Στο τομέα του τουρισμού, η Υπουργός αναφέρει ότι το «2019 ξεκίνησε πολύ δυναμικά με υψηλή άνοδο 10% τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο, στις αφίξεις και κατακόρυφη αύξηση 53% στα αμιγώς τουριστικά έσοδα σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2018. H ζήτηση είναι για μία ακόμη χρονιά ισχυρή και η Ελλάδα συγκαταλέγεται στους πλέον περιζήτητους προορισμούς για διακοπές παγκοσμίως». Ενώ, επισημαίνει ότι η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα ήταν «η πρώτη στην Ελλάδα που αναγνώρισε την αξία του τουρισμού ως κινητήρια δύναμη συνολικά για την οικονομία και την κοινωνία, και ανέδειξε την καταλυτική συμβολή του στην εθνική προσπάθεια για την ανάπτυξη και την ευημερία». Με αποτέλεσμα η μεγάλη επιτυχία του ελληνικού τουρισμού τα τέσσερα τελευταία χρόνια έχει αναγνωριστεί από όλους τους οργανισμούς του παγκόσμιου τουρισμού και έχει αναδείξει την Ελλάδα διεθνώς ως παράδειγμα προς μίμηση.
Η Έλενα Κουντουρά αναφερόμενη στη νέα πρωτοβουλία της στις Βρυξέλλες για το σχεδιασμό μίας ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής πολιτική για τον τουρισμό, τονίζει: «συνεχίζω να διεκδικώ για το συμφέρον της χώρας μας και του ελληνικού τουρισμού, να ενισχυθούν οι πόροι, τα χρηματοδοτικά εργαλεία και τα αναπτυξιακά προγράμματα για τον τουρισμό, ώστε ο τουρισμός να συμπεριληφθεί δυναμικά στο νέο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με χρονικό ορίζοντα μετά το έτος 2020».
Σχετικά με το κάλεσμα συνεργασιών που απηύθυνε ο Αλέξης Τσίπρας, η Έλενα Κουντουρά δήλωσε ότι «Ο καθένας από εμάς έχει τη δική του πολιτική διαδρομή και το δικό του έργο. Προσωπικά, ανταποκρίθηκα θετικά στο κάλεσμα αυτό, γιατί πιστεύω στο όραμα του πρωθυπουργού για μία Ελλάδα ισχυρή και υπερήφανη».
Χαρακτηρίζει τις επικείμενες ευρωεκλογές κρίσιμες για την πορεία της Ευρώπης και πολύ σημαντικές για το μέλλον της Ελλάδας, όπως κι τις εθνικές εκλογές. «Στις δύο αυτές εκλογικές αναμετρήσεις εκτιμώ ότι η πλειοψηφία του ελληνικού λαού θα αναγνωρίσει τη μεγάλη προσπάθεια που έγινε από την κυβέρνησή μας για την έξοδο από το Μνημόνιο, τη σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας, την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, την αύξηση του κατώτατου μισθού, που συμπαρέσυρε και σε άνοδο των επιδομάτων πχ. ανεργίας και μητρότητας, την επαναρύθμιση της αγοράς εργασίας, και τη στήριξη των κοινωνικών ομάδων που είχαν πληγεί από την οικονομική και ανθρωπιστική κρίση».