Στις φετινές αρχαιολογικές έρευνες αποκαλύφθηκαν επιπλέον δωμάτια του οικοδομικού συγκροτήματος οι τοίχοι των οποίων διατηρούνται σε εντυπωσιακό ύψος.
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα κινητά ευρήματα μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται ημίεργα μαρμάρινα γλυπτά, κυρίως της Αφροδίτης, πήλινες κεφαλές γυναικείων μορφών, καθώς και πήλινες μήτρες και σφραγίδες, ενώ περισυλλέχθηκε πολύ μεγάλη ποσότητα κεραμικής.
Ο χώρος ξεκίνησε να ανασκάπτεται στα μέσα της δεκαετίας του 1980, οπότε και ήρθαν στο φως τρεις κτηριακές ενότητες. Οι εναποθέσεις λατύπης μαρμάρου σε διάφορα σημεία του χώρου και ο σημαντικός αριθμός ημίεργων μαρμάρινων γλυπτών που εντοπίστηκαν αποτελούν τις πρώτες ισχυρές ενδείξεις για τη λειτουργία εργαστηρίου γλυπτικής στη θέση Φλόγα κατά την Ελληνιστική περίοδο.
Η αρχαιολογική έρευνα στο χώρο ξεκίνησε εκ νέου το έτος 2008, ενώ από το 2013 η ανασκαφή απέκτησε συστηματικό χαρακτήρα. Οι νέες έρευνες έχουν φέρει στο φως νέα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα, ορισμένα από τα οποία θεμελιώνονται πάνω σε προγενέστερες κατασκευές, γεγονός που τεκμηριώνει τη διαχρονική χρήση του χώρου.
Οι τελευταίες συνδέονται με πρωιμότερες φάσεις που χρονολογούνται στα τέλη του 5ου έως και τον 4ο αι. π.Χ. Τα κινητά ευρήματα της πρωϊμότερης εγκατάστασης (θραύσματα αγγείων, κυρίως επιτραπέζιων, βρώσης και πόσης, και λιγότερο χρηστικών ή αποθηκευτικών) τεκμηριώνουν την οικιστική χρήση του χώρου κατά την Κλασική περίοδο.
Με βάση τα νεώτερα ανασκαφικά δεδομένα, διαπιστώνεται μια ριζική αναδιοργάνωση του χώρου στα τέλη του 3ου με αρχές του 2ου αι. π.Χ. Η εσωτερική διαρρύθμιση των κτηριακών ενοτήτων που έχουν αποκαλυφθεί επιβεβαιώνει τη συνέχιση του οικιστικού χαρακτήρα του χώρου και στην Ελληνιστική περίοδο. Η αποκάλυψη ενός δωματίου με βοτσαλωτό δάπεδο και τμήματα τοιχογραφίας που μιμείται πλάκες ορθομαρμάρωσης, το οποίο και ταυτίζεται με ανδρώνα, ενισχύει την παραπάνω ερμηνεία.
Ωστόσο, το εκτεταμένο στρώμα μαρμάρινης λατύπης που έχει εναποτεθεί στον αίθριο χώρο, υπερκαλύπτοντας τις πρωϊμότερες φάσεις, καθώς και ο μεγάλος αριθμός ημίεργων γλυπτών, τεκμηριώνουν την επιπρόσθετη χρήση του χώρου ως εργαστηρίου γλυπτικής. Οι απορρίψεις και ο εντοπισμός εντός αυτών ευρημάτων όπως πήλινες μήτρες και σφραγίδες, χρωστικές ουσίες, πορφύρες και σκωρίες μετάλλου επιβεβαιώνουν εργαστηριακές δραστηριότητες στην ευρύτερη περιοχή και σε μεταγενέστερη περίοδο.
Μέλος του μητρώου
