Έφυγε από τη ζωή την Τρίτη ο δημοσιογράφος Κώστας Χαρδαβέλλας, σε ηλικία 79 ετών.

Υπηρέτησε τη δημοσιογραφία για περισσότερα από πενήντα χρόνια - Καθιέρωσε το ερευνητικό ρεπορτάζ στην τηλεόραση με τον Γιώργο Λιάνη και τον Γιάννη Δημαρά στους «Ρεπόρτερς» - Ηταν παντρεμένος με τη Μαρία Παναγοπούλου και είχαν αποκτήσει έναν γιο.

Σε ανάρτησή της η σύζυγός του Μαρία Παναγοπούλου γράφει:

«Έφυγες όπως έζησες: Νικητής!
Ξεκουράσου τώρα, κοντά στους ανθρώπους που η ζωή σού στέρησε όταν ήσουν μωρό και πάντα αποζητούσες, τη μαμά Καλυψώ και τον μπαμπά Κωνσταντίνο.
Εις το επανιδείν Γίγαντά μου "...και στην επόμενη ζωή, απ' την αρχή" ♥️»

hardavellas

Γεννήθηκε στον Πειραιά το 1945 και άρχισε να εργάζεται στην εφημερίδα «Έθνος» και αργότερα στην εφημερίδα «Τα Νέα» στο ελεύθερο ρεπορτάζ.

Στην τηλεόραση εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του ‘΄70, αλλά καθιερώθηκε τη δεκαετία του ‘80 με την εκπομπή «Οι Ρεπόρτερς».

Ήταν μια εκπομπή (στην οποία αρχικά και για μικρό διάστημα μετείχε ο Κώστας Ρεσβάνης) που έγραψε ιστορία τη δεκαετία του ‘80 στην ελληνική τηλεόραση με ρεπορτάζ και αποστολές μέσα και έξω από την Ελλάδα, όπως και συνεντεύξεις.

{https://youtu.be/B3NvtHEkoIU}

{https://youtu.be/M6bciuBF-YY}

Τη δεκαετία του ΄90 εργάστηκε στο Mega όπου παρουσίαζε την εκπομπή δημοσιογραφική έρευνας «60 λεπτά χωρίς μοντάζ» και το «Ρεπορτάζ στην ομίχλη» που καθιέρωσε τις αναζητήσεις. Συνέχισε να εργάζεται και τις επόμενες δεκαετίες με ενημερωτικές εκπομπές στον ΑΝΤ1, την ΕΤ1 και το Alter και άλλα κανάλια.

Ο Κώστας Χαρδαβέλλας είχε δώσει μάχη με τον καρκίνο, την οποία κατέγραψε και σε βιβλίο.

Τον περασμένο Μάρτιο η σύζυγός του αποκάλυψε σε τηλεοπτική εκπομπή ότι είχε χάσει τη φωνή του. «Ανησυχήσαμε πάρα πολύ γιατί ο Κώστας είχε δώσει και πριν 15 χρόνια μια πολύ σκληρή μάχη με τον καρκίνο, κάναμε εξετάσεις και συνεχίζουμε να κάνουμε πολλές εξετάσεις. Τελικά υπάρχει ένα θέμα στις φωνητικές του χορδές, το οποίο αντιμετωπίζεται, θέλει όμως πολλή προσπάθεια, υπομονή, αφωνία, δηλαδή ούτε να ψιθυρίζει».

","width":136,"height":146}}}

Εργάστηκε για δεκαετίες στις εφημερίδες, κυρίως στα «Νέα», αλλά και την τηλεόραση, στην ιστορική εκπομή «Οι Ρεπόρτερς» στην ΕΡΤ τη δεκαετία του '80 την οποία παρουσίαζε με τον Γιώργο Λιάνη και τον Γιάννη Δημαρά.

Σοκ ευρωπαϊκό μπάσκετ, καθώς σύμφωνα με δημοσιεύματα από τη Ρωσία, ο Γιάνις Τίμα, πρώην παίκτης της εθνικής Λετονίας, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 32 ετών.

Η σορός του εντοπίστηκε στην είσοδο πολυκατοικίας στη Μόσχα.

Ο θάνατός του παραμένει μυστήριο, με τις Αρχές να ερευνούν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη το τραγικό περιστατικό. Σύμφωνα με ρωσικά δημοσιεύματα, ο 32χρονος μπασκετμπολίστας φέρεται να αυτοκτόνησε, ωστόσο κάτι τέτοιο ακόμα δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί.

Σημειώνεται ότι ο 32χρονος Λετονός είχε περάσει και από τα ελληνικά παρκέ τη σεζόν 2018-19 για λογαριασμό του Ολυμπιακού.

Σύμφωνα με αυτά που αναφέρουν από την Ρωσία, δίπλα στο πτώμα του Λετονού φόργουορντ βρέθηκε το κινητό του, στο οποίο υπήρχε screensaver με την φράση «Call Anna», δηλαδή «καλέστε την Άννα». Πρόκειται για την Άννα Σεντοκόβα, την πρώην σύζυγό του, γνωστή τραγουδίστρια. Μία ημέρα νωρίτερα, στις 16 Δεκεμβρίου, ο Τίμα είχε ευχηθεί μέσω story στον επίσημο λογαριασμό του στο Instagram «Χαρούμενα γενέθλια» στην 42χρονη πρώην σύντροφό του, με την οποία χώρισε επισήμως στις 9 Δεκεμβρίου.

Η πορεία του Τίμα
Ο Γιάνις Τίμα γεννήθηκε στις Ιουλίου 1992 στην Κράσλαβα στη Λετονία. Είχε ύψος 2.01 μέτρα. Ξεκίνησε την καριέρα του από την Ρίγα και αγωνίστηκε ακόμα στη Λιεπάγιας, στη Βέντσπιλς, στη Ζενίτ, στην Μπασκόνια, τον Ολυμπιακό (ξεκίνημα της σεζόν 2018/19), στη Χίμκι, στην Ούνικς Καζάν, στους Λέικλαντ Μάτζικ, στην Γκρίσες ντε Χουμακάο, στην Νταρουσάφακα και -την περσινή σεζόν- στην Ομπραντόιρο.

 

Με τη φανέλα του Ολυμπιακού ο Λετονός είχε 6,1 πόντους και 2,4 ριμπάουντ μέσο όρο με 38% στα τρίποντα σε 14 λεπτά συμμετοχής στο ελληνικό πρωτάθλημα και 3,4 πόντους μέσο όρο, με 40,4% στα τρίποντα σε 11 λεπτά συμμετοχής στη EuroLeague.

 

Θλίψη στον καλλιτεχνικό και όχι μόνο κόσμο σκόρπισε ο θάνατος του Δημήτρη Ήμελλου, που πέθανε μετά από μάχη με τον καρκίνο.

Ο ηθοποιός έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 57 ετών, αφήνοντας πίσω έναν γιο, ενώ τελευταία ενσάρκωνε με επιτυχία τον ρόλο του αστυνομικού στη σειρά «Σασμός».

{https://youtu.be/g2ZebIsuses}

Ποιος ήταν ο Δημήτρης Ήμελλος
Ο Δημήτρης Ήμελλος γεννήθηκε το 1967 στην Κυψέλη. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Νομική Σχολή Αθηνών, εντάχθηκε στο Θεατρικό Εργαστήρι του Βασίλη Διαμαντόπουλου και έπειτα στη Δραματική Σχολή του Διομήδη Φωτιάδη, απ’ όπου και αποφοίτησε. Σπούδασε επίσης στην Ακαδημία Θεατρικής Τέχνης της Μόσχας (ΓΚΙΤΙΣ) στο σκηνοθετικό τμήμα του Λεονίντ Χέιφιτς.

Συμμετείχε σε θεατρικές παραστάσεις, όπως: Ιφιγένεια στη Χώρα των Ταύρων, Οιδίπους επί Κολωνώ, Ένας Υπέροχος Κερατάς, Πέρσες, Αντιγόνη, Φρεναπάτη, Νοσταλγός, Αγάπης Αγώνας Άγονος, Αυτό που δεν τελειώνει, Μήδεια, Μολιέρος, Όνειρο, Ο Ταρτούφος, Ο Ηλίθιος, Στο Βυθό, Το Ύστατο Σήμερα, Ερωτόκριτος, Αμφιτρύων κ.α.

Από το 2001 έως το 2007 υπήρξε μέλος της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου υπό τη διεύθυνση του Στάθη Λιβαθινού, με τον οποίο ο ηθοποιός συνεργάζεται στενά. Επίσης, δίδαξε στο Εργαστήρι Σκηνοθεσίας και Υποκριτικής καθώς και στις δραματικές σχολές Ίασμος και Δήλος[6].

Το 2001 ήταν ο πρώτος νέος ηθοποιός που τιμήθηκε με το βραβείο Χορν για την ερμηνεία του στη Φρεναπάτη του Τ. Κούσνερ σε σκηνοθεσία Στάθη Λιβαθινού[7], ενώ το 2005 τιμήθηκε από τους αναγνώστες του περιοδικού «Αθηνόραμα» με το βραβείο ανδρικής ερμηνείας για την ερμηνεία του στο έργο του Μπουλγκάκοφ «Μολιέρος».

1 Dhmhtrhs Hmellos

Στην τηλεόραση εμφανίστηκε το 2007-08 στη σειρά του ALPHA Το 10 σε σκηνοθεσία Πηγής Δημητρακοπούλου και στον «Σασμό».

Στον κινηματογράφο έπαιξε στις ταινίες: Αλιόσα του Θανάση Σκρούμπελου (1999), Beautiful people του Νίκου Παναγιωτόπουλου (2001), Παρά λίγο, παρά πόντο, παρά τρίχα της Στέλλας Θεοδωράκη (2002), Delivery του Ν.Παναγιωτόπουλου (2004), Γλυκιά μνήμη του Κυριάκου Κατζουράκη (2005), Bank Bang του Αργύρη Παπαδημητρόπουλου (2008), Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένα του Σωτήρη Γκορίτσα (2011), Χρόνια Πολλά του Χρήστου Γεωργίου (2017), Η δουλειά της του Νίκου Labot (2018), Ράφτης της Σόνια Λίζα Κέντετμαν (2020).Στην ιδιωτική τηλεόραση έχει εμφανιστεί στις σειρές Το 10, Καρυωτάκης, Με λένε Βαγγέλη, Ου Φονεύσεις, Συγνώμη, Η ζωή εν τάφω, Σασμός, Άγιος Παΐσιος- Από τα Φάρασα στον Ουρανό.

newsbeast.gr

 

Ο άτυχος άνδρας πατέρας τριών ανήλικων παιδιών

Ασσύληπτη τραγωδία με υπαξιωματικό του Στρατού Ξηράς, εκτυλίχθηκε στη Μυτιλήνη, όταν το στέλεχος πέθανε στον ύπνο του, κάτω από άγνωστες μέχρι στιγμής συνθήκες.

Η σύζυγος του στρατιωτικού είναι αυτή η οποία σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες φέρεται να αντελήφθη το θάνατο του συζύγου της ειδοποιώντας το ΕΚΑΒ.

Πρόκειται για στέλεχος του Πυροβολικού ετών 46, Ανθυπασπιστής προελεύσεως ΕΜΘ, πατέρα τριών ανηλίκων παιδιών, ο οποίος υπηρετούσε στην περιοχή ευθύνης της 98 ΑΔΤΕ.

”Φως” στα ακριβή αίτια θανάτου του στελέχους, αναμένεται να ρίξει η νεκροψία – νεκροτομή.

stonisi.gr

 

Ο Νίκος Σαργκάνης, το θρυλικό «Φάντομ» των ελληνικών γηπέδων, άφησε την τελευταία του πνοή τα ξημερώματα της Κυριακής σε ιδιωτικό νοσοκομείο των Αθηνών, όπου νοσηλεύονταν έπειτα από ραγδαία επιδείνωση της υγείας του.

Ο Νίκος Σαργκάνης γεννήθηκε στις 13 ιανουαρίου 1954 και διέπρεψε κατά τη δεκαετία του ’80 αγωνιζόμενος κυρίως στον Ολυμπιακό, στον Παναθηναϊκό, ενώ είχε 58 συμμετοχές στην εθνική Ελλάδας.

Η συγκινητική ανάρτηση της κόρης του
Η κόρη του Μιρέλλα τον αποχαιρετά με λόγια συγκινητικά: «Μπαμπά μου! Ήρωα μου! Ούτε στιγμή δεν παραιτήθηκες, ούτε λεπτό δεν επιβεβαίωσες τις προγνώσεις. Τους πάτησες όλους κάτω, τους ξεγέλασες όλους και πόσες φορές!! Μα τι μπάλα έπαιξες θηρίο μου, τον καλύτερο σου αγώνα έδωσες τις τελευταίες μέρες. Αναμφισβήτητα ήταν το ματς της ζωής σου. «Συμβαίνει όμως..» όπως έλεγες κι εσύ «..ένα γκολ μπορεί να φέρει τούμπα τον αγώνα». Ήσουν γίγαντας μέχρι το 92’…αλλά κι οι γίγαντες πρέπει κάποια στιγμή να ξεκουράζονται. Πέτα ψηλά τώρα Φάντομ μου, ελεύθερος όπως μόνο εσύ ήξερες να κάνεις».

Ποιος ήταν ο Νίκος Σαργκάνης
Ο Νίκος Σαργκάνης γεννήθηκε στη Ραφήνα στις 13 Ιανουαρίου 1954. Το «phantom» αναδείχθηκε από τον Ηλυσιακό, στον οποίο εντάχθηκε το 1966 στην ηλικία των 12 ετών και το 1969 στην ηλικία των 15 ετών έκανε το ντεμπούτο του στην ανδρική ομάδα, όπου αγωνίστηκε χωρίς να έχει αναπληρωματικό τερματοφύλακα. Αρχικά αγωνιζόταν στη θέση του επιθετικού και άρχισε να αγωνίζεται ως τερματοφύλακας έπειτα από υπόδειξη και επιμονή του παλιού διεθνή τερματοφύλακα Χρήστου Ρίμπα, όταν ο βασικός τερματοφύλακας της ομάδας κρίθηκε ανεπαρκής. Στον Ηλυσιακό είχε μια εξαιρετική πορεία στο πρωτάθλημα Β΄ Εθνικής, όταν σημείωσε ένα μεγάλο σερί αγώνων χωρίς να δεχτεί γκολ.

Το 1977 πήγε στην Καστοριά, με την οποία έκανε ντεμπούτο στην Α΄ Εθνική στις 11/9/1977. Πραγματοποίησε καταπληκτικές εμφανίσεις, με αποκορύφωμα την εκπληκτική πορεία της ομάδας στο κύπελλο Ελλάδας της περιόδου 1979-80, το οποίο κατέκτησε νικώντας με 5-2 τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν ο Ολυμπιακός, ενώ παράλληλα κλήθηκε στην εθνική ομάδα. Με τον Ολυμπιακό κατέκτησε τρία πρωταθλήματα (1980-81, 1981-82, 1982-83) και ένα κύπελλο Ελλάδας (1980-81).

{https://youtu.be/1xnpVJtV934}

Το 1985 πήρε μεταγραφή στον μεγάλο αντίπαλο της ομάδας του Πειραιά, τον Παναθηναϊκό, όπου αγωνίστηκε για πέντε περιόδους, κατακτώντας δύο ακόμη πρωταθλήματα (1985-86, 1989-90) και τρία κύπελλα Ελλάδας (1985-86, 1987-88, 1988-89). Στον τελικό του 1988, ο οποίος κρίθηκε στα πέναλτι, ο Νίκος Σαργκάνης υπήρξε ο μεγάλος πρωταγωνιστής καθώς εκτέλεσε εύστοχα ένα πέναλτι και απέκρουσε δύο, οδηγώντας τον Παναθηναϊκό στην κατάκτησή του.

Ο τερματοφύλακας Νίκος Σαργκάνης (αρχείο ΕΡΤ)

Το 1990 μεταγράφηκε στον Αθηναϊκό, στον οποίο είχε άλλη μια επιτυχημένη παρουσία, καθώς τερμάτισε στην 6η θέση στο πρωτάθλημα και έφτασε ως τον τελικό του κυπέλλου Ελλάδας (1990-91), για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου. Είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής που έχει αγωνιστεί σε τελικό του κυπέλλου Ελλάδας με τέσσερις διαφορετικούς συλλόγους και ο πρώτος που το κατέκτησε με τρεις διαφορετικές ομάδες.

Ως φιναλίστ ο Αθηναϊκός κέρδισε την έξοδο στο κύπελλο Κυπελλούχων της επόμενης περιόδου (1991-92), όπου κληρώθηκε με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Στους δύο αγώνες ο Νίκος Σαργκάνης ήταν πρωταγωνιστής και με τις καταπληκτικές του αποκρούσεις, ειδικά στον επαναληπτικό του Ολντ Τράφορντ, κράτησε την εστία του ανέπαφη. Οι δύο αγώνες έληξαν με 0-0 και ο δεύτερος αγώνας οδηγήθηκε στην παράταση, όπου τελικά "λύγισε" με 0-2.

18- 9 -1991 ΑΘΗΝΑΪΚΟΣ- MANCHESTER UNITED 0 - 0 (τα καλύτερα στιγμιότυπα)

{https://youtu.be/kIMhlhWZJgo}

Στην εθνική Ελλάδας
Στην εθνική Ελλάδας κλήθηκε πρώτη φορά το φθινόπωρο του 1980. Έκανε εντυπωσιακό ντεμπούτο στις 15 Οκτωβρίου 1980 στην εκτός έδρας νίκη με 1-0 επί της Δανίας για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 1982. Οι εκπληκτικές του αποκρούσεις, με κορυφαία μια αστραπιαία αντίδρασή του σε σουτ βολέ του περίφημου Άλαν Σίμονσεν από πολύ κοντά, συνέβαλαν στη νίκη της ομάδας του και ανάγκασαν τους Δανούς δημοσιογράφους να τον αποκαλέσουν «φάντομ», παρατσούκλι που του έμεινε έως το τέλος της καριέρας του. Με την εθνική Ανδρών αγωνίστηκε ως το 1991 σε συνολικά 58 αγώνες.

⚽️ Δανία - Ελλάδα 0-1 προκριματικά Παγκοσμίου Κυπέλλου 1982 {15/10/1980}

{https://youtu.be/kWIYPuYPtwY}

Καριέρα προπονητή
Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση ο Νίκος Σαργκάνης ακολούθησε καριέρα προπονητή. Κατέχει δίπλωμα προπονητή ποδοσφαίρου Α΄ και εκπαιδευτή τερματοφυλάκων στην εκπαιδευτική ομάδα της UEFA.

Τίτλοι – Διακρίσεις
Πρωταθλήματα Ελλάδας (5): 1980-81, 1981-82, 1982-83, 1985-86, 1989-90
Κύπελλα Ελλάδας (5): 1979-80, 1980-81, 1985-86, 1987-88, 1988-89

Πολιτική
Στις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου 2023 τοποθετήθηκε στη δέκατη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ.

 

“Έφυγε” σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 87 ετών ο σπουδαίος κριτικός θεάτρου, μεταφραστής και συγγραφέας Κώστας Γεωργουσόπουλος. Τη θλιβερή είδηση έκανε γνωστή με ανάρτησή του ο αδερφός του, Βασίλης Γεωργουσόπουλος.

“Αδελφέ, συνάδελφε, φίλε, καλό παράδεισο. Αδελφέ, εμείς τα αδέλφια σου, τα ανήψια σου, δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Άλλοι σε ξέχασαν. Το θέατρο, η παιδεία, η συνάδελφοι και οι μαθητές σου δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ” έγραψε σε ανάρτησή του.

Ο Κώστας Γεωργουσόπουλος γεννήθηκε στη Λαμία το 1937. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στο Τμήμα Ιστορίας – Αρχαιολογίας, και θέατρο στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών με δασκάλους του τους Δημήτρη Ροντήρη και Γιάννη Σιδέρη.

Εργάστηκε στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση ενώ το 1978 ανέλαβε, κατόπιν ανάθεσης του υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, την επιμέλεια του βιβλίου Δραματική ποίηση, που αποτέλεσε επί 25 χρόνια διδακτέα ύλη στα ελληνικά Γυμνάσια.

Το 2008 τού απενεμήθη το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του και το 2006 το Πανεπιστήμιο Αθηνών, με πρωτοβουλία του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, τον αναγόρευσε επίτιμο διδάκτορά του. Το 1986, για το έργο του «Τα μετά το θέατρο», απέσπασε το 1ο Κρατικό Βραβείο δοκιμίου, ενώ για το έργο «Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπέρτολτ Μπρεχτ» το 1999 βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών. Για το σύνολο του έργου του έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών το 2000.

Στο στίβο της θεατρικής κριτικής μπήκε το 1971 από τις στήλες της εφημερίδας «Το Βήμα», ως συνεχιστής του ‘Αγγελου Τερζάκη. Παρέμεινε στην εφημερίδα μέχρι που έκλεισε το καθημερινό φύλλο, το 1980, και στη συνέχεια ανέλαβε την κριτική θεάτρου στα «ΝΕΑ» από κοινού με τον Αλκιβιάδη Μαργαρίτη. Εκείνη την περίοδο θέτει ως προτεραιότητα της κριτικής το νεοελληνικό έργο αναδεικνύοντας παραστάσεις με έργα των Καμπανέλλη, Ζιώγα, Σκούρτη, Ποντίκα, Μάτεσι, τον Διαλεγμένου κ.ά.

Κριτικά δοκίμια, επιφυλλίδες και σχόλιά του έχουν κυκλοφορήσει στους εξής τόμους: Κλειδιά και κώδικες θεάτρου, Ι, Αρχαίο δράμα, 1982, ΙΙ, Ελληνικό Θέατρο, 1984, Οι πλάγιες ερωτήσεις του Πορφύριου, 1984, Τα μετά το θέατρο, 1985, Προσωπολατρία, 1992, Θίασος Ποικιλιών, 1993, Νήμα της στάθμης, 1996, Παγκόσμιο θέατρο, 1, Από τον Μένανδρο στον Ίψεν, 1998, Παγκόσμιο θέατρο, 2, Από τον Στρίντμπεργκ και τον Τσέχωφ στον Πιραντέλλο και τον Μπρεχτ, 1999, Παγκόσμιο θέατρο, 3, Από τον Μίλλερ στον Μύλλερ, 2000.

Με το ψευδώνυμο Κ. Χ. Μύρης έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή «Αμήχανον Τέχνημα», 1971, 1980 (μαζί με την «Παράβαση»), τα διηγήματα «Η Καμπάνα – Οδάξ», 1985, και τη συλλογή τραγουδιών τα οποία έχουν μελοποιήσει γνωστοί συνθέτες (Χρονικό, Η μεγάλη αγρυπνία, Ιθαγένεια, Ανεξάρτητα τραγούδια, 1980). Επίσης, με το ίδιο ψευδώνυμο υπογράφει το μεταφραστικό έργο του, που έχει ως άξονα το αρχαίο δράμα.

Από το 1990 δίδασκε ως επιστημονικός συνεργάτης στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είχε διατελέσει πρόεδρος του Δ.Σ. στο Εθνικό Θέατρο και επί μία εικοσαετία πρόεδρος Πρόεδρος της Επιτροπής Επιχορηγήσεων Θεάτρου του Υπουργείου Πολιτισμού. Από το 2003 ήταν πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου – Θεατρικού Μουσείου.

ertnews.gr

Έφυγε από τη ζωή ο τραγουδιστής Γιώργος Δασκαλάκης, ο οποίος τα τελευταία τρία χρόνια έδινε μάχη με τον καρκίνο, ενώ πρόσφατα κυκλοφόρησε το νέο του τραγούδι με τίτλο «Σε πληροφορώ» από την Panic.

Τη δυσάρεστη είδηση έκανε γνωστή μέσω μιας ανάρτησής του στο Facebook ο μουσικοσυνθέτης Νίκος Τερζής, γράφοντας: «Αχ βρε Γιώργη .. Αν είναι δυνατόν… Πάνω που χάρηκες. Πόσο άδικη η ζωή».

Δείτε τη δημοσίευση

screenshot 8

Πριν μερικές ημέρες, ο Γιώργος Δασκαλάκης είχε ανακοινώσει στα social media πόσο ευτυχισμένος ήταν για την κυκλοφορία του νέου του τραγουδιού από την Panic. Όπως είχε αναφέρει τότε: «Καλό μεσημέρι Αγάπες μου όμορφες!!! Μετά από 7 χρόνια απουσίας μου απο τη δισκογραφία, με εύκολες και δύσκολες στιγμές, και 3 χρόνια μάχης με το θηριο σας παρουσιάζω το νέο μου τραγούδι...Αυτό που περιμέναμε όλοι!! Η δημιουργία είναι δύναμη και η δύναμη είναι ζωή… Ευχαριστώ το Νίκο Τερζή και τη Ναταλί που ηταν απο την αρχή του αγώνα αυτού στο πλευρό μου και όλους τους συντελεστές του τραγουδιού κι ελπίζω να το αγαπήσετε όσο το αγαπώ κι εγώ!!Ακούστε το και να το δω καρφωμένο στους τοίχους σας!!! Εύχομαι Υγεία σε όλο το κόσμο και η Παναγία μαζί μας!!! Αμήν».

Το τελευταίο τραγούδι του Γιώργου Δασκαλάκη

{https://youtu.be/U0jk78pgNMc}

Σύμφωνα με πληροφορίες, παρά το σοβαρό πρόβλημα υγείας, ο Γιώργος Δασκαλάκης συνέχιζε με επιμονή και ελπίδα τις θεραπείες του και η επιστροφή του στη δισκογραφία σήμαινε πολλά για εκείνον.

Ο τραγουδιστής μοιραζόταν συχνά την προσπάθεια που έκανε με τους διαδικτυακούς τους φίλους και δήλωνε αισιόδοξος. Σε παλαιότερη συνέντευξή του είχε αναφέρει: «Είναι δύσκολο αυτό το πράγμα. Να σας πω κάτι, ίσως είμαι τυχερός. Έχει και στιγμές που λυγίζεις. Λες "ναι ρε, θα σε κερδίσω και του χρόνου θα ξανατραγουδάω". Αλλά έρχονται και οι στιγμές που λες "μα γιατί σε εμένα; Γιατί όλα σε εμένα;"».

GIORGOS DASKALAKIS

Στη συνέχεια, είχε περιγράψει πώς ξεκίνησε η περιπέτεια της υγείας του: «Αργήσαμε να μάθουμε τι έχω. Μιλούσα με τον κουμπάρο μου και του είχα πει ότι δεν νιώθω καλά. Ένιωθα ατονίες και είχα βγάλει κάτω από τη μασχάλη μου ένα πράγμα σαν σπυράκι. Δεν δίνουμε σημασία πολλές φορές σε κάτι, αν και με πονούσε, ειδικά όταν το έπιανα. Τραγουδούσα κανονικά, αλλά έφτασε η μέρα των γενεθλίων μου κι είχα φλέματα, είχα χάσει κιλά, είχα χάσει την όρεξή μου. Τραγουδούσα κι έπεσα κάτω. Έλεγα ότι δεν ήμουν καλά. Μου έλεγαν να πάω νοσοκομείο κι έλεγα όχι. Έφτασε τέλος Ιουλίου και είπα στη μάνα μου να πάμε στο νοσοκομείο, γιατί δεν έπαιρνα ούτε ανάσα. Κάναμε αξονικές και στην τρίτη αξονική, εντελώς τυχαία, βρήκαν τον καρκίνο στους λεμφαδένες μου. Αυτή ήταν η αιτία που είχα όλα τα υπόλοιπα προβλήματα. Μου είπαν ότι ίσως το προλάβουμε το χειρότερο. Μόνο ο Θεός ξέρει αν αξίζω να ζήσω».

Έφυγε από τη ζωή ο ηθοποιός Θάνος Παπαδόπουλος, ένας από τους πιο εμβληματικούς εκπροσώπους της «χρυσής εποχής» του ελληνικού κινηματογράφου.

Την είδηση του θανάτου του γνωστοποίησε μέσω των κοινωνικών δικτύων ο νέος πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών, Νίκος Καραγιώργης, αποτίοντας φόρο τιμής στον αξεπέραστο καλλιτέχνη.

Ο Θανάσης Παπαδόπουλος γεννήθηκε στη Θήβα το 1938.

Στο Facebook, ο Νίκος Καραγιώργης έγραψε για εκείνον:

«Ο φίλος και συνάδελφος Θάνος Παπαδόπουλος έφυγε σήμερα από τη ζωή. Είχα την τύχη να συνεργαστώ δύο φορές μαζί του στο θέατρο.
Θερμά συλλυπητήρια στην οικογένειά του.
Ωραίος άνθρωπος και ηθοποιός».

Ο Θάνος Παπαδόπουλος έγινε γνωστός κυρίως από τον ελληνικό κινηματογράφο της δεκαετίας του 1950 και 1960.

Ο ρόλος του ως «τεντιμπόι» στην εμβληματική ταινία του Γιάννη Δαλιανίδη «Νόμος 4000» (1962) παραμένει αξέχαστος στη μνήμη των κινηματογραφόφιλων. Η σκηνή της διαπόμπευσης από την αστυνομία, βάσει του τότε ομώνυμου νόμου, ήταν μία από τις πιο χαρακτηριστικές και συζητημένες της εποχής.

Για τον ρόλο του τεντιμπόι, ο Παπαδόπουλος αναγκάστηκε να κουρέψει τα μαλλιά του, κάτι που τον ακολούθησε και στην πραγματική του ζωή, καθώς πολλοί τον πέρασαν για αληθινό τεντιμπόι.

Ο ίδιος είχε αναφέρει σχετικά: «Δεν δυσκολεύτηκα για να βγάλω αυτή τη σκηνή, καθώς ο σκηνοθέτης Γιάννης Δαλιανίδης με βοήθησε πολύ. Όταν γυρίζαμε τη σκηνή σε έναν κεντρικό δρόμο της Κυψέλης, ο κόσμος που παρακολουθούσε πίστεψε ότι ήταν πραγματικό περιστατικό. Άρχισαν να με βρίζουν, να με φτύνουν και να με λιντσάρουν γιατί νόμιζαν ότι ήταν αληθινό και δεν είχαν καταλάβει ότι ήταν για ταινία».

Ο Θάνος Παπαδόπουλος συμμετείχε σε πολλές ταινίες που αγαπήθηκαν από το ελληνικό κοινό, ενώ ξεχώρισε και για τον ρόλο του στην ταινία «Ο Στρίγγλος που έγινε αρνάκι» (1967), του Αλέκου Σακελλάριου, όπου υποδύθηκε ένα από τα παιδιά του Λάμπρου Κωνσταντάρα.

Η φιλμογραφία του περιλαμβάνει μερικές από τις πιο σημαντικές ταινίες του παλιού ελληνικού κινηματογράφου, όπως: «Βίβα Ρένα» (1967), «Η Χαρτορίχτρα» (1967), «Το πιο λαμπρό μπουζούκι» (1968), «Ένας υπέροχος άνθρωπος» (1971), «Μαντώ Μαυρογένους» (1971), «Ο μάγκας με το τρίκυκλο» (1972) και «Αέρα, αέρα, αέρα» (1972).

Με μια μακρά καριέρα, ο Θάνος Παπαδόπουλος συνεργάστηκε με σημαντικούς σκηνοθέτες και ηθοποιούς της εποχής του, αφήνοντας το προσωπικό του στίγμα σε μια εποχή που διαμόρφωσε τη λαϊκή κουλτούρα της χώρας.

Η είδηση του θανάτου του συγκλόνισε τον καλλιτεχνικό κόσμο και το κοινό, που τον θυμάται για την ερμηνεία και την αυθεντικότητά του.

Έφυγε από την ζωή η αγαπημένη μαγείρισσα Βέφα Αλεξιάδου.

Πέθανε σε ηλικία 71 ετών ο εκδότης Αντώνης Λυμπέρης όπως έγινε γνωστό το πρωί της Δευτέρας. Ο Αντώνης Λυμπέρης έδινε μάχη με τον καρκίνο τα τελευταία χρόνια. Η κηδεία του θα γίνει την Τετάρτη (27/11), στις 11:30 στο Α΄Νεκροταφείο.

Η πορεία του Αντώνη Λυμπέρη

O Αντώνης Λυμπέρης ξεκίνησε την πορεία του στον χώρο των εκδόσεων το 1981. Φανατικός σέρφερ και λάτρης των σπορ γενικότερα (ποδόσφαιρο, σκουός, στίβος, τένις), σπουδάζει Φωτογραφία στην Κολονία και Σκηνοθεσία στο Μόναχο. Π

αράλληλα με τις σπουδές του, πιάνει την πρώτη του δουλειά σε ένα φωτογραφικό στούντιο έχοντας προδιαγράψει κατά κάποιον τρόπο το επαγγελματικό του μέλλον.

Με την επιστροφή του στην Ελλάδα υπηρετεί στο Ναυτικό και ήδη από τότε γυρίζει τον κόσμο συμμετέχοντας σε αγώνες σέρφινγκ, με τη φωτογραφική μηχανή μονίμως ανά χείρας.

Όλη του η ζωή είναι το σέρφινγκ και τα φωτογραφικά κλικ και κάπως έτσι θα προκύψει το βιβλίο «Το γουιντσέρφινγκ για αρχάριους και προχωρημένους». Κείμενα δικά του, φωτογραφίες δικές του, όλα στο χέρι αφού λέξεις όπως mac, ηλεκτρονικό μοντάζ και photoshop είναι άγνωστες στην εκδοτική αγορά.

Σε έναν αγώνα σέρφινγκ στις Μπαχάμες, θα γνωρίσει έναν Γερμανό εκδότη που θα του ρίξει την ιδέα: «Αφού έχεις τόσο μεγάλο φωτογραφικό υλικό και τη γνώση του σπορ, γιατί δεν βγάζεις ένα περιοδικό για το σέρφινγκ;».

Η ιδέα στροβιλίζει στο μυαλό του και του γίνεται εμμονή. Τελικά το περιοδικό θα βγει και θα λέγεται «Surf & Ski». Παίρνει 20.000 δραχμές κεφάλαιο από τη μάνα του για να το τυπώσει και δίνει προκαταβολή για το χαρτί.

Στους διαφημιζόμενους πελάτες πηγαίνει ο ίδιος με το λευκό Ντεσεβό του, φορτωμένο με σανίδες του σερφ και εισπράττει προκαταβολές. Συγχρόνως μοιράζει κάρτες για συνδρομητές γράφοντας πάνω τη διεύθυνση του σπιτιού του. Ενα μεσημέρι που τρώει όλη η οικογένεια μαζί, χτυπάει το κουδούνι.

«Γεια σας», του λέει ένας άγνωστος άνδρας, «βρήκα την κάρτα σας και θέλω να γίνω συνδρομητής». Επειτα από ολιγόλεπτη αμηχανία και για να μη δώσει την εικόνα ενός ερασιτέχνη εκδότη, ο Αντώνης Λυμπέρης του απαντά: «Ξέρετε, τα γραφεία του περιοδικού είναι επάνω».

Έναν χρόνο αργότερα, όντως τα γραφεία ήταν στον επάνω όροφο με ενοίκιο 11.000 δραχμές, ποσό που άγχωνε πολύ τον εκκολαπτόμενο τότε εκδότη. Το περιοδικό, όμως, πάει καλά, βγάζει τα έξοδά του και κάπου εκεί θα έρθει το τηλεφώνημα από τον δημοσιογράφο Δημήτρη Κωνσταντάρα που του προτείνει να βγάλουν ένα περιοδικό για το τένις.

Το 1982 θα εκδοθεί «Ο κόσμος του τένις» και έναν χρόνο αργότερα «Ο κόσμος του video». Το τελευταίο θα κάνει τεράστια επιτυχία. Τα Χριστούγεννα του 1985, ο Λυμπέρης έχει 1.000 δραχμές στην τσέπη του, όπως έχει εξομολογηθεί ο ίδιος, αλλά όλοι οι συνεργάτες του είναι πληρωμένοι, δεν έχει δάνεια, δεν χρωστάει σε κανέναν.

Είναι χαρούμενος και έτοιμος να προχωρήσει στο επόμενο βήμα. Θέλει να βγάλει ένα περιοδικό που να εκπροσωπεί τον εαυτό του, που να παρουσιάζει τον σύγχρονο Έλληνα στο νέο ευρωπαϊκό περιβάλλον και όχι τον Ελληνάρα της Ψωροκώσταινας και της συνοικίας.

Το 1988, σε ηλικία 34 ετών, με τη βοήθεια του Παύλου Εμμανουήλ, ενός προχωρημένου ροκά που τότε ήταν αντιπρόσωπος της Harley Davidson και κολλητός φίλος του Πέτρου Κωστόπουλου, θα εκδώσει το «STATUS», το πρώτο περιοδικό με το οποίο θα ταυτιστεί απόλυτα, θα γίνει ο καθρέφτης του.

«Το “STATUS” είναι η ψυχή μου», είχε πει. Από τα εξώφυλλά του θα παρελάσουν επιχειρηματίες, αθλητές, παρουσιαστές, τραγουδιστές, όλοι πρώτης γραμμής, όλοι ντυμένοι στην τρίχα, ακολουθώντας τις αυστηρές προδια­γραφές του concept που πρέσβευε το περιοδικό. Τότε θα αρχίσει να ταξιδεύει, να γίνεται μέλος σε διεθνείς συνδέσμους εκδοτών, να συμμετέχει σε συνέδρια.

Στις 9 Μαρτίου του 1990, το τηλεοπτικό περιοδικό «7 ΜΕΡΕΣ TV» θα κρεμαστεί στα περίπτερα αλλά η ανταπόκριση του αναγνωστικού κοινού είναι χλιαρή. Ο Λυμπέρης, όμως, δεν είναι διατεθειμένος να κάθεται να περιμένει το τέλος.

Σε συνεργασία με τον ANT1 θα εγκαινιάσει το παιχνίδι «Bingo», προσφέροντας δώρα στους αναγνώστες, και θα κάνει επίσης bingo και για τις πωλήσεις του περιοδικού.

Το παραλίγο φιάσκο θα γυρίσει σε εκδοτική επιτυχία και το «7 ΜΕΡΕΣ TV» θα γίνει το cash cow της επιχείρησης, ήτοι η κότα με τα χρυσά αβγά.

Θα ακολουθήσουν τα περιοδικά «ΕΓΩ!», «LIFE&STYLE», «VOGUE», «HELLO!», «GLAMOUR», «LUCKY», «MEN’s HEALTH», «PREVENTION», ραδιοφωνικοί σταθμοί (Best, Εν Λευκώ, Village), εξειδικευμένα περιοδικά για ταξίδια, διακόσμηση, γεύση, αλλά και θυγατρικές στο εξωτερικό.

Είναι εμφανές ότι η εταιρεία έχει απογειωθεί, μαζί φυσικά και το lifestyle του εκδότη και της συζύγου του, Έλενας Μακρή, διευθύντριας της «Vogue Hellas» και εκδότριας επίσης σε κάποια από τα περιοδικά της Liberis Publications.

Αντώνης Λυμπέρης: Τα παιδιά και η σύζυγός του
Ο Αντώνης Λυμπέρης ήταν παντρεμένος με την Έλενα Μακρή και είχαν 3 παιδιά.

Σελίδα 1 από 4

Ειδησεογραφικός, Ενημερωτικός, Ιστότοπος με σεβασμό στην αμερόληπτη ευρεία παρουσίαση των γεγονότων. Έγκυρη και έγκαιρη καθημερινή ενημέρωση!

 

 online mediaΜέλος του μητρώου
 ONLINE MEDIA
  Επικοινωνία

 

Διαγωνισμός

diagonismoi prosexos