Θεατρική ανάγνωση στο θέατρο των Λευκών

"Μια νότα ζωής" όπως μας δήλωσε λίγο αργότερα η ηθοποιός κ. Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου η οποία μαζί με τον επίσης ηθοποιό  κ. Στέλιο Μάΐνα διάβασαν διηγήματα του Ηλία Χ. Παπαδημητρακόπουλου.
Οι ηθοποιοί απέδωσαν θεατρικά το κείμενο "Συγκοπή Πλατάνου" και καθήλωσαν το κοινό που είχε κατακλύσει το θέατρο των Λευκών.

Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος:

Αλεξάνδρα Σακελλαροπούλου:


Στέλιος Μάϊνας:

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

Βιογραφικό:

Ο Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος γεννήθηκε στον Πύργο Ηλείας το 1930.Γιος γνωστού δικηγόρου της πόλης. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο οικογενειακό κτήμα στα όρια του Πύργου και τέλειωσε το πρακτικό τμήμα του εκεί Γυμνασίου. Ο θάνατος του πατέρα του κατά τη διάρκεια της γερμανικήςκατοχής (1943) προκάλεσε και την οικονομική καταστροφή της οικογένειας.
Σπούδασε στη Στρατιωτική Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1949-1955), με ειδίκευση στην παθολογία και μετεκπαίδευση στην υγιεινολογία. Παραιτήθηκε το 1958, υποχρεώθηκε ωστόσο να επιστρέψει και από το 1959 ως το 1968 έζησε στην Καβάλα. Εκεί συνεργάστηκε με το περιοδικό Αργώ και υπήρξε συνιδρυτής του περιοδικού Σκαπτή Ύλη και ιδρυτής της κινηματογραφικής λέσχης της πόλης.

Στο στράτευμα παρέμεινε ως το 1983, οπότε αποστρατεύτηκε μετά από δική του αίτηση με το βαθμό του ανώτερου γενικού αρχίατρου, έχοντας στο μεταξύ συμβάλει στην προώθηση των στρατιωτικών προγραμμάτων προληπτικής ιατρικής και διατελέσει για έξι χρόνια διευθυντής σύνταξης του περιοδικού Ιατρική Επιθεώρησις Ενόπλων Δυνάμεων.Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1962 με τη δημοσίευση του διηγήματος Οι Φρακασάνες στο περιοδικό Αργώ.
Συνεργάστηκε επίσης με περιοδικά όπως τα Ταχυδρόμος (Καβάλας),Διάλογος (Θεσσαλονίκης), Διάλογος (Λεχαινών), Αντί, Χάρτης, Χρονικό, Το Τέταρτο.
Ο Ηλίας Παπαδημητρακόπουλος ανήκει στη μεταπολεμική γενιά των ελλήνων πεζογράφων. Χαρακτηριστική του έργου του είναι η κυριαρχία του νοσταλγικού αισθήματος για την εποχή της νεότητάς του και η πικρή διαπίστωση του αδύνατου της επιστροφής της και της σκληρότητας της σύγχρονης πραγματικότητας, μέσω ωστόσο μιας γραφής λιτής, έντονα υπαινικτικής, έμμεσα κριτικής και διακριτικά ειρωνικής.
Τα τελευταία χρόνια διαμένει με τη σύζυγό του 8 με 9 μήνες το χρόνο στην Πάρο.