Ο προβληματισμός που αναπτύσσεται στους κόλπους της διεθνούς κοινότητας για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η ελληνική οικονομία και η αβεβαιότητα που εκπέμπουν οι συνεχιζόμενες αναφορές σε έγκυρα μέσα ενημέρωσης της Γερμανίας και άλλων χωρών, σχετικά με την ανάγκη απομείωσης τους ελληνικού χρέους και παροχής νέας βοήθειας προς την Ελλάδα, δημιουργούν μια ρευστή περιρρέουσα ατμόσφαιρα που είναι σαφές ότι δεν βοηθά τη χώρα, ιδιαίτερα τη στιγμή που η Αθήνα προσπαθεί να δώσει τέλος σε κάθε είδους αμφισβήτηση.
Η ελληνική κυβέρνηση δεν κρύβει τη δυσφορία της για τα κάθε είδους σενάρια που εμφανίζονται περιοδικά στον διεθνή Τύπο, συχνά από εντελώς διαφορετικές αφετηρίες, με κάποιους να φθάνουν στο σημείο να επαναφέρουν ακόμη και το σενάριο εξόδου της χώρας από την Ευρωζώνη, έστω και προσωρινά. Από την άλλη, η Αθήνα διαμηνύει ότι η οικονομική πολιτική που εφαρμόζει αρχίζει να αποδίδει καρπούς και θα πετύχει πρωτογενές πλεόνασμα, εξέλιξη που, όπως έχουν δημόσια δηλώσει οι Ευρωπαίοι εταίροι και το ΔΝΤ, θα ανοίξει τον δρόμο για υποβοηθητικές κινήσεις που θα βελτιώσουν το περιβάλλον εντός του οποίου θα κινηθεί η ελληνική οικονομία το προσεχές διάστημα.
Ακόμη και αναφορές σε «αξιοποίηση» του πρωτογενούς πλεονάσματος για τη μη αποπληρωμή των πιστωτών, που παραπέμπουν στις απειλές κάποιων για «πιστόλι στο τραπέζι», προκαλούν ανάλογη ζημία, καθώς διαιωνίζουν ένα κλίμα σύγχυσης τη στιγμή ακριβώς που απαιτούνται σταθερότητα και σαφείς κατευθύνσεις.
Πάντως, δεν μπορεί κανείς να μιλάει για κοινή προσέγγιση των διεθνών αναλυτών. Οι ποικίλες επισημάνσεις και εκτιμήσεις που προβάλλονται συχνά καταλήγουν σε αντικρουόμενα συμπεράσματα. Από το να αφεθεί η Ελλάδα στην τύχη της, μέχρι την ανάγκη εκπόνησης ενός νέου σχεδίου Μάρσαλ με στόχο την ταχεία ανάκαμψη της Ελλάδας.
Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι το χρέος της Ελλάδας παραμένει υψηλό, οι ρυθμοί ανάπτυξης ανύπαρκτοι, και οι στόχοι υπερβολικά φιλόδοξοι. Υπό αυτό το πρίσμα, θεωρούν ότι «είναι απλά, θέμα χρόνου» η παροχή νέας βοήθειας προς την Ελλάδα, αν και αρκετοί εξ αυτών αρχίζουν, για πρώτη φορά, να επισημαίνουν ότι η χώρα φαίνεται να κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, καθώς καταγράφεται επιβράδυνση της ύφεσης.
Σε κάθε περίπτωση, οι διεθνείς παρατηρητές και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, είτε υποστηρίζουν τη λιτότητα και την αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία, είτε την επεκτατική πολιτική, συμφωνούν ότι η διαχείριση του ελληνικού χρέους θα επανέλθει πιεστικά στο προσκήνιο μετά τις γερμανικές εκλογές, όταν απελευθερωμένος από τις αυτονόητες δυσκαμψίες που δημιουργεί η προεκλογική περίοδος, ο πολιτικός κόσμος της Γερμανίας θα είναι σε θέση να εξετάσει νηφάλια όλες τις εναλλακτικές. Αν και το ΔΝΤ εμμένει στην ανάγκη «κουρέματος», είναι σαφές ότι μια νέα αναδιάρθρωση δεν θα γίνει εύκολα αποδεκτή από την κοινή γνώμη των δυτικοευρωπαϊκών χωρών. Αντίθετα, εμφανίζεται ως πολιτικά πιο εφικτή και οικονομικά εξίσου αποτελεσματική διέξοδος η παροχή νέας δανειακής βοήθειας στην Ελλάδα, παράλληλα με επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των δανείων με περαιτέρω μείωση των επιτοκίων. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Eurogroup, Γερούν Ντάισελμπλουμ, αλλά και το εσωτερικό έγγραφο της Μπούντεσμπανκ που «διέρρευσε» στο περιοδικό «Σπίγκελ», η συζήτηση αυτή θα λάβει χώρα στις αρχές του 2014.
www.kathimerini.gr
Μέλος του μητρώου
