ΔΗΜΟΣ ΠΑΡΟΥ) για τις δραστηριότητες και τις παρεχόμενες από αυτήν υπηρεσίες, άρα και για όλες τις εκδηλώσεις που πραγματοποιεί , μετά από σχετική απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, η οποία λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του συνόλου των μελών του.
Με τον «Καλλικράτη» από το 2010 το πολιτιστικό τέλος χρηματοδοτεί και προγραμματικές συμβάσεις του Δήμου εφόσον τα προβλεπόμενα στην προγραμματική σύμβαση έργα, προγράμματα και υπηρεσίες είναι πολιτιστικού χαρακτήρα, όπως η ανάδειξη, προστασία και συντήρηση μνημείων, οι παρεμβάσεις σε διατηρητέα ή παραδοσιακά κτίρια και οικισμούς, η διάσωση και διάδοση στοιχείων του πολιτισμού, η ανέγερση και λειτουργία χώρων πολιτισμικών λειτουργιών, η υποστήριξη δραστηριοτήτων και εκδηλώσεων που αφορούν την επιστήμη, τα γράμματα και τις τέχνες, και συμμετέχει, ως συμβαλλόμενος, το Υπουργείο Πολιτισμού. Η προγραμματική σύμβαση καλείται «προγραμματική σύμβαση πολιτισμικής ανάπτυξης». Άρα ΚΔΕΠΑΠ και πολιτιστικό τέλος , είναι δύο ξένοι στην ίδια πόλη.
Εδώ αρχίζουν πια να μπαίνουν ιδέες σε όλους μας για να προωθηθούν έργα όπως το πολιτιστικό κέντρο Παροικιάς αξιοποιώντας τις μελέτες του «Βελεντζείου Ιδρύματος» είτε στον χώρο πίσω από τον Ναυτικό Όμιλο είτε ακόμη καλύτερα νομίζω με την αγορά οικοπέδου από την εκκλησία δίπλα στο γήπεδο ποδοσφαίρου. Και γιατί όχι χρηματοδοτώντας και την επισκευή των κτηρίων του Αγίου Φωκά μετά τις μελέτες που θα γίνουν από τους φίλους του παραδοσιακού οικισμού και μετά βέβαια τον χαρακτηρισμό τους ως νεώτερο μνημείο. Όπως επίσης και η υλοποίηση της απόφασης του 2015 για τα αρχαία λατομεία. Και όποια άλλη καλή ιδέα και εφικτή εμφανιστεί στο προσκήνιο.
Φίλε ελπίζω να απάντησα.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μέλος του μητρώου
