Άλλο όμως αυτό, άλλο η διαφωνία με μια άποψη και άλλο η ισοπέδωση και η απαξίωση των πάντων, έστω και κάτω από συναισθηματικό φόρτο.
Δεν θα αποδεχθώ προσωπικά και δεν αποδεχόμαστε συλλογικά, το τσουβάλιασμα αυτών που «διοικούν» όπως διοικούν, εκτός των άλλων και τον πολιτισμό,με φανερά τα αποτελέσματα της «αγγαρείας» τους, με όλους όσους αγωνιούμε, παλεύουμε για την επιβίωσή του διαχρονικά όπως και για άλλες αξίες, ανθρώπινες ανάγκες και ιδανικά.
Μπορεί να υπάρχουν «Κωβαιϊκοί», δικαίωμα τους. Δεν υπάρχουν όμως «Ροκονίδιοι» και μάλιστα σε πλήρη σύμπνοια με τους πρώτους.
Δεν είμαστε υποστηρικτές μιας οπαδικής λογικής αλλά μιας πολιτικής που στόχο και όραμα έχει να υπηρετήσει τα συμφέροντα του παριανού λαού.
Έχω την τιμή να είμαι επικεφαλής ενός συνδυασμού που πέρα από τις όποιες αντιξοότητεςυπάρχουν, παλεύουμε να ανταποκριθούμε στις δεσμεύσεις μας ως αντιπολίτευσηαπέναντι στο παριανό λαό. Οι θέσεις μας είναι αδιαπραγμάτευτες και οι τοποθετήσεις μας στα δημοτικά συμβούλια, δεν είναι προϊόν αρχηγικής έμπνευσης αλλά συλλογικής επεξεργασίας, κάθε φορά, πριν από τις συνεδριάσεις. Θα όφειλαν κάποιοι να αναγνωρίσουντουλάχιστον ότι αν είμασταν απόντες οι εξελίξεις στο τόπο μας θα ήταν πολύ χειρότερες.
Η ιστορία της Δημοτικής Σχολής Μουσικής είναι συνυφασμένη με τον συγκεκριμένο χώρο και αυτό είναι απόλυτα κατανοητό.Πρέπει όμως να γίνει επίσης κατανοητό, ότι ο πολιτισμός στη Πάρο και ειδικότερα το Δημοτικό Ωδείοδεν κινδυνεύει εν τέλει από την μεταφορά του σε ένα κτίριο πουσαφώς θα πρέπει να πληροί τις προϋποθέσεις εύρυθμης και ασφαλούς λειτουργίας , αλλά από τηναντίληψη περίπολιτισμού,στο πλαίσιο πάντα της γενικότερης πολιτικής των «αρχόντων». Κινδυνεύει από την καθημερινή πρακτική εκείνων που ειδικότερα στη δράση και τη λειτουργία τουΩδείουύψωναν και υψώνουν διαρκώς εμπόδια για κάθε τι, απότα πιο μικρά μέχρι τα πιο μεγάλα. Από την προμήθεια μιας σφραγίδας μέχρι και τη μεθοδευμένη προκήρυξη για την πρόσληψη προσωπικού του.
Σε όλη αυτή τη μετεκλογική διαδρομή εδώ και 3 χρόνια ήμασταν και είμαστε παρόντες πάντα και παντού, κάτω από οποιασδήποτε συνθήκες και περιστάσεις .Αναδεικνύουμε τα προβλήματα και αντιστεκόμαστε, στο μέτρο που μας αντιστοιχεί,στην ισοπέδωση.
Το πρόβλημα της στέγασης της Διεύθυνσης του Πολεοδομικού Σχεδιασμού, της Υπηρεσίας Δόμησης και Περιβάλλοντος (Δ.Π.Σ.Υ.Δ.ΠΕ), δεν είναι σημερινό. Δυο με τρίαχρόνια τα «κλώθει» η δημοτική αρχή και κατά την πάγια τακτική της μετέθετε το πρόβλημα λες και θα λυνόταν από μόνο του.Αν λόγω της πανδημίας υπήρξε παράταση την εξεύρεση λύσης, σήμερα αυτή δεν υπάρχει .
Αν η Δ.Π.Σ.Υ.Δ.ΠΕ δεν στεγαστεί μέχρι τέλους του έτους οι αρμοδιότητες της μεταφέρονται στην Αθήνα. Δεν είναι φυσικά το πρόβλημα της έκδοσης οικοδομικών αδειών, όπως διατείνονται κάποιοι, αφού πλέον αυτό γίνεται καιηλεκτρονικά, αλλά ο πολεοδομικός σχεδιασμός και ο έλεγχος που τα σημάδια της απουσίας του είναι περισσότερο από ορατά στο νησί μας.
Αυτά καθόρισαν τη δική μας στάση.
Είναι γεγονός ότι για την δημοτική αρχή η εύκολη λύση από την αρχή ήταν η «έξωση» του Δημοτικού Ωδείου. Από τη πρώτη στιγμή εμείς κάναμε προτάσεις όπως ,να στεγαστεί η Δ.Π.Σ.Υ.Δ.ΠΕ εκεί που στεγάζεται η ΚΔΕΠΑΠ, που για τεχνικούς λόγους δεν ήταν δυνατό. Με την επιμονή μας αποφασίστηκε πρόσκληση ενδιαφέροντος για την εξεύρεση χώρων στέγασης υπηρεσιών του Δήμου και δημοτικών δομών, γιατί έτσι και αλλιώς οι ανάγκες είναι μεγάλες και μεγαλώνουν διαρκώς. Αναλάβαμε και πρωτοβουλία να πιεστούν και συγκεκριμένοι ιδιοκτήτες για την στέγαση της Δ.Π.Σ.Υ.Δ.ΠΕ, που πάλι δεν ήταν εφικτό το σενάριο αυτό για πρακτικούς και τεχνικούς λόγους σε συνδυασμό με την υποστελέχωση της υπηρεσίας. Είναι χρήσιμο να τα γνωρίζουν αυτά όσοι δεν γνωρίζουν τα γεγονότα και καλοπροαίρετα ανησυχούν. Υπάρχουν βέβαια και οι «πρόθυμοι» να καταδικάσουν με τη χρήση του πληκτρολογίουενώ γνωρίζουν,όπως και όσοι όψιμα αναζητούν «ονόματα» για να στήσουν λαϊκά δικαστήρια» και«κρεμάλες» στη πλατεία της Μ. Μαυρογένους. Εκτός και αν τα κίνητρα των τελευταίων δεν είναι η στέγαση του Δημοτικού Ωδείου αλλά να σηκώσουν «σκόνηγια άλλους λόγους.Ίδωμεν…
Κ. Ροκονίδας
Μέλος του μητρώου
