Αποχαιρετισμός στον Χρήστο Βλαχογιάννη από τη Μαρία Χανιώτη

Όλο το νησί συγκλονισμένο απο την είδηση.  Φτωχότερη η Παρος από εκείνη την ωρα και σιωπηλή...

Και ήρθε η ώρα του αποχαιρετισμού υπο αυτες τις δύσκολες συνθήκες από απόσταση,  του αγαπημένου φίλου, του αγωνιστή, του εξαίρετου δασκαλου, του μεγάλου αυτοδιοικητικού άνδρα, του πολιτικού μου πατέρα, του ακούραστου εργάτη της Πάρου για 30 χρονια, του  Χρήστου Βλαχογιάννη. 

Τι να πρωτοαναφερει κανείς για εκείνον; 

Πάντα έλεγε ότι δεν του άρεσαν τα πολλά και μεγαλα  λόγια. Το γνωρίζουμε καλά όσοι είχαμε την τύχη να είμαστε κοντα του. 

Ο Χρήστος μας αφήνει βαριά κληρονομιά την σεμνότητα του, το άφθαστο ήθος, την εντιμότητα, την αξιοπρέπεια, την αγωνιστικότητα, την ανθρωπιά του.                                                                                       Ο Χρήστος μας αφήνει παρακαταθήκη την ενωτική του διαθεση, την βαθιά πολιτική του σκέψη, τα δημοκρατικά του πιστεύω . 

Αφήνει πίσω του συνεργασίες που άφησαν εποχή.
Ήταν άνθρωπος με αρχές κι ευαισθησίες που τις υπερασπίζονταν με πάθος. 

Αυτοί είναι κυρίως και οι κυριότεροι λόγοι, που με εκαναν να γράψω αυτές τις γραμμές.                    Γιατί, όπως εκείνος έλεγε συχνά και το έκανε πράξη,  οι αρχαίοι ημών πρόγονοι πίστευαν ότι η αρετή, η τιμιότητα και η προσφορά, πρέπει να βραβεύονται. Γιατί, όπου βραβεύεται η αρετή, εκεί ξεφυτρώνουν άριστοι άνθρωποι.

 Ο Περικλής στον επιτάφιο αναφέρει: «Οίς γαρ αρετής άθλα μέγιστα κείνται, τήδε και άριστοι άνδρες αναφύονται».

Τεράστιο και δυσαναπλήρωτο το κενό για την οικογένεια του που ευτύχησε να δημιουργήσει, την πολυαγαπημένη του σύζυγο Αννα και την λατρεμένη του κόρη Εφη , τεράστιο όμως και για εμάς τους φίλους και συνεργάτες του.

  Πολλές συνεδριάσεις, συναντήσεις, ατέλειωτες συζητήσεις.  Ενας άνθρωπος διαλλακτικός και συζητήσιμος. Αλλα και άνθρωπος της καλής παρέας. Ανθρωπος που τιμούσε την φιλία γι' αυτο κι απέκτεισε μόνο φίλους . 
Λάτρεψε την Πάρο και αγωνιούσε για το μέλλον της. Είχαμε κοινές πολιτικές θέσεις και κοινωνικές απόψεις.

Φίλε και πολιτικε μου πατερα,  έφυγες αξιοπρεπής όπως έζησες σε όλη σου τη ζωή, αγωνιστής σε ότι καταπιανόσουν μέχρι την τελευταία μέρα στην κυριολεξία. 

Χάθηκες αναπάντεχα αλλά ΔΕ θα ξεχαστείς. Το φως, το ήθος και η καλοσύνη που σκόρπιζες, ΔΕΝ θα σβήσει με το θάνατό σου.

Πάντα θα σε θυμόμαστε με αγάπη και απέραντο σεβασμό. 

Αιωνία σου η μνήμη Χρήστο Βλαχογιαννη,

Μαρία Χανιώτη,

Τεως Αντιδημαρχος Παρου