Τμήμα των επιστημονικών δεδομένων είναι οι λεγόμενες Μ.Π.Ε. (μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων) , που αποτελούν προϋπόθεση για τις μετέπειτα Α.Ε.Π.Ο. (αποφάσεις έγκρισης περιβαλλοντικών όρων) και δίνουν την άδεια για ένα έργο.
Όταν λοιπόν ολοκληρωθούν οι μελέτες και πριν από την έγκριση και αδειοδότηση τους , πρέπει να ενημερωθούν οι πολίτες της κοινωνίας και οι φορείς που τους εκπροσωπούν με εξαντλητικό τρόπο σχετικά με την κάθε πτυχή και λεπτομέρεια αυτών των μελετών και να εκφράσουν τις θετικές η αρνητικές εκτιμήσεις τους , που όμως θα πρέπει να ληφθούν υπ΄ όψιν για την μετέπειτα απόφαση έγκρισης η μη των συγκεκριμένων έργων.
Αυτό απαιτεί χρόνο , κόπο και εξειδικευμένους επιστήμονες για να εκλαϊκέψουν κάποια πράγματα.
Έτσι πρέπει να γίνει αν υπάρχει κράτος δικαίου , δεν γίνεται αλλιώς.
Υπάρχει όμως κράτος δικαίου όταν υπερισχύει εκείνο του ισχυρού και όλα θυσιάζονται στον βωμό της «ανάπτυξης» ;
Αυτού του είδους η «ανάπτυξη» αντίκειται σε μια σύγχρονη δημοκρατία, στην οποία η προστασία της δημόσιας υγείας και του περιβάλλοντος αποτελεί υποχρέωση του κράτους .
Υπάρχουν βέβαια όπλα καθώς έχουμε μέχρι στιγμής και ευρωπαϊκή και εθνική νομολογία προστασίας του περιβάλλοντος και εξαίρετη ερμηνευτική επινοητικότητα του ελληνικού Συμβουλίου της Επικράτειας.
Άρα όταν χάνονται οι ελπίδες από την εκτελεστική εξουσία , μετά τις εναποθέτουμε στη δικαστική.
Αν όμως δεν υπάρξει ούτε από εκεί απόδοση δικαίου τότε αποτελεί υποχρέωση των πολιτών να υπερασπιστούν το περιβάλλον .
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΥΓ Ξεκίνησε με ελλιπή διαβούλευση η διαδικασία ψήφισης του σχεδίου νόμου «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας » που επιβεβαιώνει τους φόβους μας .
Σε αυτό οι απόψεις των κατοίκων και των φορέων ενός τόπου δεν θεωρούνται «ουσιώδεις» και μπορούν να παραβλέπονται .
Αν τελικά περάσει έτσι όπως είναι τότε η υποχρέωση των πολιτών για αντίσταση έρχεται σε πρώτο πλάνο.