Αυτή η πολιτική οδηγεί στην πλήρη εμπορευματοποίηση των νερών, πολιτική που έχει ξεκινήσει μερικώς εδώ και 25 περίπου χρόνια, με ευθύνη όλων των κομμάτων εξουσίας αυτό το διάστημα, στο όνομα της υλοποίησηςτης πολιτικήςτης ΕΕ(βλέπε ΕΥΔΑΠ εισαγωγή στο χρηματιστήριο, ΕΥΔΑΘ, ΕΥΔΑΠ μικρών νήσων και συνολικά τη διαχείριση του νερού ως εμπορεύματος και όχι ως κοινωνικού αγαθού από το 1999, επιβολή περιβαλλοντικού τέλους κατανάλωσης σε ύδρευση, άρδευση και σε πηγάδια, εξασφαλίζοντας πιο πολλά κέρδη για όσους θα επενδύσουν και μελλοντικά στο νερό).
Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι στο Παρίσι, η ιδιωτικοποίηση έφερε αυξήσεις 265% στο νερό σε διάστημα 13 ετών, ενώ στο Βερολίνο, από το 1999 που δόθηκε για ιδιωτικοποίηση ποσοστό 49,9%, αυξανόταν κάθε χρόνο η τιμή του από 15 - 20%, ενώ το προσωπικό μειώθηκε κατά 2.000 εργαζόμενους.
Σήμερα λοιπόν πάμε παραπέρα. Θέλουν να απελευθερώσουν την αγορά στο νερό, όπως και στην ενέργεια παραδίδοντας το στους επιχειρηματικούς ομίλους και με τιμολογιακή πολιτική που δε θα καθορίζεται από δημοτικά συμβούλια, έστω όπως γίνεται τώρα.
Ξεκαθαρίζουμε ότι ο αγώνας απέναντι σε αυτή την εξέλιξη δε μπορεί να περιορίζεται στη διεκδίκηση των πλαισίων "του εφικτού και του νόμιμου", στο πλαίσιο των αποφάσεων του ΣΤΕ και της " συνταγματικής νομιμότητας", γιατί αυτή το σύστημα έχει τη δυνατότητα να την προσπερνά ή και να την αλλάζει αν κρίνει αναγκαίες τις συνταγματικές αναθεωρήσεις. Ας μη ξεχνάμε ότι συνταγματικά κατοχυρωμένα είναι και τα δικαιώματα στη δωρεάν Παιδεία, τη δωρεάν Υγεία και Πρόνοια και ποια είναι η πραγματικότητα.
Για το λόγο αυτό καλούμε εργαζόμενους, μικρομεσαίους επαγγελματίες και τα λαϊκά στρώματα στο σύνολο τους, να αγωνιστούμε και να διεκδικήσουμε όχι μόνο τη ματαίωση των νέων κυβερνητικών σχεδιασμών, αλλά για την ανατροπή της υφιστάμενης κατάστασης στο νερό, στην ενέργεια και τον ορυκτό πλούτοσεέναν άλλο δρόμο ανάπτυξης με κεντρικό σχεδιασμό προς όφελος τους, της μόνης πρότασης που είναι ικανή να εξασφαλίσει το νερό ως κοινωνικό αγαθό.