Η δυναστεία των Χαν υιοθέτησε τον δεύτερο αιώνα προ Χριστού , τον Κομφουκιανισμό ως φιλοσοφία διοίκησης της Κίνας και εισήγαγε τον θεσμό των Πανκινεζικών εξετάσεων και της αξιολόγησης των αμειβομένων με δημόσιο χρήμα.
Δυόμιση χιλιάδες χρόνια πριν υιοθετήθηκε , αυτό που με το Α.Σ.Ε.Π. του αειμνήστου Πεπονή εφαρμόστηκε εδώ πρόσφατα και μάλιστα φροντίσαμε αργότερα να το «διαστρεβλώσουμε».
Για την αξιολόγηση ούτε λόγος , ακόμη «αγνοείται» και μάλιστα θα μπορούσαμε να πούμε ότι θεωρείται σε αυτή την χώρα απαγορευμένη λέξη.
Όπως προαναφέραμε ο Κομφούκιος ασχολήθηκε με την διοίκηση που την θεωρούσε αν όχι το πιο σημαντικό , σίγουρα το πιο καθοριστικό για τις κοινωνίες των ανθρώπων.
Τίποτε στην ανθρώπινη κοινωνία δεν μπορεί να γίνει χωρίς διοίκηση , ούτε καν σε προσωπικό ή οικογενειακό επίπεδο.
Εξαιτίας αυτού του λόγου , όλοι πρέπει να σέβονται την διοίκηση.
Σήμερα δεν υπάρχει αυτός ο «σεβασμός» και ίσως στο γεγονός αυτό μεγάλη ευθύνη έχουν και οι διοικούντες.
Πάμε τώρα στα δικά μας.
Όταν εκλέγουμε Δημάρχους και συμβούλους τι πρέπει να αναμένουμε από αυτούς σύμφωνα με τον Κομφούκιο;
Δύο πράγματα , εντιμότητα και εργατικότητα , δηλαδή ήθος και αφοσίωση.
Όταν αναγνωρίζεις ότι διαθέτουν αυτά τα στοιχεία πρέπει να κάνεις υπομονή , να μην τους κατηγορείς με ευκολία και να τους συγχωρείς τα λάθη.
Με τον χρόνο θα λειτουργήσουν καλύτερα , θα αποκτήσουν εμπειρίες και θα μειώσουν τα λάθη τους.
Όταν είσαι εκτός μην σηκώνεις το δάκτυλο και κατηγορείς.
Όταν κατηγορείς την διοίκηση με εύκολο τρόπο , στην ουσία την υπονομεύεις και έτσι δεν θα μπορεί να λειτουργήσει και θα σαπίσει όλο το σύστημα.
Τι πρέπει να γίνει όμως όταν αντιληφθείς ότι η διοίκηση που έχεις εκλέξει δεν έχει ήθος , δηλαδή «ψεύδεται συνεχώς και ασύστολα» , ότι δουλεύει μόνο για να μας «δουλεύει» και ότι μεγάλο μέρος της εργατικότητας της διοχετεύεται σε εξυπηρετήσεις και ρουσφέτια και ότι δεν «μαθαίνει» με τίποτα από τα λάθη της.
Τότε λέει ο Κομφούκιος καθήκον σου είναι να κάνεις ότι μπορείς για να «απομακρυνθεί» αυτή η διοίκηση από την εξουσία και να αναλάβει κάποια άλλη.
Το «ότι μπορείς» όμως δεν σημαίνει λαϊκισμό , λασπολογίες , χτυπήματα κάτω από την μέση , ούτε φυσικά άδικες κατηγορίες.
Γιατί έτσι πας να γίνεις μια «άλλη» αρχή , χειρότερη από την προηγούμενη.
Γι αυτό λέμε και ξαναλέμε ότι χρειάζεται αλλαγή πολιτικής και όχι διαχείρισης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΜΑΡΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μέλος του μητρώου
