Έγκυρα: 330.521
Άκυρα: 3.077
Λευκά: 1.154
Έλαβαν: Κυριάκος Μητσοτάκης 173.297 (52,43%), Βαγγέλης Μεϊμαράκης: 157.224 (47,57%).
Ο 47χρονος πολιτικός, υιός του πρώην Πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη τον οποίο και επισκέφτηκε πρώτον μετά την οριστικοποίηση της νίκης του, ανέτρεψε τα προγνωστικά αλλά και τις δεδομένες αντιλήψεις για τα κέντρα ισχύος στη Νέα Δημοκρατία και, πλέον, καλείται να διαχειριστεί όχι μόνον την πορεία του κόμματος της κεντροδεξιάς στην Ελλάδα αλλά και τις εσωτερικές και εξωτερικές προκλήσεις που θα συναντήσει στην προσπάθεια του αυτή.
Η νίκη του κ. Μητσοτάκη κλείδωσε ήδη με την πρώτη ροή αποτελεσμάτων, από μικρά έστω τμήματα της περιφέρειας. Η δυναμική ήταν σαφής: όχι μόνον υπερκάλυπτε τη διαφορά που είχε στον πρώτο γύρο ο κ. Ευ. Μεϊμαράκης αλλά σε κάποιες περιπτώσεις κατάφερνε να περάσει και πρώτος. Αυτή η νίκη, η οποία στην περίπτωση του κ. Μεϊμαράκη θα χαρακτηριζόταν ως πύρρειος, στην περίπτωση Μητσοτάκη λογίζεται ως θρίαμβος, κυρίως διότι επιτεύχθηκε με τον νέο, πλέον, Πρόεδρο να ξεκινά ως σαφές αουτσάιντερ.
Η επικράτηση του κ. Μητσοτάκη εδράζεται σε μία σειρά από παράγοντες, που αθροιστικά οδήγησαν στη χθεσινή ανατροπή. Και συγκεκριμένα:
- στο χρόνο που εξασφάλισε εκμεταλλευόμενος το φιάσκο της 22ας Νοεμβρίου. Εφόσον οι εκλογές διεξάγονταν όπως αρχικώς είχε προγραμματιστεί, δεν είναι λίγοι όσοι ισχυρίζονται ότι η μάχη της δεύτερης θέσης θα ήταν πολύ πιο αμφίρροπη μεταξύ των κ. Μητσοτάκη και Τζιτζικώστα
- στη συγκροτημένη πολιτική ατζέντα που παρουσίασε από την πρώτη ημέρα της εκστρατείας και στην αδιάκοπη προσπάθεια που κατέβαλλε ο ίδιος και το επιτελείο του (υπενθυμίζεται ότι ανακοίνωσε πρώτος την υποψηφιότητά του, τρεις ημέρες μετά τις κάλπες του Σεπτεμβρίου)
- στο γεγονός ότι το επιχείρημα της ανανέωσης που προέταξε και το συνόδευσε με θέσεις και επιχειρήματα αποδείχθηκε πιο ισχυρό από την επιμονή στην παράδοση και το καραμανλικό DNA του κόμματος που προέβαλλε η πλευρά Μεϊμαράκη
- στο ότι η δική του άποψη ότι μπορεί να είναι καλύτερος διεκδικητής απέναντι στον Αλ. Τσίπρα υπερίσχυσε της άποψης ότι ο Μεϊμαράκης θα ήταν καλύτερος Πρόεδρος του κόμματος της Ν.Δ.
Πέραν των πολιτικών σημαινόμενων, ωστόσο, το χθεσινό αποτέλεσμα αντανακλά ευθέως και στην επιρροή των δυνάμεων εντός κόμματος. Εμφανώς, το «καραμανλικό» στρατόπεδο εξέρχεται ηττημένο από τη χθεσινή εκλογή. Η στήριξη στο πρόσωπο του Ευ. Μεϊμαράκη καταψηφίστηκε από τους πολίτες. Εάν αυτό προήλθε από οργανωτική αδυναμία ή ήταν αποτέλεσμα κακής ανάλυσης των πολιτικών δεδομένων μένει να αποδειχθεί. Το μόνον βέβαιο είναι ότι η καραμανλική πτέρυγα υπέπεσε σε μία σειρά από λάθη ή δεν κατάφερε να αντιδράσει στις επιθέσεις που δέχτηκε.
Έτσι, η επίμονη σεναριολογία περί διαύλων επαφής του κ. Κ. Καραμανλή με τον Πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα καταγράφηκε στο γαλάζιο υποσυνείδητο και εκφράστηκε ηχηρά στο Β' γύρο, όταν και διαπιστώθηκε ότι ο κ. Μεϊμαράκης δεν κατάφερε να συσπειρώσει τις ορφανές ψήφους των κ. Τζιτζικώστα και Γεωργιάδη ούτε όμως και να διατηρήσει υψηλό βαθμό συσπείρωσης των δικών του ψηφοφόρων που στράφηκαν προς τον κ. Μητσοτάκη.
Επιπλέον, ο υποψήφιος της καραμανλικής πτέρυγας, παρά το γεγονός ότι είχε μία σειρά από προτερήματα για την παραδοσιακή βάση του κόμματος, εμφανώς υστερούσε σε όρους θέσεων για το κόμμα αλλά και ανανέωσης του λόγου και των πρακτικών του. Υπό την έννοια αυτή, η συζήτηση στα παρασκήνια του καραμανλισμού για το πρόσωπο του υποψηφίου αποδείχθηκε ατελέσφορη.
Τρίτον, με τη διαχείριση τόσο κεντρικών στελεχών της καραμανλικής πτέρυγας όσο και του ίδιου του κ. Μεϊμαράκη, ο οποίος δεν δίστασε να επιτεθεί ευθέως σε στελέχη από τον πρ. Πρωθυπουργό Αντ. Σαμαρά και τους Αδ. Γεωργιάδη και Μ. Βορίδη μέχρι τον Γραμματέα Ανδ. Παπαμιμίκο (σ.σ. υπό την ηγεσία Μητσοτάκη αναμένεται να παραμείνει μέχρι και το Συνέδριο του κόμματος) δημιουργήθηκε ένα μέτωπο εντός Ν.Δ. αποτελούμενο από εντελώς διαφορετικά, με πολιτικούς όρους, στρατόπεδα που, όμως, είχε ένα κοινό στοιχείο, την προσπάθεια «αποκαραμανλοποίησης» της Νέας Δημοκρατίας. Τα αποτελέσματα μεταξύ πρώτου και δεύτερου γύρου δείχνουν ότι όλες αυτές οι δυνάμεις συντονίστηκαν και, τελικά, πέτυχαν να κερδίσουν τον «καραμανλισμό» ακόμη και στην έδρα του, τη Θεσσαλονίκη. Υπό την έννοια αυτή, κάτω από τη νίκη του κ. Μητσοτάκη, κρύβονται πολλές ακόμη μικρές και μεγαλύτερες νίκες των προαναφερόμενων πολιτικών παραγόντων που συνέπραξαν μαζί με το νέο, πλέον, Πρόεδρο του κόμματος.
Αυτή η σύμπραξη δυνάμεων, σε συνδυασμό με την υπαρκτή και (σχετικώς) πλειοψηφική καραμανλική τάση απέναντι καταδεικνύει και το εύρος της δυσκολίας που θα έχει ο νέος Πρόεδρος της ΝΔ για να εξασφαλίσει την ενότητα και την επιστροφή του κόμματος σε τροχιά εξουσίας. Αλλά, αυτές είναι οι σελίδες του νέου κεφαλαίου που άρχισε να γράφεται από χθες.
www.kathimerini.gr